ဘုရင့္အခ်စ္ေတာ္ မိဖုရား(Myanmar Translation)

Chapter 9 - Meeting him (5)

က်ဳကန္း ထိုကေလးမေလးအား အမတ္ယင္းအိမ္ေတာ္သို႔ပို႔ေဆာင္ၿပီးေနာက္ ျပန္လွည့္လာခဲ့သည္။ ေဝ့ေလာ္မွာ အမတ္ယင္းအိမ္ေတာ္၏သခင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သူမထင္ခဲ့။ အလြန္ဆံုးခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုတစ္ခုရဲ႕ သခင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့တာ။

အမတ္ယင္းအိမ္ေတာ္သည္ နန္းတြင္း၌ အႀကီးပိုင္းမ်ားထဲတြင္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္မႈတို႔ေၾကာင့္ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ၾကားေလသည္။ ျပႆနာမ်ားအားေျဖရွင္းရာတြင္လည္း ေစ့စပ္စြာ စီိစစ္ခြဲျဖာၿပီးမွဆံုးျဖတ္တတ္သည္ဟု ၾကားရေသာ္လည္း ယခုကိစၥအားၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ထိုသတင္းမ်ားမွာ ေကာလဟာလမ်ားသာျဖစ္လိမ့္မည္ဟု က်ဳကန္းယူဆေလသည္။ သူ၏ေျမးအား မိေထြးမွ အေကာက္ၾကံကာ လူကုန္ကူးသူမ်ားထံေရာင္စားေတာ့မည္ကိုပင္ မသိရေအာင္ အိမ္ေထာင္မႈမႏိုင္နင္းသူက နန္းတြင္းေရးရာေတြျဖစ္တဲ့ ကိစၥအႀကီးအမားမ်ားအား ေျဖရွင္းႏိုင္ပါ့မလား။

က်ဴကန္း က်င္းနန္းေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ သခင္ေလးမွသူ႔အား ေခၚေနသည္ဟု ၾကားသျဖင့္ သခင္ေလးရွိရာ အေနာက္စာၾကည့္ေဆာင္ဆီသို႔ သြားလိုက္ေလသည္။ ေက်ာင္က်ဲမွာ အနက္ေရာင္တည္သီးပံုေဖာ္ထားေသာ အျဖဴေရာင္ ဝတ္ရံုအားဝတ္ဆင္ကာ စာၾကည့္စားပြဲခံုအေနာက္တြင္ ထိုင္လ်က္ေခါင္းငံု႔ထားလ်က္ရွိသည္။ စာၾကည့္ေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ ေရႊေရာင္အဆင္းရွိေသာ သစ္ခြပန္းတစ္မ်ိဳးစိုက္ထားသည့္ ပန္းအိုးအား ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုပန္းမွာ အလြန္ရွားပါးေသာ သစ္ခြမ်ိဳးစိတ္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ကာ ဒီမနက္ကပင္ နန္းတြင္းသမားေတာ္ခ်န္းယုန္မွ လာပို႔ထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုပန္းအား ရရန္အတြက္ ခ်န္းယုန္မွာ ေငြအမ်ားအျပားသံုးကာ ေျမာက္ပိုင္းျပည္နယ္မွ ခက္ခက္ခဲခဲရယူခဲ့ရေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ သစ္ခြပန္းမ်ိဳးမွာ အလြန္ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခံကာ ျပဳစုရေသာ္လည္း ေက်ာင္က်ဲမမႈ။

ေက်ာင္က်ဲတစ္ေယာက္ သစ္ခြပန္းမ်ားအားစိတ္ဝင္စားသည္ကို နန္းတြင္းရွိလူတိုင္း သိေလသည္။ ထိုေၾကာင့္လဲ သစ္ခြမ်ိဳးစိတ္တစ္မ်ိဳးရွာေတြ႕ၿပီဆိုတာနဲ႔ မရရေအာင္ ယူကာ ေက်ာင္က်ဲအား လာေပးေလ့ရွိကာ ေက်ာင္က်ဲ၏အသိအမွတ္ျပဳခ်င္းကို လိုခ်င္ၾကေလသည္။