Benim Kızım

Benim Kızım*2.Bölüm*

Sabah uyandığımda mutfaktan sesler geliyordu.Yataktan kalkıp mutfağa ilerledim.Simon ocağın başında bir şeyler yapıyordu.Esneyerek yanına gittim.

-Ne yapıyorsun?

-Kahvaltı hazırlıyorum.

-Simon?

-Evet.

-Şey beni ne zaman otele götürüceksin.Sana yük olmak istemiyorum.

-Off Nora ne yükü ya.Merel etme kahvaltıdan sonra gideriz.Hem ayrıca bir şey olursa herzaman kapım açık gelebilirsin.

-Çok teşşekkür ederim Simon.

-Hadi bakalım kücük hanım kahvaltıya.

Gülümseyerek masayı hazırlamasına yardım ettim.Yıllardan sonra bu kadar mutluydum.

Kahvaltı ettikten sonra üzerime kot pantolon ve kazak ikilisini geçirip Simon'ı beklemeye başladım.Simon gelince elimdeki valizi aldı ve aşşağı imdirdi.Bende peşinden aşşağı inip dışarı çıktım.

Biraz yürüdükten sonra bir otelin önünde durduk.Simon bana döndü be konuşmaya başladı.

-Evet geldik.Bundan sonrası sana kalmış.Unutma ne zaman sıkışırsan bana geliyorsun kapım her zaman açık anlaştık mı?

-Peki.Gerçekten çok teşşekkür ederim Simon.Sen olmasan ben şu an burada olamazdım.Gerçekten sağol.

-Bir şey değil.Hadi sonra görüşürüz.

-Görüşürüz.

Simon gittikten sonra derin bir nefes alıp otele girdim.Etrafta çelışanlardan başka kimse yoktu.Bu beni biraz kuşkulandırsada kışın kimsenin otelde kalmıyıcağını göz önünde bulundurarak hemen bir oda kiraladım.

Odamın anahtarını alıp yukarı çıktım.İçeri girer girmez üzerimi değiştirip kendimi yatağa attım.Yarın okul yoktu ama dışarı çıkıp kiralık ev bakmam gerekiyordu.Yani çok uzun be yorucu bir gün olucaktı.

*************

Sabah telefonumun zil sesiyle uyandım.Tabii ki Beca arıyordu.Eve gel diyicekti.Ama ben eve dönmiyiceğimden dolayı.Hemen telefon hattını çıkarıp kırdım.Artık onları hayatımdan atmıştım.Şimdi kendi hayatımı yaşıyacaktım.

Uyandığım için hemen üzerimim değiştirip otelden çıktım.Yolda bir simit alıp kiralık ev ve iş bulmak amacıyla sokaklarda dolanmaya başladım.Aniden diğer hattım çalmaya başlayınca korktum.İyide kimse bu numaramı bilmiyordu.Bir kişi hariç Simon.Ona dün bu numaramı vermiştim.Hemen telefonumu açtım.

-Nora?

-Simon?Sen misin?

-Evet evet ben şey diyicektim hani sen kiralık ev ve iş arıyordun ya ben çok uygun bir ev ve iş biliyorum.

-Gerçekten mi.Ayy Simon sana olan borcumu nasıl ödiyicem ben ya.Çok yardımın dokundu bana.

-Tamam bücür hem ben senin başına kötü bir şey gelmesin diye uğraşıyorum.Karşılık falan bekleme.Neyse şimdi sana adresleri mesaj atıcam oralara git bir konuş.Tamam mı?

-Tamam.Gerçekten sağol Simon çok teşekkür ederim.

-Önemli değil bücür.

Telefonu kapattıktan bir kaç dakika sonra mesaj geldi.Simon adresleri mesaj atmıştı.İlk önce kiralık ev için yazan adrese gittim.Adres bir apartmana aitti.Ve kabuş etmeliyimki ev çok çok şirindi.Altında bir emlakçı vardı.Hemen emlakçıya girdim ve evi tuttum.Çok uygun fiyatlıydı.Ayrıca eşyalıydı.Parasını vericeğim sırada adam"Şimdi verme kızım ay sonu verirsin"dedi.Biraz kuşkulandım ama sonra öğrenci olduğum için böyledir diyerek üstünde durmadım

Ev işini hallettikten sonra iş görüşmesi için verilen adrese gittim.Küçük bir kafeydi.Maaşı uygundu ve okul saatlerimle kesişmiyordu.İş görüşmesini hallattikten sonra otele eşyalarımı alıp çıkışımı yapmak için geri döndüm.Çıkışımı yapıp eşyalarımı aldım ve tuttuğum eve geldim.

Tam uyuyacakken aklıma eski okuluma devam edemeyeceğim geldi.Hemen buralarda bir okul bulmalıydım.Aklıma Simon geldi.Biraz çekinerek telefon numarasını tuşladım.İlk çalışta açtı.

-Noldu Nora hallettin mi?

-Evet ikiside oldu ama şey bi sorun daha var.

-Ne oldu?

-Şey...hımm...

-Çekinme Nora söyle.Yardımcı olayım.

-Ya ben okul işini unuttum.Eski okuluma gidemem ve sey diycektim buralara yakın bir okul biliyor musun?

-Evet benim okulum.İstersen yarın birkikte kaydını yaptıralım ertesi günde başlarsın.

-Yaa Simon ben gerçekten çok teşşekkür ederim.Sana çok yük oluyorum ama hepsini sana ödiyicem.

-Bak Nora sen bana ölen kız kardeşimi hatırlatıyorsun ve hiç yük olmuyorsun.Ayrıca hiç bir ödeme yapmıyacaksın.Şimdi benim yaptıklarım için git uyu ve sabah seni almaya geldiğimde hazır ol anşaşıldımı küçük hanım?

-Anlaşıldı komutanım!

-Marş marş.Doğru yatak!

-İyi geceler komutanım.

-İyi geceler küçük asker.

Gülerek telefonumu kapattım.Ve komutanımın emrine uyarak yatağıma yönelip kendimi uykunun sonsuz huzuruna bıraktım.