Edhe nje here si dikur

Part 12

"Bravo Amelia,i ndreqe te gjitha sic ben gjithmone."-po fliste me vete teksa po vishte nje pale tuta shume te shkurtra te zeza dhe nje bluze te bardhe te shkurter gjithashtu dhe floket i kishte kapur nje topuz te crregrullt.Kur po zbriste shkallet degjon zilen e deres.Vrapon per ta hapur duke menduar se ishte Xheni.

"Xhen...."-fjala i mbeti pergjysme kur pa se perpara saj qendronte Leoni.

"Miremengjes"

"Miremengjes!Me fal,mendova se ishte Xheni.Ngaqe u zume per nje idiotesi.Dhe si gjithmone faji me mbetet mua.Dhe e di me te bukuren iku gjoja si e mer.."-Leoni me ndaloi duke vendosur buzet e tij mbi te miat.U rrembeva nga ajo puthje qe mezi e kisha pritur te ndodhte.Pas pak e shtyva duke i vendosur te dyja duart e mia ne kraharorin e tij.

"Uhhhh"-psheretiu Leoni

"Cpate?!"

"Shyqyr qe sme gjuajte"

"Po deshe e bej"

"Jo jo"-dhe drejtohet drejt dhomes se ndenjes duke u ulur ne divan

"He u rehatove"

"Skishe ndonje gje me te shkurter"-dhe me pa nga koka te kembet

"Po ti ske pune tjeter."-dhe u ula ne njerin cep te divanit ndersa Leoni ishte ne skajin tjeter.

"Shko vishu tani.Hajde se ftohesh pastaj!"

"Pse mos me shikon gje zhveshur ti mua.Ke uri?Te pergatis mengjesin."

"Po se dola pa ngrene mengjes"

Nderkohe une po shkoja drejt kuzhines.

"E ke problem ta pergatisim se bashku?"

"Ke?"-pyeta e habitur

"Ke tjeter?Mengjesin pra!"

"Aha si te duash"

Dhe vazhduam te prisnim disa perime.Pergatitja e mengjesit vazhdoi ne qetesi.Derisa Leoni foli.

"Smendon se eshte momenti"

"Per cfare?"-dhe u ulem ne tavoline.

"Te jemi edhe njehere si dikur!"

"Te befte mire"-u cova nga tavolina dhe dola ne kopesht.

Leoni u cua dhe erdhi pas meje.

"Nuk doja te te merzisja"

"Nuk u merzita"

"Atehere pse u cove nga tavolina"

"Sepse skisha me uri"

"E kupton qe po genjen veten?"-ne ate moment u ktheva duke e pare ne sy.

"Leon Po ti e kupton qe po genjen veten per te qene edhe njehere si dikur.Mendoj qe vizita ishte e mjaftueshme.Mua me duhet te dal.Nese do qendro nese do largohu.Bej cte duash."

"Pse me shmangesh?Pak me pare me ktheve puthjen,te dy e shijuam shume,kut ishim te Noema ti u gezove shume,pastaj pergatitem mengjesin bashke,tani me kthen kurrizin dhe me thua te largohem.Mundohu te kuptosh veten pastaj mund te te kuptoj dhe une."

Ai largohet.Amelia u ul ne karrike dhe vendosi duart mes flokeve.Disa lote pershkruan faqet e saj te buta.Ajo nuk donte te ndodhte keshtu por sa here kishte zgjedhur rrugen e zemres gjithmone kishte perfunduar e mbytur ne lot.Ajo ishte betuar qe tani sdo te ishte me ajo Amelia qe rrembehej pas ndjenjave.

Kete pjese ja dedikoj @elkeda pasi eshte nje ndjekse e rregullt e librit tim.Dhe nje FALEMINDERIT per te gjithe te tjeret qe nuk harrojne ti lexojne pjeset ,ti votojne e here here ti komentojne.😙
Love  you a lot...