Chapter OO7

204 15 1
                                    

Precies om de afgesproken tijd zie ik Liam en Ruth naar de auto lopen, en dus loop ik ook vast naar buiten zodat ze niet nog voor mijn huis hoeven te stoppen.

''Hee'' Glimlach ik als ze me aan zien komen, beiden begroeten ze me, Ruth geef ik een snelle knuffel waarna ik achterin de auto stap. ''Lekker geslapen?'' vraag ik dan maar, om een gesprek te beginnen.

''Zeker'' Glimlacht Ruth, en ook Liam stemt in. ''Jij?''

Ik knik, ''Heerlijk'' Glimlach ik en ik frunnik wat aan mijn gordel.

''Bedankt voor het brengen Li'' Glimlacht Ruth naar haar broer. Ze drukt een kus op mijn wang en stapt uit de auto.

''Oh, ik heb vanmiddag een extra uur les, dus ik ga wel terug met de bus'' Zeg ik dan, dat was ik helemaal vergeten.

''Nee joh, ik kom je wel ophalen, hoelaat?'' Zegt Liam dan, wauw.. hij wil voor mij nog weer hier heen rijden.

''Om half vier'' Antwoord ik zijn vraag. ''Dus, dan zie ik je vanmiddag'' Zeg ik vriendelijk waarna ik ook uit de auto stap. Samen met Ruth loop ik naar de ingang van de school.

''Hee'' Hoor ik achter me als we bij onze kluisjes staan. Uit de stem kan ik ophalen dat het of Boyd of Daniel is. Ik draai me om, maar als nog weet ik niet welke van de twee het is.

''Hee Daan'' Glimlacht Ruth. Daniel dus, bedankt Ruth. Ik glimlach even naar Daniel en begroet hem dan ook. Met zijn drieën lopen we naar het lokaal waar we les hebben.

''Toob? Wat heb jij nou weer gedaan?'' vraag ik bezorgt als tobias aan komt lopen op krukken.

''Eh.. Ik had een steen over het hoofd gezien tijdens het voetballen'' Zegt hij en hij loopt rood aan. Ik kijk hem aan met grote oge en schiet dan in de lach.

''Gevallen over een steen?!'' Grijns ik, Beschaamd knikt hij. ''Arme jongen'' grinnik ik waarna we samen de klas in lopen. Het is weer maandag, en dus hebben we het eerste uur wiskunde en zit ik naast Tobias. ''Moet je een stoel ofzo hebben om je pootje op te leggen?'' vraag ik aan Tobias, hij knikt. Als ik terug kom bij zijn tafel heeft hij zijn boeken op tafel gekregen. ik zet de stoel voor hem klaar en ga dan op mijn eigen plek zitten. ''Ik vind het niet zo slim van je Tobie'' grinnik ik, waarna meneer van Huizen begint te praten.

''Katie? wil jij het antwoord geven?'' Vraagt onze mentor aan mij, wat me doet opkijken. Ik was diep in gesprek met Ruth en Sarah, terwijl Tobias half mee zat te luisteren.

''Eh.. '' Stamel ik, en ik kijk naar het bord waar de som op staat. Ik knik en geef het antwoord, gelukkig ben ik goed in wiskunde, dan zet ik mezelf tenminste niet voor schut.

De docent knikt, ''Goed, let je nu ook even op dan? En jullie ook dames?'' Zegt hij streng. Grinnikend knikken we en de rest van de les houden we ons zo stil mogelijk.

~

''Heey'' Zeg ik vrolijk als ik weer bij de auto van Liam aan kom en de deur open doe. Hij begroet mij met een glimlach op zijn gezicht en zodra ik de deur dicht heb getrokken start hij de auto. nog snel doe ik de gordel om.

''Hoe was je dag?'' vraagt hij, maar hij blijft natuurlijk wel naar de weg kijken.

''Prima'' antwoord ik. Ik kijk hem aan, maar schrik op als hij na een poosje opzij kijkt met een grijns op zijn gezicht.

