It's so Cliché ~ 5 seconds of summer ~ Fanfiction ~

Hoofdstuk 14

hoofdstuk 14

Als ik wakker word is de hele kamer leeg. Ik kijk naar de klok. 16:17. Heb ik zo lang geslapen? Het is zaterdag en ik rek me uit.

Ik denk aan gister, het schuldgevoel dat ik had toen Luke me zoende. Ik tik met mijn vinger tegen mijn buik. Het is tijd dat ik hier een einde aan maak.

POV Luke

Ik stap het podium op en pak mijn gitaar. Ik tokkel wat verschillende noten en langzaam maar zeker ontstaat er een melodie.

De deur van het muzieklokaal gaat open en ik zie Wienowa staan. Haar makeup is uitgelopen en haar ogen zijn rood. "What the hell hapend to you, babe?" Ik wil naar voren lopen. "Please, stay there." Ze is bijna niet te verstaan door het snikken.

Ik wil haar zo graag vasthouden. "I can't do this anymore. I'm cheating on Michael, and he doesn't deserve that." Ze loopt wat verder richting mij en dan zie ik pas dat er miljoenen tranen langs haar wangen stromen. 

"What do you mean?" Ik kijk haar beangstigend aan. "Don't you understand!!! I don't want to see you anymore." Ze begint nog harder te huilen en ze slaat haar handen voor haar gezicht. "I'm sorry.." Zegt ze en voordat ik kan antwoorden is ze al weggerend. 

Ik laat me op mijn knieën vallen en gooi mijn gitaar van het podium af. Hij is heel, maar het boeit me niet, mijn hart is net fucking hard gebroken. Ik hou mijn handen voor mijn gezicht en begin te schreeuwen. 

Ik wist niet dat het zo pijn zou doen om een gebroken hart te hebben. Ik sta op en besluit te doen wat ik altijd doe als ik me 'Down' Voel. Ik ga op de bank zitten waar ik en Wienowa gezoend hebben en begin.

I drove by all the places we used to hang out getting wasted 

I thought about our last kiss how it felt the way you tasted
and even though your friends tell me you're doing fine
and you're somewhere feeling lonely even though he's right beside you
when he says those words that hurt you do you read the ones I wrote you?
sometimes I start to wonder, was it just a lie?
if what we had was real, how could you be fine?
'cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving 
I remember the makeup running down your face
and the dreams you left behind you didn't need them
like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
forget about the stupid little things
like the way it felt to fall asleep next to you
and the memories I never can escape
'cause I'm not fine at all

 "I'M NOT FUCKING FINE AT ALL." Ik probeer verder te zingen maar mijn emoties nemen de overhand. Ik sta gefrustreerd op en sla met mijn vuist tegen de muur. Mijn hand bloed.

Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en haal diep adem.

To: Tiffany, babe.

From: Luke

I'm so sorry.. i have to break up with you. I can't handle you anymore, i can't handle our deal anymore. Thanks to you she said to me that she never wanted to see me again. please, do me a favour and don't break Michaels heart, now i know how it feel.

Ik druk op verzenden en gooi mijn telefoon op de grond. Het enige wat ik nu nog kan ik huilen. Ik loop terug naar mijn kamer.

"Dude, what's going on?" Vraagt Michael. Ik kijk hem vals aan, het komt meerendeels door hem. "I just can't tell, i don't want more problems than i already have." Ik kijk even naar de muur en kijk dan naar Micheal.

Het enige wat hij doet is knikken en weglopen. Mijn telefoon gaat.

(L=Luke, T=Tiffany)

T: Whatta heck?

L: Please don't tell anybody.

T: I won't because i lied to you to, i'm in a relationship with someone else anyway.

Krak, daar word mijn hard twee keer knoerhard gebroken.

L: Sure, i hope to never see or hear from you again.

T: Sure, bye ex.

Ik hang op en kijk even naar Michael. Ik wilde het hem zo graag vertellen, nu merk ik pas hoeveel ik leugens haat. Maar ik deed het niet, nog niet, in iedergeval..