Bedenine hapsolsaydı ya ruhun,
daha makuldu.🌈
Artık yaşamadığını bilmenin
o can alıcı,kesik yerindeyim.
Yeniden varoluşuna dualı olduğum bir süreçte,
paylaşılmayan sensizliğin içindeyim.
Altın güneşi bile karartan yokluğun
ve sen giderken döktüğüm gözyaşlarımın yoldaşlığıyla beraberim.
Hâlâ yüzüne bakamadığım gerçekliği arkamda bırakıp devam ettiriyorum günlerimi,
çünkü yüzümü dönersem eğer ben de kaybolurum senin gibi.
Dört bir yanım sensizlikle çevrili.
Şimdi koynunda uyuduğun gökyüzüne çevirebiliyorum başımı sadece.
Ya saçlarının baş döndüren değişkenliği?
Düşünüyorum da o mavilere,
morlara,
kırmızılara,
grilere,
asil siyahlara dönen saçlarından her renkte bir tutam alsaydım eğer
kendi gökkuşağımı göğe kurup armağan ederdim sana.
Şimdi gök de kimbilir neler sunuyordur ya ruhuna.
Önceden tek bir bedenin vardı,
şimdi her yer sana yuva.🌈
Hayatımda tanıdığım en uzun isimli kıza,15 Mayıs 2018 tarihinde sonsuzluğa uyuyan Heja Berfin Nazlıcan'a.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
boşluğa doğru
PoetryÖlmeden önce kendinizi bulmanız dileğiyle. ©Tüm hakları saklıdır.