27. Bölüm-"Gelinimi seçtim"

3.7K 122 1
                                    

Nefes'ten
Tahire sıkıca sarıldım. Çok seviyorum. Elimdeki yüzüğe baktım. Ve gülümsedim.
Tahirden ayrılıp onun gözlerine baktım o da bana bakıyordu.
Yüzümü ellerin arasına aldı. Bende gözlerimi kapatıp anın tadını çıkarıyordum.
N: tahir
T: söyle nefesum
N: ben seni çok seviyorum
T: ha bu deli tahir kurban olsun sağa be nefesum
Tahire bakıyordum. Gözlerim dudaklarına kaydı. Uzanıp küçük bir buse kondurdum dudaklarına. O da beni kendine daha çok çekti. Öpüşmemiz derinleşti. Sertleşti. Sanki birbirimize susamış gibiydik.
Uzun bir öpüşmeden sonra ayrıldık.
T: ula nefes
Ben utançımdan geberiyordum onun yüzüne bakamıyordum yere bakıyordum.
T: sen kızardın mı bakayım
N: ya tahir utanıyorum
T: benden? Nışanlından? Az önce utanmıyordun ama nefes hanum
N: ya tahir dalga geçme işte
T: gel gel buraya
Gülümsedi ve bana sarıldı.
Ah bu huzur bulduğun kolları. Başımı göğsüne koydum, kalp atışlarını dinliyordum. Bana huzur veriyordu.
T: nefesum
N: hı
T: gidelum mı artık yoksa sen beni boğacakmısun
N: hı
T: kızım nefessiz kaldım ha o nasıl sıkı sarmak
N: ay pardon ya
Tahir gülmeye başladı
T: hadı gel gidelim
N: tahir
T: efendim nefesim
N: şey.. biz ne zaman söylicez ailene
T: şimdi
N: şimdi mı?
T: he bir sorun mu var nefes
N: yok da saniye hanım ne der bilemedim
T: anam alışır alışmak zorunda riv rivini eder sonra kabul eder
N: emin mısın sonuçta o seni mercanla-
T: nefesim, kimse umrumda değil ben seni istiyorum sadece. Anam da bunu kabul etmeyi öğrenecek.
N: benim yüzümden annene karşı gelmeni istemiyorum hem zaten söz atıldı diye sinirli
T: nefes, sen düşünme bunları tamam mı? Ben halledecem. Evet biraz ani olacak, bir söz atıldı, şimdi diğeri olacak anlıyorum seni ama benim beklemeye hiç niyetim yok. Seni zor buldum kaybetmeye de hiç niyetum yok.
N: seni seviyorum adam
T: işte benim nefesim
——
Kalelin konak
Tahirle eve geldik. İşte şimdi kiyamet kopacak.
T: herkes bir buraya toplanabilir mı bir şey söylecem
Yangazlar Asiye abla, Mustafa abi Saniye hanım herkes geldi. Çoçuklar da geldi.
Tahir benim ellimi tuttu.
T: evleniyoruz
Adam öyle dan diye söylenir mı
T: rizanızı almaya gelduk
S: uy başıma gelenler
A: ben verdum gitti rızamı hadı yangazlar el kaldurun
Murat: yenge dedik bir kere dimi ikizum
Fatih: öyle valla ikizum
Mustafa: tahir koçum. Benle bir gelsene sen.
S: sağa rıza mıza vermıyrım. Mercanımı bu karı yüzünden üzdün emi?
T: ana
Tahirin ellini tam bırakacaktım ki o daha sık tuttu.
Mustafa: tahir gel benla dişarı
Tahir'den
M: koçum sen napaysun
T: sevduğum kadınla evlenmek istıyrım abi bunun neresi suç
M: bak suç elbette değil. Nefesi de severum iyi kızdur. Ama daha bir hafta falan oldu sözü atalı. Elalem ne der?!
T: ben elalemle ilginemıyorum abi. Allah bizi biliyor insanlar bilmezse de olur.
