Aslında ikisi de birbirinden habersiz aynı duyguları yaşıyorlardı. Azim, sabır, sevinç...
Astsubay ve bir cerrah bu iki mesleği iki harika dost sahiplenmişti ve dostluklarından asla ödün vermeyeceklerdi. Belki başlarına kotu bir şey gelse bile yine vazgeçmeyeceklerdi. Peki ya işler son evreye gelmişse???
****************
Melis o gece nöbetteydi. Canı çok sıkılmıştı. Geçen gün hastaneye Özgür Efe adında bir hasta geldiğinde koşa koşa hastanın yanına gitmiş kendini tanıtmış ama olumlu bir cevap alamamıştı. Çok üzgündü. Özgür Efeyi çok özlemişti. "Napıyordur acaba " diye düşündü. "Acaba astsubay oldu mu? Annesi nasıl? Babası nasıl? Mutlu mu? Üzgün mü?... " gibisinden bir sürü sorular zihnine akın edince bunaldı.
Gidip elini yüzünü yıkadı. Başörtüsünü bozup yeniden yaptı. Aklına liseliyken yaşadığı anısı geldi sağ yanağına dikkatlice baktı ve gamze gibi duran çizgiye baktı.
Özgür Efeyle Birgün dışarıda ders çalışırken canları elma çekmiş ve ağaca tırmanmışlardı. Melis gülerek elma toplarken bastığı dalın çatırdadığını duymamıştı ve düşmüştü. Düşünce de yerde duran cam parçası onun sağ yanağını kesmişti. Özgür Efe hemen inip Melise bakmıştı ve onu hastaneye yetiştirmişlerdi . Ertesi gün Özgür Efe Melisin yanına geldiği zaman onunda yanağı sargıdaydı. Melis sorunca da " kardeşimin yanağı madem çizilmiş benimki de eksik kalmasın "demişti.
Melis hatırlayınca gülümsedi ve ambulans sireninin duyulduğu kapıya doğru yöneldi.
********************
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NABIZ
Random"iki küçük dosttuk biz ne ara bu kadar büyüdük?" ******* İki dostun birbirlerine karşı olan sadakati ve iki ayrı aşk hikayesi.... biri başarılı bir doktor diğeri güçlü bir astsubay bakalım bu iki dostu nasıl maceralar bekliyor??
