"Gdybyś przy mnie był to wszystko było by się inaczej..."- BTS Jimin

3.

  "Dlaczego chcecie wyjechać do Korei?"- zapytałaś, zastanawiając się nad tym. 

 "(T.I) wiedzieliśmy, że od dawna chcesz tam zamieszkać oraz, że to jest twoje miejsce na ziemi. Jak wiesz tutaj nie zarabiam tyle, ile mógłbym za granicą, twoja mama zresztą też. Dlatego, żeby mieć lepsze warunki do życia, wspólnie postanowiliśmy, że przeprowadzimy się do Korei. Chcemy pomóc ci spełniać marzenia, dlatego właśnie wybraliśmy to miejsce. Znaleźliśmy również ładnie mieszkanie w dobrej cenie, więc wszystko jest już ustalone. Wylatujemy za 2 tygodnie!"- odpowiedział mi tata. 

 "A co z językiem? Przecież wy nie umiecie mówić po koreańsku"- dopytywałaś dalej. Tak bardzo się z tego cieszyłaś, a jednocześnie nie mogłaś w to uwierzyć. 

 "Nie martw się o nas. Damy sobie radę. Szybko się nauczymy"- odpowiedziała ci mama nakładając jedzenie na talerze. 

Podziękowałaś grzecznie i zaczęłaś jeść. W czasie posiłku w ogóle się nie odzywałaś. Myślałaś nad tym, jak teraz będzie wyglądać twoje życie. Czy będzie lepiej, a może gorzej? W Polsce masz rodzinę, znajomych, wszystko, a w Korei? Nic. Nie znasz nikogo. A szkoła? Zaakceptują cię? Tyle pytań i w tej chwili żadnej odpowiedzi. Z jednej strony cieszyłaś się, że będziesz tam mieszkać, ale z drugiej strony bałaś się jak to będzie. 

 Odstawiłaś pusty talerz do zmywarki i poszłaś do swojego pokoju. Ze swoich zmartwień zwierzyłaś się Magdzie. Przyjaciółka posmutniała na wiadomość, że już nie będzie tak blisko siebie, jak byłyście dotychczas. Mimo tego cieszyła się z twojego szczęścia, bo wiedziała, że jest dla ciebie zbyt ważna, żebyś ją tak po prostu zostawiła. Wiedziała, że będziecie w stałym kontakcie. 

 Żeby się odprężyć postanowiłaś wziąć prysznic.

 Po skończonej czynności położyłaś się do łóżka i pisałaś jeszcze trochę ("trochę"- wyczuj ten sarkazm) z Magdą. Nawet nie wiadomo kiedy zasnęłaś.  

Hej jak tam życie?