ဘုရင့္အခ်စ္ေတာ္ မိဖုရား(Myanmar Translation)

Chapter 8 - Meeting him (4)

ျမင့္မားလွေသာသစ္ပင္ေပၚမွ ခုန္ခ်လိုက္ေသာ္လဲ ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္ပင္ မရေသာ ထိုသူအား အနီးရွိလူမ်ားမွ အံ့ၾသစြာလွမ္းၾကည့္ေနေလသည္။ ထိုသူမွာ ေဝ့ေလာ္ထံသို႔ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်ဥ္းကပ္လာသည္ကို ျမင္သျဖင့္ အထိန္းေတာ္ယဲ့မွာ ေဝ့ေလာ္အားတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ကာ

"မင္းကဘယ္သူလဲ။"

ေဝ့ေလာ္မွာ မ်က္ႏွာဖံုးဆိုင္တြင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္တို႔အား အထိန္းေတာ္ယဲ့ကို ျပန္မေျပာရေသးသျဖင့္ ထိုသူမွာ ေက်ာင္က်ဲ၏ သက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္ဆိုသည္ကို အထိန္းေတာ္ယဲ့မသိ။

သို႔ေသာ္က်ဴကန္းကေတာ့ အျဖစ္အပ်က္အကုန္လံုးကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ေလသည္။ သူ ဟုေကာ္ဘုရားေက်ာင္းထိလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ရထားလံုးေနာက္မွလိုက္ကာ ကေလးမေလးအား သင္ခန္းစာေပးရန္ အခြင့္အလမ္းရွာေနခဲ့သည္။ သူ႔အျပဳအမူမွာ သေဘာထားက်ဥ္းေျမာင္းသည့္ပံုမ်ိဳးျဖစ္ေနပါေစ သူဂ႐ုမစိုက္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားလြန္းတဲ့ ကေလးမေလးကိုေတာ့ ဒီအတိုင္းလႊတ္မေပးႏိုင္။ ၿပီးေတာ့သခင္ေလး၏ခႏၶာကိုယ္မွာ အဖိုးတန္ရတနာတစ္ခုပင္မဟုတ္လား။ သခင္ေလးဒီလို အႏိုင္က်င့္ခံရတာကို လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့မလႊတ္ေပးႏိုင္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုအံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရလိမ့္မယ္လို႔ သူမထင္မွတ္ခဲ့။

သစ္သားအိမ္ေလးထဲတြင္ တိုင္ပင္ေနၾကေသာ မဒမ္'သူ'ႏွင့္ ထိုလင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး၏ စကားမ်ားကို သူၾကားခဲ့ရသည္။ ပံုမွန္ဆို ဒီကေလးမေလးမွာ သာမာန္ ကေလးတစ္ေယာက္သာသာပင္။ သိူ႔ေသာ္ သူ႔အားလူကံုကူးသူမ်ားထံ ေရာင္းစားရန္ႀကိဳးပမ္းေနေသာ ဒီလိုရက္စက္တတ္တဲ့ မိေထြးတစ္ေယာက္ ထိုကေလးမွာေလးမွာရွိေနခဲ့သည္။ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ အရက္စက္တတ္ဆံုးတဲ့။ ထိုစကားပံုမွာ တကယ္အမွန္ပင္။

ထိုကေလးမေလးအစား သနားစိတ္ဝင္မိေသာ္လဲ က်ဳကန္းတစ္ေယာက္ ကူညီရန္ဆႏၵမရွိ။ ေဘးမွာပင္ ထိုအျဖစ္အပ်က္တို႔အား သူေစာင့္ၾကည့္ေနေလခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီကေလးမေလးမွာ လူမ်ားအားတကယ္ပင္ အံ့ၾသမွင္သက္ေစခဲ့သည္။ ထိုကေလးမေလးမွာ ခၽြန္ထက္သည့္ဆံထိုးအားကိ္ုင္ကာ သူတစ္ပါး၏မ်က္ႏွာအား စိုက္လိုက္ရာတြင္ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ပင္မခတ္ခဲ့။ က်ဳကန္းတစ္ေယာက္ ထိုအျဖစ္အပ်က္တို႔အား သစ္ပင္ေပၚတြင္ ထိုင္ကာ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ မေနႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ သစ္ပင္ေပၚမွဆင္းကာ ထိုလူစုရွိရာသို႔ ဦးတည္သြားေလသည္။