Orphan // TodoDeku

Un

***

"Üç ay?"

"Evet. Ne yazık ki bu vücutla en fazla bu kadar. Tedavisi var ama çok pahalı. Bu tedaviyi dediğine göre karşılayamazsın. Benim elimden bir şey gelmiyor. Çok üzgünüm."

"Önemli değil. Teşekkürler."

Oğlan sandalyeden kalktı dışarı çıkıp kapıyı kapattıktan sonra evinin yolunu tuttu. Kulaklıkları ve kapüşonu vardı ve düşünüyordu. Şu ana kadar ne yapmıştı? Ne sevgilisi olmuştu ne ondan hoşlanan ne onu bir yere davet eden.Tek bir arkadaşı bile yoktu, ailesi hiç yoktu. Doğumundan beri hep yalnızdı. Kimse ondan nefret etmezdi ama kimse onu sevmezdi de. Belki kitapçı severdi. O da düzenli müşterisi olduğu için.

Yaptığı tüm şeyler kafasında dolanıp duruyordu. Hepsi önemsiz şeylerdi. Hayatı boyunca 18 yıl yetimhane de, 4 yıl üniversite de, 2 yılda dağınık, sessiz karanlık bir evde geçmişti.

Markete uğrayıp hazır ramen aldı ve eve gidip yedikten sonra yine masasına oturdu ve bir şeyler karalamaya başladı. Evet, o bir yazardı. En kötü ruh halinde bile bir şeyler yazardı. Hep mimar olmak ve sonra bir aile kurmak istemişti. İstediği üniversiteyi de kazanmıştı ama kimsesiz olduğu için üniversite yetkilileri rüşvet almış ve araya başkasını kaynatıp onun bursunu iptal etmişlerdi. O da yazar olmuş ve düzenli olarak yazdığı yazılardan aldığı paralarla yaşamaya başlamıştı.

Gerçi çok bir şikayeti yoktu. Ev ona yaşlı bir amca tarafından verilmişti. O da Izuku gibi kimsesizdi. Izuku onu her gün ziyaret eder olduğu için öldükten sonra küçük apartman dairesini Izuku'ya bırakmıştı. Ve bunun sayesinde o da sadece temel ihtiyaçlarını alıyordu parasıyla. Beş tane ihtiyacı vardı zaten olsa olsa; elektrik, su, yemek, giysi ve kitap.

Evet kitap da bir ihtiyaçtı onun için. Kitaplar soru sormaz ya da tartışmazdı. Bir şeyler istemezdi. Bu yüzden seviyordu kitapları Midoriya Izuku. Kendisi gibi bir hiçti onlar da. Okunduktan sonra kenara atılır oradan bir daha alınmazdı. Izuku'nun kitapları hep hüzünlü biterdi ama anlayana.

'Kırık Hisler' adında bir kitabı vardı. Kitapta, öteki tarafın, cennet ve cehennemin, olmadığı gibi kapalı anlamlarda bulunmuştu ve kitap: Şizofren bir kızın, ölen sevgilisine cennette buluşma ümidi ile kendi canına kıyması ve sevgilisinin onu gelip göğe yükseltmesi ile bitiyordu. Ama cennet ve cehennem inancını yanlış olduğuna önem vermiş bir kitabın sonunda sevgililerin göğe yükselmesi saçmaydı. Asıl olay şöyleydi:

Kitabın en başında kış ayıydı ve bir kazadan söz ediliyordu. Bunlar önemsiz görünse de aslında kitabın gizemini ortaya çıkarmak içindi. Kitaptaki kaza 'Cehennem Yolu Kazası' diye geçiyordu. Herkes orada kaza yaptığı için bu isim konulmuştu. Aralık 21'de kaza olmuştu. Kız şizofren olduğu için sevgilisiyle birlikte öldüğünü zannediyordu ve ilgisiz hasta bakıcılar ona hiçbir şey anlatmıyordu. Yani 21 aralık 'Cehennem Yolu Kazası''nda kendisi ve sevgilisi kaza yapmış, sevgilisi ölünce o da intihar etmeye çalışmış ama başaramamıştı. Halüsinasyon görmüştü ve cennete uçtuğuna inanmıştı. Kitabın en başı gerçek sonu, en sonu da gerçek başıydı. Olaydan çok duygular ön plana çıktığı için sıkıcı bir kitaptı. Çok satanlar olmasa da satıyordu bir şekilde.

À Suivre