Taming The Untamed Villain [Ongpauco Inheritor Series #2]

Tres

"We're here! Yohoo!" sigaw ng babaeng girlfriend ni Kuya Les.

"Yeah, we're not dumb and blind dear." I murmured.

Mahina lang iyong pagkakasabi ko at baka mapagalitan ako ni Kuya Les. Pinagalitan na nga ako ni Kuya Eph pati ba naman si Kuya Les. I can't help myself but to be rude. Ewan ko, bitter pa rin kasi ako sa kanila lalung-lalo na kanina.

Nauna na silang lumabas sa kotse at ako naman ang pinakahuling lumabas. Si Kuya Lester na buhat-buhat ang bag noong babae at si Kuya Eph rin. Para pala akong chaperone rito. I'm not informed. Kinuha ko na ang mga bagahe ko at umismid nalang sa kanila. Wow naman. Sana pinabitbit ko nalang ito kay Manong Jun para may magbibitbit sa mga bagahe ko. Tiis-ganda na muna ako rito sa pagbibitbit ng mga bagahe ko.

Sinundan ko sina Kuya hanggang sa makapasok na kami sa loob ng resort. Super ganda. Actually, maraming turista rito lalo na't bakasyon ngayon. Bahay Islahan is a drop dead gorgeous resort-hotel.

Habang papunta kami sa reception area ay nakikita ko ang mga taong masayang-masaya habang naliligo sa dagat. Walang pool dito, tanging dagat lang talaga.

"Excuse me, Miss. Room for two please." sabi ni Kuya Eph.

"Okay, Sir. You can now occupy Room 4 and 7."

Tumango lang si Kuya Eph at dumiretso na kami sa Room 4 and 7.

"Sinong proprietor nitong Bahay Islahan, Eph?"

"The Ongpauco's, Alina." sagot na ni Kuya.

Well, Ongpauco's are obviously rich and smart. Ako lang siguro iyong hindi matalino at hindi hangal sa negosyo.

"Room 4 is for the girls. Room 7 is for the boys." paliwanag ni Kuya Les sa amin. Pumasok na ang mga babae sa Room 4. Kami nalang tatlo ang nasa labas.

I beg to disagree!

"Why don't we separate from one another? Tutal malaki naman itong hotel kaya I'm sure na maraming rooms and hindi pa na-oocupy. We just need six rooms." pagtutol ko sa kanila.

Umiling lang si Kuya Eph, "In demand ngayon ang mga rooms kasi maraming turista ang dadagsa ngayon dahil bakasyon. Kailangan nating makasave ng rooms para may matuluyan pa sila."

"What? Nalulugi na ba tayo ngayon Kuya? Six rooms lang naman---"

"What the fuck, Lian! Be realistic! Hindi lang pangalan ng hotel kundi pati reputasyon ng mga Ongpauco ay masisira. Karugtong na sa mga Ongpauco ang hotel na ito kaya kung may hindi pagkakaunawaan between the staffs and costumers madidiin ng husto ang pamilya natin."

Hindi na napigilan ni Kuya ang kaniyang sarili. Kuya Lester's just watching us fight.  Buti nalang at wala masyadong tao rito sa Room 4.

"She'll grow up someday, Bro." tapik ni Kuya Les sa balikat ni Kuya Eph.

"No. Napaka makasarili mo. Wala kang pakialam sa mga ninuno natin. Alam mo ba kung gaano ka hirap ang pinagdaanan nila para lang mapalago itong negosyo natin? Sabagay, wala ka namang alam kundi magwaldas at uminom ng alak. You're lucky because you're born with a silver spoon." malamig na sabi sa akin ni Kuya Eph.

Tinalikuran niya ako at naglakad na papunta sa Room 7. Kuya Lester just gave me an encouraging look before walking away, too.

I felt the pain in my heart. Parang may nagbato sa aking lalamunan pero nilunok ko iyon. Masakit na kadugo mo pa ang magsasabi sa'yo nang ganoon. I expect my rivals to say that to me. Maybe I was born this way. Nabuhay akong ganito ang ugali. I was born to be a brat.

Naglakad na ako papasok sa Room namin. I can see their stares at me. Binigyan ko sila ng what-the-fuck-are-you-lookin'-at look. Nag-iwas agad sila ng tingin. Binaba ko na ang dala kong maleta sa gilid ng kama.