1- KAÇIŞ

16 1 1
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR

********

Başından beri peşimde birşeyin dolaştığını biliyordum. Fakat kimin olduğunu bilmiyordum. Günler öncesi cafede çalışan  erkek arkadaşım öldürülmüştü. Polisler boynunda diş izlerine rastlanıldığını söylemiştiler.

Bunun herhangi bir hayvanın yapmadığını ve sadece boynundan 2 delik açarak vücudunun %89,8  kanı emilerek hayatına son verildiğini üstüne basarak bana söylemişlerdi.

Acaba kurt adamlar olabilir mi, ah hayır yapmayın o iğrenç şeyler yapmış olamaz. Kurt adamlar denilince ürperti ve mide bulanması meydana geliyordu, ve ben cidden o tür şeylerden hoşlanmıyordum.

Şimdi nerde miyim? Şuan tam olarak hastahane de ablamın bebeği için kontrole gelmiştik. Bebek 8 aylıktı , fakat ablam bugünlerde birçok sancıya maruz kaldığı için hastahane'ye gelmiştik.

Hayır canım bende o kadar hastahaneye meraklı değilim ama burada hoşlandığım çocuk çalışıyordu, adı Kantur' du. Fakat onunla sadece gözgöze gelmiştim. onunla ne kadar konuşmak istesem de benimle randevuya bir türlü çıkmamıştı. Hayır canım ben gidip randevu için teklif etmemiştim, hemşireye söyleyerek ettirmiştim.

Ama  kader işte; atsan atılmaz,  satsan satılmaz. Hem kim kader'imi alır ki? Hiç kimse almazdı, haftalar önce arkadaşını kaybetmiş biri olarak bunu düşünüyordum. Bu olay üzerinden sonra dışarı hiç çıkmamıştım. Ablamda sürekli kıçımın üstüne oturarak bir halta yaramadığımı söyleyerek beni buraya getirmişti.

Tabi eğer istemeseydim s*ksen bile gelmezdim. Ama anladınız işte, işin ucunda aşk olursa ;)

Nihayet sıra ablama gelmişti, orta gelirli bir aileden geldiğimiz için özel hastahaneye gidecek paramız yoktu. Ama eniştem zengindi, fakat ablam fazla gururlu olduğu için ona muhtaç olmadığını göstermeye çalışıyor. Salak kız ;(

▪▪▪▪ 14 buçuk dk sonra▪▪▪▪

"Ya abla Allah aşkına bir taksi çağır bari" diyerek ablama hayıflandım. Hani bende insandım, hani benim de ayaklarım vardı, hani göt korkusu başa belaydı anladınız siz. Ablam hamileliğinden beri bayağı kilo almıştı. Sürekli spor yaparak kurtulmaya çalışıyordu. Neymiş kocam benim beğenmezmişmiş. Kocanda bir boka benzese bari (çarpılcam şimdi )

Hastahaneden sonra ablam ne etmiş ne yapmış beni yürümeye zorlamıştı.

Hemde bu ürkütücü sokakta. Zaten son olaylardan sonra korkuyordum. Bir de bu düşüncesiz ablamın beni sözde eve götüreceği sokaktan geçiyorduk. Saat 18.09 geçiyordu. Güneş batmak üzereydi ve bizim yolumuz en az 30 dk 'lık bir mesafesi vardı.  Ama bu araba ile hesaplanan süreydi. Birde yanınızda geveze ve yürümeyi bilmeyen kaplumbağa yavrusu gibi yürüyen ablanızı düşünün.

Sonra da bu ıssız o kadar evin içinden bir tek ışık bile sızmayan sokağı düşünün. Ya anladınız mı şimdi beni. Nah anlarsınız hayır ağlamayacağım  kesin sesinizi..

" Sayra , dediklerimi duydun mu?" Diyen ablama döndüm. "Anlamadım abla ne dedin?" Dediğimde oflayarak hızlandı. Hamilelikte ergen gibi birşeyde oluyur muşsunuz demek ki! Hızla ablamın yanına yetiştim. Elimi yanaklarına götürüp "ya sen tripte mi atarmışsın oy oy" dediğimde ellerimi yanaklarından itmeye çalıştı. Birden elini karnına götürüp
İnlemeye başladı.

Önce ona baktım acaba dalgamı geçiyor diye fakat cidden canı yanıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Hemen telefonumu çıkarmaya çalıştım fakat bulamadım. Hemen yere çökmüş olan ablamın çantasını alıp, telefonunu çıkardım. Eniştemin telefonunu çevirip onu aradım fakat ulaşılmıyordu. Annemleri arayıp onlardan yardım istemeye çalıştım.

Elim ayağım birbirine girmişti. Ama onlara da ulaşamıyordum. Neydi bu şimdi oyun mu? Sokağa bakmaya başladım belki biri geçerde yardım eder amacıyla ama kahretsin ki kimse yoktu. Gözyaşlarımı tutmaya çalıştım. Ablamı daha fazla zor hâle sokamazdım.

Her ne kadar gözyaşlarımı tutmaya çalışsamda tek tek akmaya başlamıştı. Herşeyin üst üste gelmesi beni bitirmişti. Gözyaşlarımı silip etrafa daha dikkatli bakmaya başladım. Belki biri çıkar umuduyla. Tam kafamı tekrar ablama döndürecekken bir bedene rastgeldim.  Hızla ayağa kalkıp daha dikkatli bakmaya başladım.

Belki hayal görüyorum düşüncesiyle. Hızla ona doğru elimi salladım "lütfen yardım edin ablam çok zor durumda" Ama o dediklerimi sanki takmıyordu. Hızla bize doğru gelmeye başladığında sonunda bizi taktığını fark ettim. Fakat çok değişik birşey oldu. Bize doğru geldikçe daha da hızlanıyordu sanki, bize yaklaştıkça ürpermeye başlamıştım.

Bize tam anlamıyla yaklaştığında , ne olduğunu anlamadan arkama doğru atladı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 11, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İSİMSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin