Bir Damla Zehir

3. Bölüm

Çok geç yayınladım. Çok çok özür dilerim.
İyi okumalar 😊

Multimedia: Ulaş ve Dolunay
_____________
Ayağımda hissettiğim acıyla ulaşa daha sıkı sarıldım. Ayağımın üstüne çok sert düşmüştüm. O an ki acıyla gözümden sıcak bişey aktı ağlıyordum. Çok acımıştı. Canım yanmıştı. Acı sayesinde ulaşa daha sıkı sarıldım buda onu şaşırtmıştı. Ulaş beni kendinden uzaklaştırdı yüzüme baktı ağladığımı fark edince daha çok şaşırdı.

" Noldu?"

" Ay... Ayağım acı... acıyor."

" Nasıl becerdin be bücür?"

" Kızıcana yardım et."

Sakatlandım nasıl gidicem şimdi. Muhtaç kalamam kimseye hele ulaşa asla olmaz. Kahretsin sakarlığım tuttu buda ulaşa denk geldi nasıl olur bu? Deliricem. Hiç sıkıntı yokmuş gibi bide başıma bu çıktı. Belimden kavradı yavaş hareketlerle ağacın dibine oturttu. Yüzüme bile bakmadan direk ayağıma yöneldi. Ayakkabımı çıkardı pantolonumu kıvırdı ve bileğime dokundu. Bian dokunduğu yer sızladı ve ağzımdan "ah..." Diye inleme çıktı. O an çok utandım. Yüzüme baktı duygusuzdu. Bu adamın duyguları yoktu sanki duygularını aldırmıştı. Ayağa kalktı ben naptını anlamadım.

" Nereye?"
Cevap vermedi.
" Beni burda bırakma."
Suratıma alaycı bir ifade vardı. Bana aldırmadı bende umursamaz tavrımı takındım. Ayağa kalkmalıyım yavaş davranarak ağaca tutundum. Kalkmaya çalıştıkça ayağım sızlamaya başladı gittikçe arttı. Ulaşım elinde bezle geliyordu. Bana sert bir şekilde bakmaya başladı. Ona aldırmadan arkamı döndüm denize gidip ayağımı soğuk suya sokmalıyım yoksa şişip morara bilir buda benim için tehlike. Seke seke yürümeye devam ettim. Arkamdan birşeyler mırıldandı ama duymadım duymak içinde uğraşmadım. Denizin dibine geldim denize doğru yürüdüm artık şu dizlerime geliyor. Biraz bekledim ayağım rahatlatmaya başladı.

" Çıkmayı düsünüyormusun bücür?"

" Bir ben bücür değilim iki burası iyi birazdaha durucam üç sen istiyorsan git."

" Bir sen bürürsün iki daha fazla durursan hasta olucaksın üç gidersem sence baban beni napar?"

İster istemez kıkırdadım o da gülmeye başladık karşılıklı gülüyorduk bu hoşuma gitti.

" Tamam ama cidden gitmeliyim baban bizi boğmadan. "Dedi

" Babam beni boğmaz seni boğar uyuz şey."

" Ne dedin sen?"

" Ne dedim?"

"Uyuz dedin."

" Evet dedim."

" Hazır sudasın boğabilirim seni farkındasın dimi?"

" Farkında olmamak imkansız."

Suratına ukala bir sırıtış yerleşti. Ben kafamı iyice çevirip ona baktığımda sırıtışı yok olup yerini sert bomboş bakan gözler aldı. Bu durum beni hem korkutuyor hem meraklandırıyor. Bu çoçuğun mutlulukla ne derdi var? Sanki mutlu oldu diye biri onu öldürücek. Gözlerinin daha derinine bakmaya çalıştım ama gidemiyorum gittiğim kadarıyla hep boş hep boş. Soğuk buzdan duvarlar. Bazı anılarının üstüne beton dökmüş onları saklamış. Sakladığı her anı onu dahada duygusuz hale getirmiş. Birkaç dakikalık bakıştan bunları nasıl çıkarttın derseniz bende bilmiyorum sanki bi an içimde hissettim.

" Gelde ayağını sarayım."dedi. Cevap vermeden yanına gittim.

Ayağıma çok nazik dokunuşlarla elindeki bezi sardı uçlarını bağladı. Yüzüme baktı bana baktığını farkettim ama tepki vermedim. O da yanıma oturdu geriye yaslandı.