Co nam po fizycznym dotyku, skoro z czasem staje się on ulotny? Odchodzi w zapomnienie. Ucieka i znika, nie będąc już w stanie wrócić. Zatraca się we wspomnieniach.
Dotyk emocjami, dotyk duszy jest silniejszy. Dopóki nasza pamięć działa poprawnie, zostaje on z nami na zawsze.
Chciałam, byś swym wewnętrznym pięknem dotknęła mojej duszy, zostawiła na niej ślad, piętno, które nigdy nie opuści mojego umysłu.
Śmierć dotknęła Twojego serca zimnymi palcami, zabrała Cię, pozostawiając mnie w osamotnieniu.
Codziennie, będąc u Ciebie, piszę krótkie liściki i zostawiam je pod zniczem na Twoim grobie. Następnego dnia zawsze znikają. Możesz ich dotknąć?
Jako jedyna mnie rozumiałaś. Wiedziałaś, jakiego dotyku pragnę i podarowałaś mi go. Dzięki temu zostałaś w mojej pamięci, a ja wciąż Cię kocham i nigdy nie będę w stanie zapomnieć piękna Twej duszy.
~ Twoja Lauren
