Distance...🌹

πρωινό ξύπνημα..

Ξύπνησα...
Το κεφάλι μου ήταν ποιό βαρύ απο ποτέ..άραγε ηταν όνειρο?
Όχι δεν ήταν...σηκώθηκα απότομα και έκλεισα το ξυπνητήριι.. και προσπάθησα να σηκωθώ από το κρεβάτι..
Έψαχνα τόσο απελπισμένα την μπλούζα τουυ..τελικά ηταν κάτω απο το μαξιλάρι μου την άρπαξα και κατευθείαν την έχωσα στην μούρη μου..αχχχ πιστεύω  οτι καλύτερο ξύπνημα τον τελευταίο καιρό δεν είχα νιώσει..Τότε τα θυμήθηκαα όλααα...τον καφε, την συνάντηση,τα αποτσίγαραα...
Σήμερα θα τον έβλεπα τελευταία φορά..άραγε θα ξανα ερθειι να με δει?
Σηκώθηκα..έκανα μερικά βήματα..σε 4 ωρες είχαμε συνάντηση με τα παιδιά απο την ομαδική που γνωριστήκαμε..ήθελαν να τονν γνωρίσουν..μου πέρασε απο την ιδέα οτι μπορει να κατέβηκε Αθήνα μονο και μόνο για να τους δειι..αλλαα γιατι.?..γιατιι να μου ζητήσει να βρεθούμε ποιο μπροστά.?. Τα ειχαμε? Άραγεεε με ήθελε? ΑΑΑΑΑΑ το μυαλό μου...πήγα να κνω ενα ντουζ μπας και ηρεμήσω..
Το νερο έπεφτε στο στήθος μου  ασταμάτητα..δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι το φιλί μας και γενικότερα τον τρόπο που με κράταγε..τοτε καθευτιαν εβαλα το νερό στην μούρη μου και δεν το έβγαλα μέχρι να μου κοπεί η ανάσα..