M: tahir. Abim. Bekleseydınız. Zemil abi zaten bana ayır olıy şu söz atma konusu için, ortaklık da yok artuk. Koçum, bekleyin da. Sonra evlenirsınuz.
T: ben sevdiğim kadına kavuşmak için niye bekliyormuşum? İnsanlar ne derse desin umrumda değil.
M: senin değil ama nefesin canını yakarlar biliysın. Zaten ortalık yangın yeri burda bizimle yaşıyor diye. Birde Vedat konusu var. Kızın canını yakalarlar
T: ben izin vermem buna! Korurum onu.
M: sen bağa dıysın ki nefes yaralansa iyişetiririm
T: aynen öyle
M: ama ben sağa dıyrım ki hiç yara olmasın. Bekleyin da. Biraz zaman geçsun ortalık sakinleşsun.
T: abi etma da
M: sen etma tahir. Sürmene burası biliysın elalemi
Nefes'ten
Tüm konuşmayı duydum. İstemeden yanı kulak mısafiri oldum. Mustafa abi haklıydı canımı yakarlardı. Canım yanıcaktı. Ama ben buna razıyım. Ama bekleyebilriz da.
Tahir içeri girdi ve beni elimden tuttu salona gittik.
Saniye hanımın tansiyonu çıkmış koltukta yatıyordu.
S: bu karıyla evlenemezsun!
T: ana ben gelinimi seçtim
S: seçtuğu geline bak mercan gibi gül gibi bir kız dururken
T: ana bak! Mercan kötü kız demiyrım ama benim ona sevdalandığım falan yok. Benim kalbim nefese ait.
Yiğit yanımıza geldi.
Y: siz şimdi evlenecekmısınız
T: evet aslanım annenle evlenecez
Y: yanı tam olarak annem olacak dimi
Gülümsedim
N: ben zaten senin annenindim oğlum
Y: ya evet ama anneler ve babalar evli olurlar ya o anlamda dedum
İkimizde gülmeye başladık.
N: sevindin mı
Y: eveeet
Yiğit koşup bana sarıldı.
Kapı çaldı. Bıri baya şiddetli vuruyordu kapıya.
N: tahir noluyor kim bu saate?
T: dur bakarız
Mustafa abi ve tahir kapıyı açmaya gittiler asiye abla ve ben peşlerinden gittik.
Kapıda bir adam vardı.
Mustafa: zemil abi?
Cemil mı? Mercanın babası değil mı bu?
Cemil: ulan seni öldürücem!
Diyip tahire karşı sılah doğruladı
N: tahir!
T: nefes içeri geç
N: tahir nasıl içeri geçeyim
T: nefes içeri geç dedum
N: hayır
Mustafa: hoop zemil abi nolıy
Cemil: kızum mercan ha bu şerefsuz yüzünden
T: yavaaş
Cemil: bileklerini kesti
Ne? İntihara mı kalkıştı??
T: ne dıysın sen cemil abi yaşıyor mu
C: yaşıyor ama sen yaşamayacaksın
N: tahir
A: ablam sakin ol
N: yav nasıl sakin olayım silah var elinde
Mustafa abi silahını çıkardı ve cemil beye doğruladı
M: at o elindekini
Cemil bey bize bakarken bir an gözü bana kaydı. Bana bakıyordu
C: senin yüzünden
N: ne
C: kızım senin yüzünden intihar etti
Tam üstüme gelecekti ki tahir onun karşısına geçti
T: yavaş
C: sözlü adama göz koydun diye benim kızım intihar ettu. Utanmaymısun lan burda yaşamaya?! Niye utanıcaksın ki adı üstüne oros***
T: sağa yavaş dedik.
Tahir cemile yumruk attı cemil de silahı tahire doğruladı ve ateş etti.
N: TAHİİİR!!!


Yengem ders çalışmaya gidiyorum. Kaldı son bir sınavım :(
Eğer vote ve yorum çok olursa kim bilir belki gece atarım yeni bölüm.

Yârim | ✔️ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin