Cedric Diggory Love story

Waar of niet

Harry liep de kamer uit en iedereen keek hem boos en verward aan ik wist niet wat ik moest denken maar ik zal nooit denken dat Harry zijn eigen naam in die beker heeft gestopt. Harry kwam naar ons toe gelopen en Ron keek hem met een boos gezicht aan terwijl de tweeling tegelijk zei 'nice one, Harry' ik keek ze een beetje doordringend en hoopte dat ze snapte dat ze dat niet hadden moeten zeggen, ik keek om me heen en iedereen keek nog steeds naar Harry snel pakte ik zijn hand ik sleepte hem mee uit de zaal vertel op heb je je naam in de beker gegooid eerst kijk hij me een beetje verbaasd en zij daarna snel nee natuurlijk niet. Ik kijk hem vragend wat hebben ze gezegd Ik moet meedoen ik heb geen keus het besluit staat vast, wat dat kunnen ze niet maken zeg ik boos tegen hem. Het is even stil 'zouden ze me geloven dat ik mijn naam niet erin heb gedaan' zegt Harry een beetje bang 'ik geloof je als ze je niet geloven dan zijn ze gewoon niet goed wijs, oké' zegt ik om hem op te beuren. Er kwamen langzaam meer mensen naar buiten. Ik was de tijd helemaal vergeten het avondeten was afgelopen, Hermione en Ron kwamen naar buiten gelopen Ron zag er echt woedend uit Harry liep naar ze toe maar Ron liep meteen weg Hermione wist niet wat ze moest doen dus ze was achter Ron aan gelopen maar gaf mij nog een laatste blik. Ik ga maar eens zei Harry wil je dat ik met je mee ga vroeg ik hem' nee dankje ik kan het wel zelf ik ben geen kind meer! Zei hij bijna schreeuwend waar ik toch wel van schrok maar ik snapte het wel hij was onder zoveel druk nu al en het was net begonnen 'Oké' zei ik nog snel voordat hij weg liep. Ik besloot om op Cedric te wachten want ik wilde hem nog spreken na een half uur kwam hij uit de grote hal met de andere gekozen voor de spelen. Hij leek een beetje verbaasd toen hij zag dat ik er nog was 'Hey wat doe jij hier nog zo laat' wachten op jou zei ik terug en hij kiste me op mijn voorhoofd, en wat moet je allemaal doen vroeg ik nieuwsgierig dat weten we nog niet dat krijgen we donderdag pas te weten als de eerste uitdaging begint toen hij het laatste zei werd ik een beetje bezorgd maarja ik kon er nu niks meer aan doen ik kon hem nu maar beter steunen dan de rug toe keren. Toen hebben we nog even in de grote zaal gezeten en gepraat uiteindelijk zei Cedric 'kom laten we maar eens naar bed gaan' ik was wel moe maar ik wilde geen afscheid van hem nemen. Ik liep samen met hem naar de common room van Huffelpuff en daarna ben ik naar de gryffindor common room gegaan, tenminste dat was de bedoeling ik was aan het lopen maar werd toen opeens keihard bij mijn pols gepakt en werd er een hand voor mijn mond gedaan ik probeerde me los te wringen maar dat lukte niet want hij was te sterk hij nam me mee totdat we in een donkere gang waren, ik beet in zijn hand waardoor hij het bijna van de pijn uitgilde maar toen zag ik wie het was Draco Malfoy waarom deed hij dat in godsnaam 'waarom deed je dat in godsnaam' vroeg ik boos. 'Ik zei toch dat ik je terug  ging pakken en je hoort hier niet meer zo laat rond te lopen' zei hij met een stomme blik ik had nu alweer genoeg van hem ik liep weg en schreeuwde nog achter me aan 'wees gewaarschuwd'. Toen ik in de common room kwam zat Harry daar nog op de bank wat me eigenlijk niks verbaasde Ron geloofde dat Harry zelf zijn naam erin had gedaan. Ik ging naast en zitten en we zaten daar even in stilte totdat hij het verbrak en zei dat niemand hem meer mag en niet geloofde ik snapte hoe hij zich voelde het gevoel dat niemand hem geloofde ik wilde hem beter laten voelen ik wilde dat hij wist dat ik hem geloofde en hem nog steeds mag maar het maakte geen verschil daarna hebben we er nog wel een uur doodstil gezeten. Ik viel half in slaap dus ik was maar naar bed gegaan ik zag dat Harry ook moe was maar hij wilde niet naar zijn kamer met al zijn vrienden die hem toch niet geloofde. Ik was snel naar mijn kamer gegaan en pakte daar een deken voor Harry en ben weer naar benden gegaan 'hier' zei ik met medelijden en ging naast hem zitten 'je mag gaan hoor je hoeft hier niet te blijven' nee ik blijf hier ik ben je vriend ik laat je niet stikken ik geloof je Harry, jij weet zelf dat je het niet hebt gedaan dus ik geloof je snap je dat vroeg ik een beetje scherp maar daarna zei hij al snel dankje en ja ik snap het. Per minuten daarna was ik in slaap gevallen