Edhe nje here si dikur

Part 8

End of flashback

Sent message to Leon

《Jam Amelia.Mund te vish te me takosh pak te liqeni.》__12:04

《Ok jam atje per 15 min》__12:07

Koha kaloi dhe Amelia nuk u pendua qe e kishte therritur..E kishte marre malli aq shume per te,per ata sy blu,per aromen e tij, per gjithcka.
Pas pak nje ze djali degjohet.

"Mundem te ulem"-ishte Leoni,ishte zeri i tij.Une mora canten qe e kisha vendosur tek ana tjeter e stolit si per ti thene 'po'.Ai ulet dhe parfumi tij ishte ai qe une para 3 vitesh i kisha sugjeruar dhe kurre se ndryshoi.Heshtja mbizoteroi per pak minuta.Ai i kishte syte nga liqeni dhe tha:

"Heren e fundit ishim bashke ketu,vetem se atehere ishim te perqafuar."-flet Leoni

"Pse e bere ate?Dua vetem arsyen jo te shpalosesh talentin tend ne shprehjen e ndjenjave."

"Amelia une te dua shu..."

"Te thashe arsyen dhe jo te me aktrosh.Diplomen per aktor e more para nje viti.Do doja te me paralajmeroje, vetem qe te te duartrokisja.Jo se se bera po thash tme shikoje dhe ti dhe te ndiheshe krenar qe ia dole mba...."-Leoni me nderpret duke vendosur buzet e tij fort mbi te miat.Nuk e putha, qendrova e ngrire dhe nuk leviza fare.Sapo ai largon buzet i dhashe nje shuplake aq sa forma e dores i mbeti tatuazh ne faqe ndersa dhimbja besoj se i mbeti tatuazh ne shpirt.

"Skam force me.Nuk mundem sakohe ti sma thua cndodhi ate nate ose para asaj nate."

"Amelia te lutem."

"Leon,pse e ke kaq te veshtire te me thuash cfare ndodhi.Nese nuk ka ndodhur gje pse nuk e mohon..U loodha"-psheretiva

"Sepse nuk mbaj mend asgje,te betohem."

"Pra ti kalon naten me te,duke fjetur duke folur apo ku ta di un,me thua se asgje nuk eshte e vertete,pas dy javesh e merr ate ne shtepi,jetoni bashke dhe tani me thua qe smban mend asgje?Aman Leon se nuk po marr dot fryme.Me beso qe nuk kam me fuqi."-dhe fillova te qaj.Ne ate moment ndjej doren e Leonit mbi doren time.U drodha e tera.Si te ishte hera e pare,takimi yne i pare.

"Do te ta them.Do te ti tregoj te gjitha por ti me premto qe sdo te me nderpresesh."-me thote teksa me shtrengon doren.

"Sta premtoj dot.Ti me njeh"

"Mundohu embelsire.Kur do,ti mund te besh gjithcka."

"Ok"

"Nje nate me perpara Laura erdhi shume pak pasi ike ti.Une po pija nje kafe dhe isha ulur ne sallon.Laura erdhi dhe filloi me ato te vetat.Me kerkoi qe ti coja nje gote uje.Shkova dhe kur u ktheva u ula dhe piva kafen nderkohe qe ajo rrinte e qante me ato lotet prej krokodili.Sdonte te largohej.Me kerkoi qe te flinte ne sallon.E vetmja gje qe mbaj mend ushte se shkova vegem ne dhome.Ne mengjes me dhimbte koka.Nuk erdha pas teje sepse nuk dija cfare te te thoja.Pas dy javesh Laura vjen dhe me thote se ishte shtatezene dhe mbante femijen tim.Ajo ishte vertet shtatzene por une isha i sigurt se femija nuk ishte i imi.Beme nje marreveshje qe nese femija do te ishte i imi do martohesha me te dhe nese nuk do te ishte atehere femija do te shkonte ne jetimore.Pra qe ajo mos te kujdesej.E bera kete pasi mendova se ajo do reflektonte,se nuk do ta rrezikonte jeten e femijes."-Leoni filloi te qaje.Ai ndihej fajtor...