LALİA (MarkJin)

6

Markın odasına girdiğimde salakça tavana bakan bi gerizaklı karşılamıştı bunun daha zeki hali yok mu acaba?

"Hey, adını bilmiyorum ama merhaba" dedi

"Jinyoung. Benim adım jinyoung. Seni buraya ben getirdim" dedim

"Ah,sen şu zengin züppe değil misin her neyse teşekkür ederim bende mark" dedi umursamaz tavrıyla

"Her neyse. Burdan çıktığında gidebileceğin bir yetişkin veya birileri var mı bakanlığı arıyacaklar yoksa" dedim

Mark biraz battaniyenin içine girdiğinde sevimli olduğunu düşündüm fazla masu- her neyse

"Ah, hayır gidebileceğim biri yok ne yapacağım bırakmıycaklar bir sürü soru soracaklar ve ek yetimhaneye gitmek zorunda kalacağım ah hayır hayır bir kez daha olmaz" sayıklamaya başlamasıyla midem yanmaya ve içim bir tuhaf olmaya başlamış

Kalp atışlarım davul gibi atmaya başlamıştı sesi çok net duyuluyordu

"Hey, mark bizde kalmaya ne dersin?" Dedim

Jackson hyung'un yetimhanede çalışan bir arkadaşı varmış. konu geçişi yapıyorum,çaktırmayın. o adam oranın berbat olduğunu çocukları dövdüklerini söylemiş. jackson hyungsa 'masum çocuklara mı kıyıyorlar' diyerek o yetim haneyi satın almış ve çalışan kadrosunu tamamen liselerde çocuk gelişimi okuyup mezun olan kişilerden seçmiş böylelikle en azından çocuğu olmasa bile birsürü çocuk ona baba demeye başlamış bu da onun hoşuna gitmiş yani anlatmaya çalıştığım jackson hyung elinden gelse her çocuğu evlatlık alabilirdi ee mark oraya gitmemek için ağladığına göre bizde kalmasına bir şey demezdi

"Kalabilir miyim?.. Ama bu doğru olmaz" demişti sesi düşmüş kafasını eğmişti

"Ah, her ne kadar zengin olsanızda size güvenip hasta arkadaşımı size bırakamam" diyerek giren jeabuma bakıp

Tam konuşacakken arkadan jacksonun olduğunu tahmin ettiğim ses duyuldu

"O zaman, ikinizde kalın bizim için sorun olmayacaktır jinyoung ve youngjae'nin arkadaşlarını - ki kavga etmiş olsalar dahi ağırlayabiliriz ayrıca bu markın yetimhaneye gitmesinden daha iyi olur ek yetimhanelerde her işi çocuklar yapıyor" dedi biraz üzülmüş gibiydi

"Teşekkür ederim efendim ve jinyoung seninle yalnız konuşabilir miyiz?" Dedi

Ah ben galiba dünyaya alışamadım arkadaş bu kalp her insanda böylemi ya da lalia dan inen herkes böylemi oluyor bu ne kalp çarpıntısı

"Huh, peki"

Herkes odadan çıkınca koltuğa oturdum ve markın hafif açılmış battaniyesini örttüm üşümesin. Çünkü hasta tamam mı yanlış düşüncelere girmeyin ayrıca ben daha kaderimdeki kişiyi bulamadım.hıh

"Şey nasıl başlasam bilemedim. İlk önce yetimhaneye gitmemem için bana ve arkadaşıma evinizi açtığınız için çok teşekkür ederim evinizin kurallarına uyacağım. Ayrıca yaşadığımız kötü şeyler için özür dilerim ve söz veriyorum hastalığım geçtikten sonra bir daha gözüne gözükmeyeceğim ve yine teşekkür ederim benim için anlamı çok büyük"

Gözümden bir damla yaşa izin verdim neler oluyor bilmiyorum fakat heralde fazla aksiyondan oluyor bu

"Teşekkür etmen için veya gözüme gözkmemen için bir şey görmüyorum ben herkesin anlaşmazlıkları olur arkadaş olabiliriz bence hatta bu akşam yugyeomu falanda çağıralım akşam oturalım arkadaşınızmış diye duydum"

Bunu kesinlikle yoradan duymadım!

"Ah, evet arkadaşımız ve güzel olur" dedi başını tekrar eğdi