Genç Adam

XIV

Genç adam, elindeki siyaha batırılmış fırçayı tuvalin üzerinde ağırca dans ettirdi. Siyahlarının
-mutsuzluklarının- üzerine bir de gri ekledi. Beyazları -mutlulukları- ise tuvale eklemedi. Tuval zaten en başta beyazdı; doğduğunda mutluydu. Beyaz tuval gibi lekesiz, üzüntüsüz... Büyüdükçe siyah daha da ağır bastırdı. Griler ise korkuya bulanmış mutluluklardı; insan mutlu olduğunda bile tekrar üzüleceğini bildiği için yine karamsarlıkla yaşardı mutluluğu. Beyaza siyah karışırdı, griye dönerdi mutluklar. Belli ki hayattaki en baskın renk siyahtı, renk sayılmasa bile.