"Okay ka lang ba talaga?" tanong sakin ni Lexi pagkapasok namin sa kwarto ko. Humiga naman ako sa kama at humarap sakanya, "okay lang ako, pangako." Nginitian ko sya nang pilit.
"Are you seriously just gonna look at me with those eyes and tell me that you're fine? I didn't even need to ask you, gosh. I'm stupid," she sighed.
"Napapa-english ako nang dahil sayo. Ka-stress kayong dalawa. Bat dika pa kasi umamin?" Sabi nya sabay tabi sakin.
"Sa tingin mo ba, ganun lang kadali yun?" Medyo inis kong saad, "kasalan ko rin naman kasi."
"Hindi mo ginusto yun. You just wanted to be with him. Anong masama dun?" She tried to comfort me.
"Pero kung hindi ko sya pinilit, edi sana, edi sana hindi–" hindi ko na natapos at tuluyan nang bumagsak ang luha ko.
"Sige lang, ilabas mo lang yan." Hinagod nya and likod ko.
At hindi ko na namalayan, nakatulog na pala ako.
BINABASA MO ANG
Fiction || Na Jaemin
Fanfiction• if everything seems too good to be real, it must be fiction. "Tayo nalang ulit," - Na Jaemin started: May 31, 2018 ended: - Epistolary + Narration NOT EDITED
