BEYOND TİME|vkook|

10|PART

Taehyung, güneş ışıklarının gözüne çarpmasıyla huzursuzca gözlerini açtı.

Ve sonra düşündü, abisi ve babası nasıllardı ki, iyimilerdi, tarihten bir kaç bilgi jungkook ona söylemişti, eve gitmesi gerekiyordu ama bir yanı çığırıyordu gitme, onunla kal diğer yanıysa o seni istiyorum ki sen onu istiyorsun o seni napsın sen bir erkeksin, abinin ve babanın sana ihtiyacı var.

'Yada ihtiyaçları yok, gittiğim için babamın omzundan yük bile kalkmış olabilir sonuçta saklaması gereken bir sırrı yok, ama merak ediyorum da abime ne olacak neden ortadan kaybolacak, belkide her şeye rağmen onun için gitmeliyim.'

Düşüncelerim yemek kokusuyla uçup gitmişti.
Ağır adımlarla aşağı iniyorum.

Tam dikkat etmem gerektiği aklıma gelmişti ki, aşağı doğru bir uçuşa geçtiğimi hissettim.

Gözlerimi yumdum sıkıca.

"Sana dikkatli olmanı söylememişmiydim"
Jungkook beni tutmuştu ve ikimiz yere yapışmıştık.

"Ö-özür dilerim"

Tam kalkacağım sırada kolumdan çekmiş ve üstüne düşüp dudaklarına yapışmamı sağlamıştı.

"P-pard-"

Çekildiğim sırada tekrar kendine çekmişti bu sefer öpüyordu, öpüşüyorduk.

Karnımda garip şeyler hissederken aynı zamanda sakinleşmeye çalışıyordum, lanet kalbim çok hızlı atıyordu.

Hala öpüyordu ve ben şaşkınca ona bakıyordum, ona karşılık vermemi istiyordu ve bir süre sonra bir bakmışım ki , onun yaptığı gibi yapmaya çalışıyor, ona karşılık veriyordum ama bunu bilinçsizce yapmıştım.

"Dudaklarının tadı çok güzel Taehyung"

Ne ara çekilmişti ki o.

"B-be-"

"Şşş kıpkırmızı kesilmişsin, şuan seni bu aç karnımla çok güzel yiyebilirim fakat, kıyamam ki hadi gel kahvaltı ya geçelim ve bu olayla ilgili negatif şeyler duymak istemiyorum, ha ama çok ateşli olduğumu söylersen kabul ederim"

Hafifçe sırıtıp beni yerden kaldırmış ve kucağına alıp masaya götürmüştü.

"Bu kadar hafif olmanı kabullenemem bundan sonra sürekli yemek yemelisin ve-"

"Jungkook kendinde misin"

"Hemde hiç olmadığım kadar"

"Neden karı kocaymışız gibi davranıyorsun, sen daha düne kadar seulbi'nin evindeydin "

"Taehyung ben ondan ayrıldım, onu sevmiyorum onun yanında mutlu değilim ve şuna eminim ki Taehyung"
Oturduğu yerden kalktı ve yanıma geldi.

"Senin yanındayken yıllarca olamadığım kadar çok mutluyum, hem az önce ki fikrin çok güzeldi"

Kalbimin atış hızına engel olamıyordum.

"H-hangi fikir"

"Karı kocaymışız gibi"

"Ama jungkook ben anlamıyorum yani sen şimdi benden hoşlanıyor musun"

"Evet"

"Ama ben erkeğim "

"sorun değil, Taehyung sana böyle yaklaşınca hiçbir şey hissetmiyor musun"

"Ş-şey açıkcası, kalbim çok hızlı atıyor, midem kasılıyor ve çok mutlu hissediyorum daha önce olmamıştı benim aklım çok karmaşık yani daha düne kadar seni tanımıyordum ve seulbi vardı ayrıca-"