Does it hurt? DUTCH FANFIC

Does it hurt? #12

-1 week later-

Ik word wakker van mijn weker. Gister was mijn laatste school dag, ik moest alleen mijn rapport ophalen en toen mocht ik weer weg. Ik ben met vlag en wimpel over, dus werd er geen probleem van gemaakt dat ik bijna de hele week niet meer op school was. Ik druk mijn wekker uit. Vandaag komen de vrienden van Luke. Hij wilde dat ik er bij was zodra ze er waren, daarom moest ik vroeg mijn bed uit. Een zucht verlaat mijn mond. De afgelopen dagen waren echt super. We hebben zoveel lol gehad samen. En nu, nu komen zijn vrienden en ik ben zo bang dat dat alles gaat veranderen. Ze zullen me vast niet leuk vinden, Luke tegen me keren, en dan ben ik weer alleen. Ik probeer de gadachten weg te drukken. Luke kan niet zulke vrienden hebben. Ik trek m'n kast open en pak een high wasted broekje er uit, en een buik topje. Ik bekijk mezelf in de spiegel, ik doe mijn haar in een hoge staart en knik dan naar m'n spiegelbeeld. 
Niet veel later loop ik naar Luke's huis. Als zijn huis in zicht is, zie ik Luke al voor de deur staan. Hij ziet mij ook en begint als een gestoorde naar me te zwaaien en springen. Een glimlach vormt zich op mijn gezicht. Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel. 'He, lekker geslapen?' 'URGH, het is zo vroeg' Luke begint te lachen 'het is al 11 uur!' 'da's wat ik zeg, het is zo vroeg!' 'je bent een slaapkop' 'nee, ik ben gewoon geen ochtend mens' 'of een middag mens, of een avond mens' 'en wat bedoel je daar me?' 'He, kijk daar zijn ze' Luke begint weer als een gestoord 3 jarig kind te zwaaien. Ik voel mezelf iets zenuwachtig worden. 'Jara?' 'Wat?' 'Je weet wat ik heb gezegd, niet zenuwachtig zijn, ze zijn echt heel aardig!' 'Jaja, weet ik'. De auto stopt voor de deur, en als eerste komt een een jongen met zwart haar uit lopen, dan een met groen haar, en dan een jongen met blond bruin achtig haar. Luke stelt ze voor. 'Jara dit zijn Calum, Michael en Ashton. Guys, dit is Jara' 'hey' ik zet een glimlach op en schud hun handen één voor één. Dan lopen we naaar binnen. 'Hebben jullie honger?' 'jaaaa!' roepen ze met z'n drieeën in koor. Ik glimlach en knik dan. 'Jara, wil je me helpen met pannenkoeken maken?' ik knik en loop met hem naar de keuken. 'Jullie weten de weg' roept Luke nog naar ze. 

'Ik ga maar eens naar huis, het is al best wel laat' zeg ik en ik sta op. 'Awh, kun je niet nog blijven? Het is zo gezellig!' zegt Ashton. Ik lach en zeg dan 'ik heb mijn rust nodig, jullie zijn alles behalve rustig.' Aston kijkt me nep beledigd aan. 'Je kunt toch ook hier blijven slapen? Je hebt geen school meer, en dan beloven we dat we vanaf nu rustig zullen zijn' zegt Luke. 'Ik kan niet geloven dat jullie rustig kunnen zijn. Maar oké ik blijf, omdat jullie het zo graag willen.' 'Je kunt gewoon weer bij mij op de kamer' zegt Luke tegen me. Michael fluit en vraagt dan 'weer? Hoeveel wilde nachten hebben jullie al samen gehad?' Ik bloos maar probeer het te verbergen. 'Hebben jullie soms een geheime relatie waar wij niets van af weten?' vraagt Calum. Ik begin nog erger te blozen en Luke ziet het. 'Ja, we zijn smoorverliefd. Sinds de eerste dag dat ik haar ken wilde ik dit al vragen, en nu mijn vrienden erbij zijn, ga ik het doen ook.' Luke gaat op een knie en knipoogt naar me. 'Jara, wil je met me trouwen?' Ik moet lachen en de rest ook. Ik speel mee 'Luke, je bent een geweldige jongen en ik houd van je. Maar ik ken je nog maar net, en ik wil me nergens in haasten.' Ik kan m'n lach niet meer inhouden. En de rest lacht ook mee. 'Zo Luke, het is dus al behoorlijk serieus hé?' Vraagt Michael. Luke knikt en we lachen weer. 'Ik dacht dat je rust wilde Jara?' Roept Ashton er dan door heen. Ik ben even in de war door de plotse onderbreking maar herstel mezelf snel. Ik knik 'ja klopt, ik wist wel dat ik geen rust krijg met jullie erbij.' Ik sta op en loop naar boven. 'Wat ga je doen?' Vraagt Luke. 'Ik heb geen pyjama mee, dus ik steel een shirt van je.' Zeg ik lachend. Ik open zijn kamer deur en loop naar de kast. Ik pak er een shirt uit en trek m'n kleren uit. Ik doe  Luke's shirt aan en loop weer naar beneden. 'Je bent echt super groot Luke.' Zeg ik als ik beneden ben. Ik krijg geen reactie. Ik loop naar de woonkamer, maar die is helemaal leeg en de lampen zijn uit. Ik begin zenuwachtig te worden. Ik hoor iets kapot knapen en voor ik het weet kruipen er zwarte gedaantes voor mijn voeten.

