-zawgyi-
'' Sehunie "
အခန္းတံခါးကုိ လာေခါက္ႏိွဳးတ့ဲ noonaအသံေၾကာင့္ ေလးလံေနတ့ဲ မ်က္ခြံေတြကုိ ဇြတ္တြန္းလွန္ျပီး ကုန္းရုန္းထလိုက္သည္… မူးေဝတာ နာက်င္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေခါင္းထဲေလးလံေနပုံကတစ္မ်ိဳး…
" Sehun ah "
" nae "
" ႏိုးျပီမလား… ခနေန noonaနဲ႔ သြားမယ္ေနာ္… အဆင္သင့္လုပ္ထားေတာ့ "
" n a e "
အခန္းေရွ႕က ထြက္ခြာသြားတ့ဲ ေျခသံ…
ခ်က္ခ်င္းမထပဲ အိပ္ယာေပၚတင္ ခပ္ေတြေတြ ထိုင္ေနမိဆဲ… ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိယ္ လက္နဲ႔အသာပုတ္ေပးေနရံုနဲ႔ မြန္းက်ပ္ ေလးလံေနတ့ဲ စိတ္ကုိ ေျဖေလ်ွာ့လို႔မရႏိုင္တာ သိေသာ္ျငားလည္း…
မ်က္လံုးအစုံမွိတ္ခ်ျပီး အသက္ကုိ မွန္မွန္ရွဳထိန္းေတာ့ အာရံုထဲေပၚလာတာ မေန႔ညက ခံစားခ့ဲရတ့ဲ အေငြ႕အသက္… ျပန္ခံစားမိတာ တိတိက်က်…
တကယ္ပဲ အနားမွာ ရွိေနတာ…
ထိုသူ…
ရီေဝညိဳ႔ညိဳ႕မ်က္ဝန္းအစုံနဲ႔ ႏွဳတ္ခမ္းထူေထြးေထြး…
ေသသပ္တ့ဲနားပန္းက အညိဳေရာင္ ဆံစတိုတိုေတြ…
ၾသရွည့ံသက္တ့ဲ အသံတိုးတိုး…
စိတ္ကူးယဥ္ပုံေပၚေနမိျခင္းသက္သက္ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတ့ဲ ဒီခံစားခ်က္…
ဒီေန႔ေကာ ျပတင္းေပါက္ ပိတ္ထားခ့ဲသင့္သလား စဥ္းစားမိျပန္သည္…
…
…
…
ကားေမာင္းေနတ့ဲ noonaဆီက သက္ျပင္းခ်သံသ့ဲသ့ဲကုိ ဥေပကၡာျပဳရင္း လမ္းေဘးျမင္ကြင္းေတြဆီသာ အၾကည့္ပုိ႔ထားလိုက္သည္…
" ငယ္ေလး "
ျပန္မတုန္႕ျပန္မိ…
ဆင့္ကဲထြက္လာတ့ဲ noonaရဲ႕ သက္ျပင္းဖြဖြ…
အတန္ငယ္ တိတ္ဆိတ္ေနျပီးမွ…
" က်ေနာ္ ရူးေနျပီ ထင္တယ္မလား "
" မဟုတ္တာ… မဟုတ္ပါဘူး… Sehunnieက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ က်န္းမာလိုက္လဲ… ဆရာဝန္မွားတာေနမွာ… ဟုတ္တယ္ ဆရာဝန္ဘက္က တစ္ခုခုလြဲေခ်ာ္ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတာ ေနမွာပါ "
