Bugün çok kötü bir gündü. Sabah kalktığım da çok yorgundum. Çünkü gece çok ağladım. Kahvaltımı yapmadan Alya'yı aradım:
-Alya?
-Efendim Mari?
-Bize gelir misin?
-Sesin neden bu kadar kötü çıkıyor? Hasta mısın yoksa? Ne oldu Marinette?
-Gelince anlatırım.
-Peki... Hemen geliyorum!
Alya'nın gelmesi hiç uzun sürmedi. Kapı çaldı:
-Merhaba Mari.
-Merhaba.
-Gel hadi yukarı çıkalım sonra bana ne oldu anlat tamam mı?
Odama gelip yatağıma oturduk.
Olayların hepsini anlattım:
-Yani hepsi Alex'in suçu değil mi?
Başımı evet anlamın da sallamakla yetindim.
-Sıkıntın bu mu? Adrien'a söylerim hepsi olmamış gibi olur. Ağlama hadi, bişey yok ses yanlış bir şey yapmadın canını sıkma. İstersen şimdi gidip söyleyebilirim.
-Hayır ben söylemek istiyorum.
-Nasıl istersen.
Bugün Alya beni çok teselli etti. İşte bu yüzden o en iyi arkadaşım.
...................................................... Gece olunca Alya'nın eve gitmek zorunda olduğunu söyledi. Ve tabiki benim üzülmememi de söyledi. Acaba şimdi mi söylemeliyim bilemiyorum...
------------------------------------------------------
