Δυο Ζωές [Will Edit]

~ 18ο Κεφάλαιο ~

"Ξεκινάω κι εγώ σε λίγο. Θα είμαι εκεί λίγες ώρες μετά από αυτούς"

"Δηλαδή ξεκινάμε την παρακολούθηση?"

"Θα ταξιδέψω με δύο από τους άντρες μου και θα συνεχίσουν να τους παρακολουθούν για να δουν που θα πάνε. Λογικά στο αφεντικό τους"

"Η σε κάποια άλλη βρωμοδουλειά. Δεν μπορούμε να ξέρουμε"

"Ας ελπίζουμε για το πρώτο"

"Θα είμαι στο σπίτι που έδωσες στη Χριστίνα. Όταν φτάσεις έλα να μας βρεις"

"Έγινε. Τα λέμε σε... αρκετές ώρες" γέλασε ελαφρά και το έκλεισε.

"Γιατί του μιλάς έτσι?" τη ρώτησε η Χριστίνα.

"Πώς έτσι?"

"Λίγο... ψυχρά να το πω? Άκουγα τι σου έλεγε"

"Δεν μιλάω ψυχρά, δεν ξέρω τι περίμενες να ακούσεις"

"Ένα 'καλό ταξίδι μωρό μου', 'μου λείπεις', 'πρόσεχε στον δρόμο'..."

"Το ταξίδι δεν θα είναι και πολύ καλό αφού κρατάει μια μέρα, τον είδα χθες όχι πέρυσι και θα μπει σε αεροπλάνο, δεν θα οδηγήσει" οι απαντήσεις της έκαναν τη Χριστίνα να την κοιτάξει με μισόκλειστα μάτια.

"Δεν θα το σχολιάσω αυτό"

|~~|

13 ώρες μετά ο Ιάσωνας βρισκόταν έξω από το σπίτι της Χριστίνας στη Νέα Υόρκη.

Άνοιξε την πόρτα και του είπε να περάσει.

Η Αγγελική ξάπλωνε στον καναπέ με μια κουβέρτα και μόλις την είδε ο Ιάσωνας πήγε ανήσυχος κοντά της.

"Τι έχει?"

"Τίποτα, απλά ξεκουράζεται"

Λύγισε τα γόνατα του πάνω στο ξύλινο δάπεδο όταν έφτασε στον καναπέ για να την κοιτάξει από κοντά.

"Τι κάνεις ψυχή μου? Γιατί ξαπλώνεις?"

"Δεν έχουμε τι να κάνουμε. Περιμέναμε να έρθεις για να δούμε τι θα γίνει με τους απαγωγείς"

"Περιμένω νέα από τους δικούς μου. Σε λίγο θα έχουν πάει σίγουρα κάπου. Ίσως πάνε στα σπίτια τους, αν έχουν ή κάπου αλλού. Αλλά ελπίζουμε να πάνε στο αφεντικό τους"

"Πώς θα το καταλάβουμε?"

"Το αφεντικό τους δεν θα είναι κάνας τυχαίος. Για να βάζει τα τσιράκια του να κάνουν τέτοιες δουλειές θα έχει πολλά λεφτά. Στοίχημα ότι θα είναι επιχειρηματίας. Θα τον βρούμε πιο εύκολα από όσο νομίζεις"