🎈6🎈

615 44 19
                                    

Okul haftası gelmişti.
Sınıfa girdiğimde richie yine beni bekliyordu ama ben ona bakmamaya özen göstererek başka bir sıraya oturdum. Arkama bile bakmadım zaten artık umrumda bile değildi.

Ders bitince dışarıya çıktım, omzumda bir el hissettim, arkamı dönünce richie olduğunu anladım.

"Ne var?"

"Yine ne yaptım da bana böyle davranıyorsun"

"Yok bir şey!"

"Ya var işte bir şey, niye söylemiyorsun?"

"Sana ne! Sen benim neyimsin de ben sana söylemek zorundayım!"

"Ne demek neyinim? Sevgilin değil miyim?"

"Ya öpüştük diye sevgiliyiz anlamına gelmiyor. Sende amma salakmışsın, sen orda üzüldün diye ben sana öyle davrandım, aslında sana acıdım. Gerçekten seni sevdiğimimi sandın? Hadi şimdi ezik arkadaşlarınla takıl, bir daha da karşıma çıkma?"

Bir şey söylemesine izin vermeden oradan uzaklaştım. beni kullanıp atmanın cezası budur, bay tozier.

Dolabıma kitaplarımı koyarken birisi dolaba yaslandı bende richie olduğunu düşündüm.

"Git başımdan"

Ama richie olmadığını anladım.

"Merhaba, ben tommy"

"Bende evelyn"

"biliyorum, biz aynı sınıftayız. Sen iyi misin? Bu gün seni üzgün gördüm"

"İyiyim sağol"

"Arkadaşların nerde?"

"Arkadaşım yok"

"Ama sürekli birileriyle geziyordun"

"Artık gezmiyorum, yani arkadaşım yok"
Dediğimde tom'un arkasında gelen richie'yi gördüm, o sinirli halimle refleks yüzünden tomun kollarından çekip dudakların kendimin kine bastırdım.
(Tabi Richie'nin dudakları daha güzel.)

Richie

O an midemde bir yumruk oluştu, elimde tuttuğum kitap yere düştü. Ağlamamak için kendimi zor tuttum ama gözüm den bir yaş aktı.

Orda duruyordum hiç kımıldamıyordum.
Evelyn'ın böyle bir şey yapabileceğine ölsem inanmazdım ama

O benimle oyun oynamıştı.

Benimle sadece kalbimi kırmak için birlikte olmuştu.

Artık bitti. Hemen arkamı dönüp oradan uzaklaştım.

Evelyn

Çocuktan çekildiğimde hiç bir şey demeden dışarıya çıktım. Hiç derse giremezdim, sırtımı duvara yasladım ve eğilip dizlerimi öne doğru çektim, ellerimi önden tutup kafamı gömdüm.
Sadece ağlamak istiyordum. Ölene kadar. Acaba ben mi yanlış yaptım?

Keşke bu kasabaya hiç taşınmasaydık, belki böyle bir acı çekmezdim.
Bu elin kesildiğindeki acı değil, içimde olan bir acı, bu söyleyeceğim klasik ve basit olsada aynı aşk acısı gibi...

TO Harm | Richie TozierHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin