Diary of a Fat Girl named Twynsta (COMPLETED)

5

PARANG stalker si Twynsta sa ginagawa niyang pagtago-tago habang pasilip-silip sa lalaking sinusundan niyang naglalakad papunta sa kung saan, as if naman hindi siya nahahalata sa laki. Gayunpaman, patuloy pa rin siya sa patago-tago at pasilip-silip niya hanggang sa maramdaman yata siya nito dahil huminto ito sa paglalakad. Mabilis naman siyang nagtago sa likod ng isang puno at sumilip doon—nakatalikod pa rin itong at animo'y naistatwa sa kinaroroonan nito, hanggang sa bumaling ito sa kinaroroonan niya kaya muli siyang nagtago!

Ang bilis ng tibok ng puso niya. Gusto niya itong kausapin para mapasalamatan at mag-sorry, pero nahihiya siya, kaya nahiling niyang sana ay hindi nito alam na nagtatago siya sa likod ng isang puno—pero imposible yata 'yon dahil mas malaki pa siya sa punong pinagtataguan niya. Nang maramdaman niyang may kumalabit sa balikat niya ay mabilis siyang nag-angat ng tingin at muli siyang dinagundong ng kaba nang makita ang lalaking sinusundan niya.

"Are you following me?" tanong nito sa kanya.

Mabilis siyang umiling-iling, pero naisip niyang wala rin naman siyang mapapala sa pagsisinungaling niya, kaya sa huli ay umalis na rin siya sa pagtatago niya sa puno para harapin ang lalaki. Grabe! Nakaka-intimidate ang lakas ng dating nito.

Nakaka-concious itong tumitig dahil sa ganda ng mga mata nito lalo na ang mahahabang pilik-mata nito, kaya nga nag-iiwas siya ng tingin. Ang bango din nito at ang astig pumorma. Hay, hindi talaga siya magtataka kapag mas dumoble ang bashers niya dahil sa ipinagkalat niyang kuwentong boyfriend niya ito.

Mukhang freshman din ito tulad niya at parang first time ding makita ng iba pang mga estudyante doon pero instant heartthrob agad. Unfortunately, hindi pa rin niya alam ang pangalan nito.

"Ahm, thank you nga pala last time dahil hindi ako na-bully at pinagtawanan." Aniya, hindi ito sumagot kaya muli siyang nagpatuloy sa pagsasalita. "At saka sorry dahil ginamit ko 'yong picture natin at sinabi sa mga nam-bully sa akin na boyfriend kita," nahihiyang sabi niya. Nakatitig lang ito at hindi nagsasalita, mabilis siyang nagtaas ng kanang kamay. "Pero promise, hindi ko ipinagkalat 'yong picture natin, promise talaga! Feeling ko talaga palihim na bl-in-uetooth ng tatlong babaeng nam-bully sa akin last time 'yon saka ipinagkalat sa buong school para mapahiya ako. Hindi ko din alam kung bakit gusto nila akong pinagtatawanan." Aniya, saka siya nalungkot.

"It's okay." Anito, na ikinalaki ng kanyang mga mata.

"A-Ano?"

"I said it's okay."

"Ha? Pero bakit?" nagtatakang tanong niya.

Napakunot-noo ito sa sinabi niya. "Bakit ang ano?" Ang cute ng tagalog nito dahil may pagka-slang, baka Fil-Am or Amboy ito.

"Na okay lang sa 'yo ang lahat? Hindi ka ba nagagalit? Naiinis? Nasusuka? Hindi ka ba nacu-curious kung paano ako nagkaroon ng picture sa 'yo? Baka kasi hindi mo na ako naaalala."

"We've encountered in your gadget shop last week, if I wasn't mistaken. I just turned eighteen, so, I'm not yet forgetful." Anito, saka ito tipid na ngumiti.

Lihim naman siyang natuwa sa kaalaman na naaalala siya nito. "Pero sabagay, sa laki ko ba namang 'to, makakalimutan mo ako." nakangiting sabi niya.

"Stop looking down on yourself!" anito, na ikinagulat niya. Napatitig siya dito at nag-iwas naman agad ito ng tingin sa kanya. "Ayoko lang kasi ng dina-down ng isang tao ang sarili niya." anito, napangiti siya ng lihim, bukod sa may accent ang pananagalog nito, hindi rin niya maiwasang mas tumaba ang puso niya sa sinabi nito—ito lang kasi ang kaisa-isang taong alam ang nararamdaman ng isang tulad niya.