Orphan // TodoDeku

Cinq

Aradan yaklaşık üç ay geçmişti. Izuku, Todoroki'ye aşık olduğunu anlamıştı sonunda. Ona aşıktı çünkü hayatında ilk kez biri onu kendi yanında istemişti.

"Saate bak çok geç olmuş! Hemen gitmeliyim!"

Todoroki telaşla Izuku'nun yanından kalktığında Izuku onu yerine geri oturttu.

"Bu gece burada kal!"

"Sana sıkıntı olmak istemem?"

"Önemli değil. Arkadaşız sonuçta..."

İkisi de gözlerini kaçırmıştı. 'Arkadaş' onlar için ne ifade ediyordu ki? Birlikte yatmışlardı. İkisi de bunu hatırlıyordu. Ama hiç bahsetmiyorlardı. Sanki o mükemmel gece hiç olmamış gibi davranıyorlardı.

"Yatağını hazırlayayım."

Todoroki hoşnut kalmamış bir şekilde kafasını salladı.

"Yerde mi yatacağım?"

"İstersen yatakta da yatabilirsin."

"Ama sen?"

"Ben yerde yatarım."

"Olmaz. Belin filan tutulur."

"Yani?"

"Birlikte yatalım."

Izuku kızarmıştı. Reddedemeyeceği bir teklifti bu. Gözlerini kaçırdı ve kafasını olur manasında salladı. Birlikte yatağa girdiler. Izuku, Todoroki'ye ters yatmıştı. Utanıyordu. Birden onu belinden kavrayan ellerle irkildi. Todoroki ona arkadan sarılıyordu.

"T-todoroki-kun?"

Arkasını döndüğünde uyuduğunu fark etti. Ona doğru döndü ve o mükemmel yüzünü inceledi. Yanına yaklaşıp dudaklarına bir öpücük kondurdu ve geri çekti kendini. Gülümsedi.

"İyi geceler."

Sabah Todoroki önce uyanmış üstünü giymişti. Izuku da uyanınca onu kahvaltıya davet etti ama Todoroki kabul etmedi.

"Kalmama izin verdiğin için teşekkürler. Şimdi gidiyorum hemen ama..."

"Ama?"

"Yapmam gereken bir şey var."

"Nedi—?!"

Izuku'nun dudaklarına küçük bir öpücük kondurup ayrıldı.

"Görüşürüz."

Izuku öylece kalmıştı. Tamamen ayıktı. Neden böyle bir şey yapmıştı ki? O anı tekrar yaşamak istemişti.

***

"Todoroki, bu notu okuyorsan çoktan ölmüşümdür. Belki de hastanedeyimdir. Ya da beraber yaşıyoruzdur. Geleceğin ne getireceğini bilemem. Ama umarım gelecek bizi üçüncü seçeneğe getirir.

Senle tanışmadan önce ölü gibiydim. Yaşayan bir ölü. Ya da Her şeye en başından başlamam daha doğru olur.

Hayatım kimsesiz çocukların yaşadığı iğrenç bir yetimhanede başladı. Zaten yetimhane görevlisi de kötü bir insandı. Her gün dayak, azar, farklı cezalar...