*Flashback*

Het is donker en ik heb mijn arm in die van Kevin gehaakt. Ik ben zo bang. Achter ons loopt nog een groep. We zijn op kamp met school. Een week in de Ardenen. En we zitten midden in een spooktocht. Opeens gilt er iemand. Ik weet dat het allemaal nep is, maar ik ben gewoon heel bang. Ik druk mezelf nog steviger tegen Kevin aan. Dan komt er iemand het water uit. Ik schrik weer en een traan rolt over mijn wang. 'Jara, gaat het?' Ik zie het bezorgde gezicht van Kevin. 'Het is allemaal niet echt, dat weet je toch?' Ik knik en klem me weer aan Kevin vast. Dan stopt de groep met lopen. We staan op een open veld. Ik hoor dingen over de grond kruipen. Ik kijk weer in het gezicht van Kevin. Hij komt langzaam dichterbij en kust me. Ik vergeet alles om me heen. Dit moment, het is perfect.

*Einde flashback*

De lampen gaan eindelijk weer aan en ik hoor de jongens lachen. Dan zien ze pas dat ik huil en ze stoppen ze met lachen. Ashton loopt bezorgd naar me toe en wilt zijn arm om me heen slaan maar die sla ik weg. Ik ren naar boven, naar Luke's kamer. Ik ga zitten op het bed van Luke en begin weer te huilen. Na een tijdje ben ik weer wat rustiger en loop naar de badkamer om wat te drinken. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. 'Je hebt jezelf weer lekker voor schut gezet' zeg ik tegen m'n spiegel beeld. Ik denk weer terug aan Kevin en voel tranen op komen. Ik pak Luke's scheermes en kras op m'n arm. Het voelt even goed, maar dan zie ik bloed op de grond vallen en raak ik weer in paniek. Ik open een kastje en zie tot mijn geluk dat er verband in licht. Ik scheur en een stuk van af en wikkel het om mijn arm. Ik veeg het bloed weg en loop dan weer naar beneden. Zodra ik de deur open zijn alle blikken op mij gericht. 'Jara, gaat het wel?' Vraagt Ashton. Ik knik 'ik schrok gewoon heel erg, da's alles.' Hij knikt. 'Ik ben heel erg moe, dus ik ga slapen.' Zeg ik dan. 'Wij gaan ook naar boven' zegt Luke. We lopen allemaal naar boven. Ik loop Luke's kamer in en ga op zijn bed zitten. Luke sluit de deur en komt naast me zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sluit mijn ogen. Hij doet zijn armen om me heen. Dan hoor ik de deur open gaan. Ik kijk op en zie dat Ashton in de deur opening staat. 'Ik wilde alleen even slaaplekker zeggen' 'Ja, jij ook slaap lekker' zeg ik en ik glimlach. Hij loopt de kamer weer uit en ik blijf alleen achter met Luke. Ik ga liggen en hij komt naast me liggen. Ik sluit mijn ogen weer. 'Jara?' hoor ik Luke naar me fluisteren. 'Ja?' 'Heb je weer... Uhm, je weet wel, gesneden?' Het klinkt nogal onzeker. Ik voel tranen prikken. 'Nee' zeg ik dan heel zacht. Ik voel Luke's arm naar mijn arm glijden. 'Waarom heb je dan verband om?' Ik begin weer te huilen. 'Het is al goed, zeg maar niets meer.' Luke sluit zijn armen om me heen. Ik voel me veilig in zijn armen. Na een tijdje voel ik mijn oogleden zwaar worden. Ik doe ze dicht en ik val al snel in een diepe slaap.

Heey!

Sorry dat ik al een tijdje niet heb geüpload. Ik ben van plan om nu wekelijks te uploaden. Want dan komt er tenminste een wat langer verhaal. Helaas weet ik niet zeker of ik volgende week kan schrijven. Want ik ga op zeilkamp. Maar anders komt er een extra lang verhaal over twee weken! Comment please. Ik wil graag weten wat jullie er van vinden! 

Lots of Love,
Kyra