- Sahi neydi yalnızlık?
Hissiz olmak? Kendini bir yere ait hissetmemek? Neydi yalnızlık?
- Kumsala geldiğim yolları tekrar geri dönerken etrafımı inceledim yavaş yavaş herkeste bir koşuşturma, hayat telaşı. Birisi çok mutlu gözlerinin içi gülüyor bir diğeri ise dünyasını yıkmışlar gidecek bir yeri kalmamış gibi bakıyor dünyaya. Ne komik bir durum ama birbirimizden haberimiz yok diye geçirdim içimden
Tabii bir de evde ki durum vardı gerçekten o duvarları nasıl düzeltecektim ben. Tam o an omuzumda tarifi olmayan bir acı hissettim
- Üzgünüm güzeeelliikk..!
- Yine mi sen..?! Önce kumsalda rahatımı bozdun şimdi omzumu çıkarıyorsun hödük!
- hahaha hadi tutma beni peşimde adamlar var koşmam gerek ha?
- Şşşey bbeen...
O an cümlemi tamamlayamadan gözden kaybolmuştu bile...
- Apartmanın önünde durdum ve birazdan işiteceğim hoş ama cızırdayan bir sese hazırladım kulaklarımı..
Allah'ım lütfen lütfen..
- Asya? Bir çözüm yolu olarak kaçmayı mı öğrettik biz sana kızım? Umarım bu sebep olduğun olaya da bir çözüm bulmuştursun.
- Anne gerçekten düzelteceğim bana güven sadece diyerek merdivenleri sanki kovalanıyormuşum gibi tırmandım. Odamın kapısını açar açmaz o güzel koku doldu ciğerlerime gerçekten bu çilek kokusuna zaafım vardı. Attım kendimi yatağa o kadar rahattı ki ya da ben çok yorgun hissediyordum kapadım gözlerimi uykunun huzurlu kollarına teslim ettim ruhumu orada.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM
Teen FictionBazen öyle bir an geliyor ki gözlerimin önüne ruhumun arafta oluşunu seyreder gibi oluyorum, sonra karamsarlık buruk bir gülümseme. Ben Asya ailesinin depresif, annesinin diğer bir deyişi ile bunalımlı kızı. Kitapları çok sevdiğimden mi yoksa Cem...