''Kan je het zien?'' vraagt hij, met nogsteeds dezelfde grijns op zijn gezicht. Meteen merk ik dat ik rood wordt, Snel kijk ik weer voor me.

''S..sorry'' stamel ik, en opnieuw begin ik aan mijn gordel te frunniken.

''Geeft niet'' Zegt hij nu, met zijn blik weer op de weg. ''Ik zie er gewoon goed uit'' Grapt hij, waardor ik hem met grote ogen aankijk.

''Er is hier iemand zeker van zichzelf'' Grinnik ik en ik schud even mijn hoofd.

''Grapje toch'' grinnikt hij dan, ik moet lachen en kijk dan weer voor me. Ookal ben ik een grote fan van hem, ik begin hem toch steeds meer als een vriend te zien, in plaats van een beroemd persoon. ''En we zijn weer thuis'' Glimlacht hij.

''Bedankt Liam'' Glimlach ik en ik kijk hem even aan. oke, een vriend.. maar wel een hele knappe vriend.

''Zie ik je gauw weer?'' vraagt hij dan, meteen begin ik te knikken waardoor nu Liam degene is die lacht.

''Bedankt voor het thuisbrengen'' Bedankt ik de jongeman nog voordat ik uitstap en de deur dichtgooi. Ik zwaai naar hem en loop dan richting mijn voordeur die ik open en weer dichtgooi. ''Ben thuis!'' Roep ik door het huis heen, zoals gewoonlijk.

''Hoe was je dag Katie?'' Vraagt mijn vader me, en kort kijkt hij me aan maar zijn blik gaat al gauw weer terug naar de krant die hij in zijn handen heeft.

''Leuk hoor'' Glimlach ik, als hij zo weinig interesse toont dat hij me niet eens even aan kan kijken bij mijn antwoord rot hij maar lekker op. Ik zucht en loop naar de keuken toe waar ik een glas uit de kast pak die ik vul met cristal clear. Ook pak ik een chocolaatje uit de la en loop met mijn eten en drinken de trap op richting mijn kamer. Mijn moeder had late dienst vandaag, dus zij zou wel laat thuis zijn.

Ik laat me neerploffen op mijn bed en druk mijn tv aan doormiddel van de afstandsbediening die ik in mijn hand heb. Ik zap langs de verschillende zenders en stop zodra ik bij mtv ben. Er is Ex on the beach op, daar kan ik altijd wel om lachen.

Als het vijf uur is loop ik terug naar beneden, maar mijn vader zit nog steeds op zijn stoel. ''Gaan we niks eten ofzo?'' vraag ik aan hem. Hij haalt zijn schouders op en kijkt me dan aan.

''Kook jij even wat?'' vraagt hij me dan, mijn ogen worden groot.

''Je zit de hele dag al met je luie reet op die stoel van je, en dan vraag je mij om te koken?! Terwijl ik er vanochtend gewoon vroeg uit moest? en gewoon naar school moest?'' Breng ik uit. ''Rot toch op, ik ben weg!'' Voeg ik er nog aan toe. Ik loop naar de gang toe waar ik mijn jas van de kapstok haal, de voordeur gooi ik met een klap achter me dicht.

~

''Ik wil graag patat voor 1 persoon en een frikandel speciaal'' Bestel ik bij de man achter de balie zodra ik na een hele lange tijd zoeken een snackbar heb gevonden. ''En graag een cola'' Bestel ik er nog bij. ''Hier opeten'' antwoord ik de man als hij vraagt of ik het mee nemen of hier wil opeten. Als hij zegt dat het nog even duurt kijk ik om me heen en ga ik aan een leeg tafeltje bij het raam zitten met mijn mobiel voor me.

Ik ga maar niet meer vragen om een vote of comment xd.

Het doet me in elk geval goed dat ik 50 reads heb, helaas dus geen votes en comments, maargoed.

My Best Friend's BrotherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu