SON BAKIŞTA AŞK

2.BÖLÜM:RUHSUZ

Her geçen gün daha fazla yaşamaktan bitkin düşer mi insan?
Teneffüs ziliyle daldığım dersten irkildim. Okulda olalı 1 hafta geçti ve yine hayatımda hiç bir değişiklik, hiç bir aksiyon olmadı. Ağca yanıma geldi. "Ne yapıyosun?"
"Hayatın bana attığı kazıkları yiyorum." "Afiyet olsun"
"Gel beraber olsun kardeşim" serbest bıraktığım saçlarımı arkaya doğru düzgün bir şekilde attım.
Okyanus mavisi gözlerin sahibi Alaz içeri girdi. Ona bakmasamda gözlerin üzerimde olduğunu hissedebiliyorum. Ağca sınıftan teneffüsü kaçırmamak için ayrıldı. Sınıfta yalnız kaldık. Gözlerim hep yerdeydi. "Sana bir şey sormak istiyorum"
Ha sonunda konuştu. Yine bakmayarak "Efendim" dedim. "Bizim okulda voleybol grubumuz var ve bir kişi eksik. Bizde senin gibi birini arıyoruz." "Senin gibi derken."
"Sessiz, sakin" gözlerim devam eden çağrı gibi hala yerdeydi. "Yanılıyorsun" "Neden?" gözlerimi Alazla utanarak buluşturdum. "Sessiz, sakin değilim yani orda erkek, kız biri bi yamuk yapsın, direk dalarım" saçlarımın ön kısmını yana attım. "Sana yamuk yapacak birisi çıkmaz merak etme" dedi alayla. "Tamam bakarım" "Çıkışta"
***
Gelen servisi sert bir manşetle karşıladım. Karşı tarafta olan Alaz yine sert bir hamleyle topu gönderdiği an topu çok sert bir hamleyle karşı gönderdim ve aniden kendimi yerde buldum. "Ahhh ya" gözlerimi açtığımda Alazın elini gördüm. Eline ihtiyaç dumadan kalktım ve yerimi aldım. Uzattığı eli çekerek oda filenin arkasına geçti.
Ve arkamdan bana dokunan parmakları hissedince arkamı döndüm. "Meraba güzellik"
"Pardon?" elini koyduğu omzumu silktim. "Aynı takımdayız" elimdeki topu aldı ve topu servisle karşıya attı.
"Pek değiliz ama"
"Nasıl?" benden cevabı almayınca "En azından rakip değiliz" okyanus gözler yanımıza geldi. "Oynasana lan" dedi
ismini bilmediğim ukalaya. "Sanane LAN" dedi taklit edercesine. Alaz ın yumruk atmasıyla umursamayan tavrımla yanlarından ayrıldım. Spor salonundan çıktığımda kolumu birinin kavramasıyla arkamı döndüm ve Alazdı. "Ne yapıyorsun sen?" "Sen kimsin? Hayatıma tesadüfen uğramış bir öküz? Ya da bana karşı tutulmuş bi manyak falan mı?"
"Hayır. Babanın sana göz kulak olmasını istediği  çocuk. Buna ne dersin?" babammı? Lan babamın senelerdir yüzünü gördüğüm yok. Tek başına dirayet sahibi olmaya çalışan zavallı bir kızım ben. Beni fazla önemsemeyin be. Ben kendimi yolda görsem almam. "Beni sanamı emanet etti?Ah yazık bana" boğazını temizleyerek devam etti. "Beğenemedin mi? Kızım babana bi can borcum olmasa senin yüzüne bakmazdım. Sen babana dua et aptal kız" dedi ve okula doğru yürüdü...
Her zaman ki gibi her zaman yaptığım şeyi yaptım. Telefonumdan şarkımı açıp kulaklığı taktım ve hayattan yediğim kazıkları sindirmeye başladım.
"Başımda bir bela,
Bu aralar ne dinlesem,
Ne çalınsa aklıma,
Hepsinde mevzu sen,
Dillerinden hiç düşmediğin bu şarkılar, Seni tanır gibiler,
Seni tanır gibiler.
Ansızın bir hoşçakal kurşununa,
Sarılıp veda ettin. Bütün sokaklarına onunla geçinemedim.
Kokunla baş edemedim.