Hey hey hey!! Antagal ko na palang hindi nag-update😞 sorry Madlang Reader😄
Enjoy reading bebebs! LABYAH! <3
___________________________________
Claire's POV
Naihatid na ako ni kuya sa room ko kasama Ang kambal at si Amie. Naglalakad na kaming apat patungo sa aming upuan ng biglang may humarang sa harapan namin or should I say sa harapan ko...
"Hmm..excuse us please!"Sabi ko habang nakatungo
"Ehem! Dre padaanin mo muna kami" Sabi naman ni Allen dahil di pa rin umaalis yung nakaharang sa dinadaanan namin.
Naisipan Kong tignan kung sino Ito...dahan - dahan kong itiningala Ang ulo ko at muntik na akong matumba ng makita ko Kung Sino Ito. Humarang naman Yung tatlo sa harapan ko para hindi makalapit si Lexter sakin...pumunta si Amie sa likod ko at inalalayan ako patungo sa 'king upuan. Nang makaupo na kami ay tsaka Rin bumalik si lexter sa kaniyang upuan...malayo Ang agwat ng upuan namin Kaya Hindi siya agad makakalapit sakin, at hindi talaga siya makakalapit dahil Hindi ko siya hahayaan.
Ganto ang arrangement namin..
Allen |Allan VACANT Lexter|gurl
Me | amie |
By two's Kasi Yung chair :)
"Claire are you okay?"tanong na may bahid ng pag-aalala na Sabi sakin ni Amie
"Ano bang problema mo dre?! Sinabi na naming wag kang lalapit Kay Claire ah!"Sabi ni Allan sabay tanggal ng dugo sa bandang labi nito
"I have no problem, YOU ARE! Bakit mo ko pinipigilang lumapit Kay Claire? WHO.ARE.YOU.TO.STOP.ME?"Sabi ni Lexter habang natayo
"Mga kaibigan niya kami! And now who do you think you are para lumapit sa kaniya?"sagot sa kaniya ni Allan"I'm her boyfriend!"pagkasabi niya ay nasampal ko na agad siya!
"Seriously Lexter? Huh! After 3? No! 4 years! Nakipagbreak ka sakin sa mismong Birthday ko! You didn't say sorry to me and worst hinahanap Kita Kung saan saan! But what did you do?Hindi ka nagpakita! Hinahanap Kita because I missed you! Kailangan ko ng pagmamahal mo at MAHAL KITA!bakit di mo naibigay sakin yun?! Wala ba akong karapatan na mahalin?Alam Kong mga Bata pa tayo nun pero...alam ko na Ang ibigsabihin ng pagmamahal! Tapos babalik ka dito at sasabihing BOYFRIEND KITA? Matagal na tayong tapos Lexter...at lalong tapos na akong umiyak!magmukmok!at mag-isip Kung nasaan ka na at di mo ba ako mahal Kaya iniwan mo ko?nakipagrelasyon ka ba sakin Kasi kailangan mo ko? Andami kong tanong pero di ko Alam Ang sagot dahil nga Wala ka! And then one day I realize bakit pa ba Kita iniisip Kung ako Naman Hindi mo iniisip?Bakit ko pa ba tatanungin sayo Kung Mahal mo ko?Kung alam ko naman sa sarili Kong Hindi!Kaya that day inisip ko nalang na Our relationship is just part of my sad memories"pagkasabi ko nun ay tumakbo ako palabas at pumunta sa garden Kung saan paborito naming puntahan ni Lexter noon
Umupo ako sa ilalim ng puno at umiyak ng umiyak inalala ko yung mga nangyari kanina sa loob ng klase namin. Kaya bigla nalang akong napatawa.
"Nakakahiya ka Claire! Antanga-tanga mo! Andun yung teacher at mga kaklase mo tapos dun kapa gumawa ng ekesena! Ano ka artista?" Sabi ko sa sarili ko habang tumatawa at sinasabunutan Ang sarili
![](https://img.wattpad.com/cover/142642341-288-k702778.jpg)
YOU ARE READING
4 Years No Boyfriend
Fiksi Remaja"I don't know how to fell in love again with another guy..Ito ba talaga ang nagiging epekto ng unang beses na masawi sa pag-ibig?what if Kung matuto ulit akong magmahal ito na ba o siya na talaga ang last na lalaking mamahalin ko?sana siya na nga"...