Δυο Ζωές [Will Edit]

~ 1o Κεφάλαιο ~

Άνω Ανατολική Πλευρά, Μανχάταν, Νέα Υόρκη
|8:27|

"Σε μισή ώρα πρέπει να έχω φύγει, μη με καθυστερείς" έβαλε μια μπλούζα στη μεγάλη, κόκκινη βαλίτσα της, καθώς το τηλέφωνο ήταν ακουμπισμένο πάνω στο κρεβάτι σε ανοιχτή ακρόαση.

"Σε παρακαλώ, υποσχέσου μου ότι θα προσέχεις"

"I promise, big sister"
(θα προσέχω μεγάλη αδερφή)

"Αγγελική δεν είναι αστείο!"

"Δεν θα είναι η πρώτη φορά που φεύγω μακριά σου. Το περίεργο ήταν που μέναμε μαζί τόσες μέρες"

"Yes, I'll be right there!" είπε η κοπέλα με την άσπρη ποδιά, σε μια νοσοκόμα που τη ζήτησε.
"Τι θα πας να κάνεις εκεί?"

"Αφού σου είπα! Έχει ένα συνέδριο διαλογισμού"

"Αμάν πια με αυτά τα συνέδρια! Θα κάνεις ολόκληρο ταξίδι 6 ωρών μέχρι την άλλη άκρη της γης για ένα συνέδριο??!"

"Η άλλη άκρη της γης είναι στη Ταϊλάνδη, όχι στην Καλιφόρνια"

"Μέχρι κι εκεί έχεις πάει!"

"Και θα ξαναπάω. Άντε, δεν σε ζητάνε οι ασθενείς σου?"

"Πότε θα γυρίσεις?"

"Χριστίνα, τα είπαμε. Δεν θα έρθω πίσω. Θα γυρίσω Αθήνα αύριο βράδυ"

"Γιατί να γυρίσεις Αθήνα ρε Αγγελική? Μείνε λίγο καιρό ακόμα μαζί μου. Ωραία δεν περάσαμε?"

"Τρομερά. Όλη μέρα στο νοσοκομείο είσαι"

"Αφού δουλεύω, τι να κάνω?"

"Για αυτό λοιπόν θα γυρίσω Αθήνα που δεν θα είμαι μόνη"

"Α δεν θα είσαι μόνη!"

"Έχω τα κορίτσια και το σπίτι μου"

"Και την κλινική..."

"Μην αρχίζεις πάλι"

"Υποσχέσου μου ότι δεν θα ξημεροβραδιάζεσαι πάλι εκεί μέσα"

"Χριστίνα κατάλαβε το. Είτε είμαι εδώ, είτε εκεί, είτε οπουδήποτε αλλού, το ίδιο πράγμα θα κάνω. Άσχετα που εσύ δεν με άφησες να έρθω στο νοσοκομείο που δουλεύεις"

"Καταλαβαίνεις τι θα γίνει αν σε δει κανένας?! Μπορείς να το διανοηθείς???"

"20 χρόνια τώρα κανένας δεν με έχει δει, ηρέμησε! Και αν θες να ξέρεις, έβγαινα από το σπίτι"

"Και που πήγαινες?"

"Δεν υπάρχει μόνο ένα νοσοκομείο στο Μανχάταν"