Edhe nje here si dikur

Part 5

Ishte e hene.Kur po hapja syte shoh qe ne jastikun tjeter ishin dy kembe femre.Qesha...Mu kujtuan kohet e vjetra kur flija me Xhenin.Ne mengjes gjithmone shikoja kembet e saj ne jastekun tjeter.Si ka mundesi qe nje njeri ne me pak se 12 ore te beje nje rrotullim 180 grade.Doja shume te flija dhe u ktheva nga ana tjeter.Papritmas ndjej levizjen e e krevatit dhe nje dore rreth belit.

"Ste pelqyen kembet e mia qe u ktheve nga ana tjeter e kervatit"-flet e pergjumur Xheni

"Sigurisht qe....Jo."

"Urdhero?"'-dhe xheni fillon ta gudulise rreth belit.Te dyja shperthejne ne te qeshura.Ajo shtepi qe per nje vit qendronte e heshtur kete mengjes u mbush plot hare e te qeshura dhe kjo fale Xhenit.Te qendrosh vetem asnjehere nuk eshte zgjidhje perkundrazi duke qendruar vetem ti i je dorezuar jetes.

"Nga do dalim sot"-flet Xheni e cila po qendronte mbi banak ndersa Amelia po pergatiste mengjesin

"Emmmmm........quhet po te them te dalim ne kopshtin prapa shtepise.Duhet ta shikosh,kam bere shume rregullime.Kam vendosur nje tav...(xheni e nderpret)

"He mi seriozisht e ke.O zmr thash te dalim per kafe ne ate vendin e ashtuquajtur lokal."

"Edhe ketu mund ta pi......(xheni e kap per dore,e terheq deri te dhoma e gjumit dhe hap dollapin.Nderkohe Amelia qendronte e ulur ne kolltuk,kete here e veshur me nje pale tuta shume te shkurtra me bel te larte dhe bluze te shkurter me rripa.

"Kape kete;edhe kete,po atletet nga i ke ?"

Xheni hodhi mbi krevat nje pale xhinse te bardha te grisura te gjuri,nje bluze te bardhe me shkrime te zeza.Amelia ishte fokusuar tek dritarja nga ku dukej kopshti i shtepise dhe po mendonte se cte keqe kishte te qendronin ne kopesht.

"Ameliaaaaaa."

"Ë! Mfal se nuk e kisha mendjen.Ca po thoje?

Ne keto momente veshtrimi i xhenit ishte i ngulur tek fytyra e Amelias.

"Po thoja qe....ti po me ngjan shume me 'Rapunzelen'.Nese ajo ishte e izoluar ne kulle ti je izoluar ne kete vile gjigande dhe e di kush eshte frika ime...kam frike se kur te dalim per kafe sdo dish si te qendrosh...."-flet xheni duke qeshur

"Mos ki merak se nje vit kam qe nuk i frekuentoj lokalet se ti e din qe  me pare nuk e dija se ku lija celesat e shtepise.."

"Meqe ra fjala per...."

"Eshte kthyer "-perfundon Amelia

 Xheni sic kishte veshjet ne duar i hedh ne toke dhe ulet ne kolltukun tjeter dhe qendronte e habitur.

"Seriozisht?Kush?Amelia ai eshte kthyer?!Ti e ke fjalen per Leonin ten....

"E kam fjalen per Leonin.Thjesht Leon....Seshte nevoja ti shtosh dhe kto gjerat prapa.Fundja ai seshte i imi Me.Ndoshta ska qene kurre.Ndoshta thjesht ka qene nje enderr.Tani po perpiqem te ambjentohem me realitetin."-fillova te flisja pandalur dhe ne fund psheretiva.Xheni vjen afer meje dhe me perqafon.

"Ne qofte se nuk do qe te dalim te kuptoj.Rrime ne kopshtin tend."-flet me nje ze te embel dhe fillon e qesh ne fjaline e dyte.

"Jo eja dalim.Une po shkoj te vishem dhe te gjej nje pale atlete dhe ti nderkohe vishu.Nese do atlete ose cfaredolloj gjeje tjeter eja tek dhoma poshte se atje i kam te gjitha kepucet."-merr fryme thelle dhe niset te shkoje ne katin poshte.