Görüldü atmıştı ama hiç mesaj yoktu. Elimi tekrar mısır kovasına daldırıp içinde bir avuç mısır aldım ve hepsini ağzıma attım. Evet sığdı. Çünkü neden sığmasın? Çünkü ağzım büyük benim. Çünkü- Tamam sustum.
Bilgisayarın kapağını indirip sıkıntıyla kendimi yataktan attım. Evet bildiğiniz yere attım. Çünkü neden atmayım. Çünkü- Allahım bana ne oldu bugün?
Yerde panda gibi yuvarlanıp -panda en sevdiğim hayvan bu arada- bir yandan da ağlar gibi sesler çıkartıyordum. Bakmayacaktı işte bana. Hiç sevmeyecekti beni. Ulan ben sana açık açık seviyorum diyorum, bir mesaj bile atmıyorsun. Umurunda değilim ki.
Telefona gelen bildirim sesiyle birden ayağa kalktım ve telefona koştum. Birden kalkmamdan dolayı başım dönmüştü. Ama umurumda değildi çünkü belki de o mesaj atmıştı.
Ne! Avea mı? Ben bunun için mi kalktı, koştum, heyecanlandım?
Kendimi tekrar yere attım.
Tekrar bir bildirim sesi geldi. Kesin yine ondan gelmemişti. İlk başta umuruma almadım ama belki de oydu? Merakıma yenik düşüp tekrar kalktım ve telefonumu elime aldım.
Anonim : Selam.(19:07)
Ne?
=BÖLÜM SONU=
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anonim~
القصة القصيرةYazılış Tarihi : 01/12/2017 Anonim : Sen hiç ölmüş olmayı diledin mi? Ben seni onunla görürken hep diledim.
