Hana °Chanbaek°

İkinci Çiçek

21.06.2018
09:30

Hiç birisinin yüzünü gördüğünde bütün acılarını unuttun mu?

Normalde bu sorunun cevabının ben olmadığını bildiğim için cevabını duymak istemezdim.

Yanılmıyorsam, ölü biri artık üzülemez değil mi? Artık öğrenebilirim cevabını.

Yoksa yanılıyor muyum?

Söyle, çekinme. Hayattayken incitmekten çekinmeden söylediğin onca şeyin izleri hala beynimde kısılı ve oradan çıkmak için bana zarar verecek her şeyi yapıyor. Bu sözleri simdi kalbim atmadığında ve hiçbir şey hissedemeyecek hale geldikten sonra mı söylemeyeceksin?

Ne yazık ki şunu söylemeliyim. Gözlerine baktığında huzuru iliklerine kadar hissettiğin birine sahip olmanı çok istiyorum. Bu ben olmasam bile senin mutlu olduğunu görmeyi çok istiyorum.

Ölecek gibi oluyorum. Nefes almak bile yük oluyor. Seni özlüyorum. Seni görmeyeceğimi düşündükçe gözlerimdeki yaşlarım yağmur gibi akmaya başlıyor.

Hiçbir şeye başlamayan biz, nasıl böyle biten bir hikayeye sahip olduk çiçeğim?

Neden inanmadın bana?

Ben gerçekten öyle bir şey yapmadım Chanyeol. Nasıl yapabilirim? Bu iğrenç.

Birine tecavüz ettiğimi nasıl düşünürsün hala aklım almıyor.

Ben sana aşıktım, aşığım ve aşık olmaya devam edeceğim güzel insan.

Ölsem bile.

Bana inanmalıydın. En azından arkadaşındım. Bunu düşünüp değer verseydin bari senin için hiçbir şey ifade etmeyen bana. Ben ne olursa olsun dik durmaya çalıştım fakat şuan destek alacak bir şey bile bulamazken hatta dengemi bile sağlayamazken nasıl dik durabilirim ki?

Annem, köpeğim, en yakın arkadaşım herkes öldü. Onları özledim Chanyeol.
Onların yanına gideceğim yarın.

Hatırlıyor musun? Benim cidden en yakın arkadaşım vardı bir ara.Ne insanlar kaybettik biz Chanyeol. Ne güzel aşklar karardı gözümüzün önünde. Hiçbir şey yapamadık. Gerçi, ne yapabilirdik ki?

Jongdae'nin kanser olmasını hatırlıyor musun? Haberi ilk aldığımız gün, o ölüm sessizliği, durumu anlayan ama beyninin anlamamak için kendini mahvettiği kendinle yaptığın o gereksiz savaş.

Minseok'un gözlerinin önünde yavaşça ölmesi o kadar acı doluydu ki. Eğer sana öyle bir şey olursa ne yapacağımı bir çok kez düşünmüşümdür.

Minseok her gün benim omzumda ağlardı ya sevdiğim ölürse diye.

Peki sende korkuyor musun Chanyeol ben ölürüm diye?

Jongdae öldüğünde Minseok çok kötüydü, çok çok kötü.

Saatlerce ağlayıp yatağından hiç çıkmamıştı. Yaşamaya devam etmesi gerektiğini anlaması o kadar uzun sürmüştü ki, sanki uzun bir süre dondurulmuş da sonradan tekrar yaşamaya devam ediyormuş gibi gelmişti gözüme.

Nihayet eski haline döndü diye düşündüğümüzde ise benim onu banyoda bilekleri kesik olarak bulmam ne kadar şok vericiydi biliyor musun?

En yakın dostum, meleğim, kardeşim...

Minseok da aynı Jongdae gibi gözümüzün önünde öldü Chanyeol. Yine hiçbir şey yapmadık.

Peki ya banyonun duvarına yapıştırılmış nottaki ''Yoruldum.'' yazısını hatırlıyor musun?

Ben de yoruldum Chanyeol.

Kurtaracak mısın beni? Sevecek misin?

Biz, arkadaşlarımızın gözümüzün önünde öldüklerini gördüğümüz halde hiçbir şey yapmadık.

Ben de uzun zamandır içten içe ölüyorum Chanyeol.

Bu sefer bir şey yapacak mısın? İçimizden birini kurtaracak mısın?

Seni seviyorum. Seni çok seviyorum.

Dayanamıyorum, o kadar seviyorum ki bu sevgi beni öldürüyor Chanyeol..

En çok da özlemin öldürüyor. Belki daha sonra kokun, gülüşün, kolların...

Hatırlıyor musun?

Birlikte lunaparka gitmiştik.

Bir anda atlı karıncaya binmek istediğini söylemiştin. Düşündükçe gülüyorum.Sen oraya sığmazsın ki niye imkansız hayaller kuruyorsun?

Gerçi bunu sana söyleyecek son kişi bile değilim. Çünkü sen de imkansız bir hayalsin benim için.

Benimle yaptığın ayrılık sohbetlerini hatırlıyor musun?

Sevgilinden ayrıldığında onu ne kadar çok sevdiğini anlatıp ağlardın.

Ben ise hep aynı şeyi söylerdim yanımda kızarmış gözlerle ağlayan sana.

"Ben hep yanındayım Chanyeol, senin ne kadar güzel olduğunu bilmeyen kişiler için kıymetli göz yaşlarını tüketmeye değer mi?"

Söyle sevgilim, değer mi?