BEYOND TİME|vkook|

13|PART

"Taehyung, uyuyor musun özür dilerim sevgilim dün namjoon ile  ilgilenmek zorunda olduğum için-"

"Sorun değil tahmin etmiştim"

Yanıma geçip sımsıkı sarılmıştı bana.

"Abinin dediklerini boşver oda sonradan üzüldü, duygu patlaması yaşamış zaten babanın ölümünün suçu da jackson'un annesiymiş gel sana her şeyi anlatacaklar"

"Jungkook"

"Efendim, güzelim"

"Biraz burda kalsak sonra ineriz, gözlerim ağrıyor"

Bana dikkatlice baktığında somurtmuştu.

"Uyumadın mı Sen!"

"N-neden bağırıyorsun ki dünde bağırdın, bağırma bana hoşuma gitmiyor kötü oluyorum"

"B-ben dün için çok özür dilerim, sana bir şey olduğu için çok korktum ve sinirlendim yemin ederim korktuğum içindi"

"Bende özür dilerim her zaman dikkatli olacağımı söylüyorum ama hep aynı şeyi yapıyorum"

"Bu evi satıp düz bir eve çıkmam gerekiyor galiba"

"Hayır, gerek yok gerçekten hem bu ev benim ilklerimle dolu ilk defa aşkı bu evde yaşadım ne kadar ayağım kaysada anılarımı burda bırakıp gitmek istemem"

"Sen ne güzel konuşuyorsun ya"

Deyip dudaklarıma uzun bir öpücük bırakmıştı.

"Haydi kapat gözlerini, seninle beraber uyuyacağım bende uyuyamadım sabaha kadar aklımın her ucunda sen vardın, bağırdığım için çok pişman oldum"

"Seni seviyorum"

"Bende seni seviyorum"

Deyip uyumuştuk, sabaha kadar uyumamıştık ikimizde fakat şimdi akşama kadar deli gibi birbirimize sarılıp uyuyacaktık.

####

Jin hyung'un sesiyle uyandığımda jungkook'un beni izlediğini farketmiştim.

"Uyumadın mı sen"

"Yanımda böyle bir güzellik uyurken, sence uyuyabilirmiyim, bu anı kaybetmeye göze alırmıyım Taehyung"

"O zaman bu anı güzelleştirelim"

Deyip dudaklarına öpücük bırakmaya başlamıştum.

"Haydi herkes aşağı insin uykucular"

"Aşağı inene kadar susmaz biliyorum"

Hafifçe kahkaha atmıştı, ve beni kucaklayarak aşağı doğru hareket etmişti.

"Jungkook ne yapıyorsun"

"Düşmemen için kucaklıyorum"

"Çocukmuyum ben ya"

"Şu lanet merdivenler yüzünden çocuktan farksızsın "

"YA!"

Kahkaha atmaya başladığında jin hyung ve namjoon'un bize doğru döndüğünü fark etmiştim.

"Yanlış anlayacaklar bırakır mısın"

Sessizce fısıldadığımda omuz silkti ve kucağında benle koltuğa oturdu.

"Öncelikle söyleyeceğin sikim sonik şeyleri içinde sakla"

"JUNGKOOK! Onunla düzgün konuş"

"Ayrıca Taehyung'a öyle söyleyeceğin kendine bak  sende pek bir rahat durmamışsın, biricik kuzenimle fingirdeşmek güzelmiydi?"

Gözlerim kocaman açılmış bir şekilde namjoona ve jin hyunguma bakıyordum.

"Bu yüzden Taehyung için özür diliyeceksiniz"

"JUNG-"

"Tamam namjoon, o haklı sinirliydim özür dilerim Taehyung lütfen affet beni"

Yanıma gelip sımsıkı sarılmıştı.

"Sorun değil abi üzülmedim zaten sinirinden olduğunu biliyordum gerçekten"

Yalan, sonuna kadar üzülmüştüm.

"Sana her şeyi anlatacağım, senin kaybolduğun gün Namjoon ortaya çıktı biz deli gibi seni ararken, Namjoon bize, buraya gelirken muhtemelen seninde oraya gittiğini söylemişti, ilk başlarda inanmadık tabi ama sonradan inandık, jackson'un annesi meğer babamızı yavaş yavaş zehirliyormuş bunuda bize babamızın zehirlendiğini jackson sayesinde öğrendik bize annesinin gerçekte nasıl biri olduğunu söyledi ama her şey için geç kalmıştık onu kaybettik ve anneside tüm suçu bize attı, jackson kaçmamızı ve annesiyle kendisi ilgileneceğini söyledi biz kaçarken de bazı askerler peşimize düşmüştü işte mızraklardan biri de namjoon'nun bacağını sıyırmıştı"

Ne diyeceğimi bilemiyorum.

"J-jackson neden yardım etti"

"Bunda biraz bizim amcamızın oğlunun faydası var oda senin gibiymiş meğer, adı mark Jackson'u görsen onu görür görmez donup kaldı sonra işte aralarında aşk falan yaşandı ondan sonrada baya iyi birine dönüştü zaten "

"Geri gidecek misiniz"

"Hayır, jackson halledecektir ona güveniyorum"

"A-abi ben kaçmadım yani kaçtım ama geri dönecektir Jackson ile kavga edecektim ama jackson benim peşime adam takmıştı öldürtecekti bende sad-"

"Şş tamam, seni suçlamıyorum çok sinirliydim taehyung tamam mı?"

"Peki hyung"

"Pekala bu kadar duygu sömürüsü yeter pizza istettim yerkende ben nasıl aramızda ki ilişkiyi aşka dönüştürdüğümüzü anlatacağım"

"Açık değil mi namjoon, güzelliğime dayanamadın "

Piç gülüşüyle ona bakarken Namjoon tamamiyle tahrik olmuş gibi gözüküyordu.

"Benim muhteşem karizmam, vücudum, yakışıklılığım olmasa bana bakmazdın ama "

"Eh, tabi orasıda doğru ama olsun "

Herkes bu tatlı atışmaya gülerken çoktan kapı çalmış ve pizza denen şeyi yemeye başlamıştık.

"Güzelmiş bunun tadı ama, çok karışık sanki"

"Evet özelliğide bu ya "

Pizzanın üstündeki biber ve mısırları tek tek çıkarırken jungkookta çıkardıklarımı kendisi alıp yiyordu.

Gülümsememe engel olamıyordum.

Sonra ki Birkaç hafta muhteşem geçmişti, çok mutluydum kapı çalana kadar, çünkü dünyam o kapı açıldıktan sonra başıma yıkılmıştı.

Selam tekrar bir bölümün sonuna geldik

Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın

Sizce bölüm nasıl ldkd

Ve bu aralar çok bölüm attım oh...

Kötü yerleri yorumlarsanız sevinirim ❤️❤️

Sizi seviyorum görüşürüz...