Herkese iyi günler dilerim! Yeni bir bölümle karşınızdayım. Kusura bakmayın bölümler bir iki gün geç geldi. İki kitabımı düzenlemeye aldım ve onlarla meşgulüm. Ama zamanım olunca yazmaya gayret ediyorum. Bir ya da iki bölüm sonra final vereceğim. Kısa hikaye olduğunu söylemiştim. İyi okumalar!!
Yazarın Ağzından 3 Ay Sonrası...
Zaman ilerliyordu. Yuuri 'nin hastanede 3 . ayı bitmişti. Bebeği beş buçuk aylık olmuştu ve çok sağlıklıydı. Tekme atmayada başlamıştı. Henüz canını acıtmasa da Yuuri karnında yavaş yavaş büyüyen bir canlının hareketlerini hissedince çok mutlu oluyordu. Ama aynı zamanda da korkuyordu. Az zamanı kaldığını bildiğinden doğuma kadar dayanamayacağından, bebeğini öldüreceğinden çok korkuyordu.
Ama bu düşünceleri kafasından atmaya çalışıyordu. Hem bebeği için hem de sevdikleri için dayanacaktı. Özellikle de evgili eşi Victor ve kardeşi Yurio için! 8 aylık hamile kardeşi iyice şiş karnıyla abisinin yanında kalıyordu.
"- Nasılsa doğuma az zaman kaldı burda kalırsam benim açımdan daha iyi olur."
Diyordu. Doğum çantasını da hazırlamıştı. Hatta bebek kıyafetlerini de almıştı. Pembe pembe minicik kıyafetler. Evet bebeği kızdı. Ve daha geçen ay belli olmuştu cinsiyeti. Hem hastanede hem de abisinin yanında kaldığından Yuuri ' yi iki kişilik bir odaya aldılar. Böylece Yurio da yerleşmişti.
Victor ise iş yükünü azaltmıştı ve çalışma saatlerini de biraz esnetmişti. Akşam nöbetlerini sabah yapıyor ve sadece yatan hastalarla ilgileniyordu. Böylece akşamları eşinin yanında olabiliyordu. Aslında kendisi böyle olmasını hiç teklif etmemişti müdür ya da şefine. Ama 1 ay önce sabah viziti sırasında bayılınca hem şefi hem de müdürü böyle bir jestte bulunmuştu.
Otabek ise doğuma bir ay kaldığı için hastaneden izin almayı istemiş ama Yurio nasılsa hastanedeyim bir şey olursa burdasın diye istememisti. En azından Otabek'in biraz kafasını dağıtmasını istiyordu.
İşte bu 3 ay içinde olanlar bunlardı. Gelelim Yuuri ve Yurio ' nun ben size bunları anlatırken neler yaptığına...
Yuuri : Öhöhöhöhö!! Öhöhöhöhö!! Yuuri su- Öhöhöhöhö!!!
Yurio abisi uyuduğu için o da kestireyim diye yatağa yatmıştı. Tam uykuya dalacaktı ki abisinin öksürmesiyle uyanmıştı. Hemen ayağa kalkmış ve su dolu bardağı abisine içirmişti...
Yurio : İyisin değil mi Yuuri?
Yuuri : Evet Öhöhöhöhö!!
Yurio : Yuuri hadi biraz dinlen. Ben su almaya gidiyorum. Bir şey olursa yatağın yanında ki düğmeye basarsın tamam? Ben hemen gelirim...
Yurio apar topar odadan çıkarken Yuuri çoktan uykuya dalmıştı. Yurio şiş karnını bir eliyle tutarken bir eliyle de ağzını kapatıyordu. Odadan uzaklaşırken göz yaşları birer birer düşüyor, çıkmaya çalışan sesini bastırmaya çalışıyordu. Bu halini gören Otabek ve Victor koşa koşa yanına gitmişti.
Otabek : Bir şey mi oldu Yurio?!
Victor : Yoksa Yuuri ye mi-..
Yurio : Yok..ona bir şey olmadı. Ama...
Victor : Ama?!
Otabek : Ama ne Yurio neden ağlıyorsun? Yoksa kızımıza-..
Yurio : Abim..abim ölecek değil mi?
Victor - Otabek : ....
Yurio : İyice zayıfladı. Doğru düzgün yemek bile yemiyor zaten. Bebek de olması onu daha fazla zorluyor! İlaçlar olmasa konuşmayacak kadar halsiz. Nefes bile alamıyor oksijen maskesi olmadan artık. Ne olur onu kurtaracağınızı söyleyin! Eğer kurtaramayacak kadar ileri evredeyse kanser ona göre kendimi hazırlarım...
Victor ve Otabek yine sessiz kalmışlardı. Yurio nun dedikleri doğruydu. Kanser ilerlemişti ama korkulacak seviyede değildi. Böyle olması tamamen hamile olmasından kaynaklanıyordu. Victor bebeği aldırmayı teklif etmişti ama Yuuri kesinlikle geri çevirmişti.
"- Asla olmaz Victor! Eğer bebeği alırsanız benim kalbimi de ruhumu da alırsınız. Seçim sizin."
Diye diretmişti. Victor da daha fazla ustelemedi zaten. Ama Yuuri nin hali bu seçeneği bir kaç gün önce yeniden düşünmesine sebep olmuştu. Ama o sırada Yurio nun sesiyle düşüncelerine son vermişti..
Yurio : Cevap verseni- Aaahhh!!!
Yurio aniden gelen bir sancı ile iki büklüm olmuştu.
Victor : Yurio!!
Otabek : Aşkım derin nefes al!!
Yurio : Ahh bebek geliyor! Aaaaaahhhhhhh!!!
Diye hastaneyi inletiyordu. Sabahtan beri sancısı vardı ama şimdi daha şiddetlenmiş ve süreleri azalmıştı..
Otabek : Dayan Yurio!!! Hemen doğumhaneye haber verin!!
Dedi ve Yurio yu kucağına aldı ve Victor ' un yardımıyla da doğum katına gitmeye başlamışlardı. Bu sırada ise odasında uyuyan Yuuri ' nin hiç bir şeyden haberi yoktu...
Devam Edecek.....
Eheheh güzel yerde bitirdim degik mi? Gelecek bölüm üç gün sonra. Yalnız sonu mutlu mu biter yoksa kötü mü biter daha belirlemedim. Düşüncelerinizi yorumlara yazarsınız artık.
Vote ve yorum yapmayı unutmayınız.
Her şey dahil 655 kelime...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ZAMANLAR MUTLUYDUK!
Fanfiction" Çok kar vardı. Bu kadar kardan ötürü zor yürüyordu gümüş saçlı adam. Ama azimliydi. Durmayacaktı bu kadar kar yüzünden. Yürümek zorundaydı. Elindeki buketi daha sıkı tuttu. Aniden çıkan bir rüzgar az kalsın uçuruyordu buketi. Zorlukla bir kaç adım...
