İki gündür Burak ve ben burdayız. Burak şimdi daha iyi.yani iyileşti.
"Burak kalk gezelim"
"Nereye gidicez"
"Gölbaşına gidelim"
"Ne yapı caz ki orda"
"Tekne turu yapalım"
"Ama sadece 1 arabayla gidelim"
"Ben kullanıcaksam olur burak"
"Hayır seda ben kullanıcam"
"Of ya tamam"
"Hadi o zaman düş önüme"
.
.
.
Burak ile birlikte şu an tekneye bindim ve üst katına çıkıyoruz. Teknede bizle birlikte 3 afkan erkek 1 tane yaşlı çift birde 30 lu yaşlarda amca veya dayı neyse işte yani tekne sakindi.
Burak'la birlikte bir sürü resim çektik daha sonra alt kata indik alt kata inerken afkanlardan birinin resmimi çektiğini farkettim ama çaktırmadan yüzümü sakladım gerginlik çıkmasın.
İçeride resim çektik mal ya hala bakıyor.
Biz yukarda oturmaya devam ettik. Yaşlı çift üşüdü galiba alt kata indiler daha sonra diğer amcada indi. Bir süre sonra burak telefonunu alt katta unuttuğunu hatırladı burda bekle hemen gelecem dedi.
Tamam dedim bende. Burak indikten sonra afkanlar bana doğru gelmeye başladılar. Off burak hadi gel.sürekli bana bakan afkan öne çıktı yani bana yaklaştı ellerimi arkadan tek eliyle tuttu bağırmama izin vermeden elini ağzıma kapattı.
"Bu güzelliğin karşılığını ver bakalım" dedi
Ben ne olduğunu anlamadan dudağımı öpmeye başladı burak nerdesin ölüyorum iğrenç kendimden tiksiniyorum.
Gözümden yaş akmaya başladı birden üzerimdeki baskı kalktı ben hala ağlıyorum. Gemi kıyıya yanaşmıştı. Burak hala adamlarla kavga ediyordu. Birden gemiye birkaç vatandaş çıktı. Adamları alıp götürdüler.Burak yanıma geldi bana sarıldı bende ona sarıldım uyuz ben daha önce kimseyle.... şerefsiz,Adı, oy hala saygırıyordum burak beni teselli etmeye çalışıyordu.ben ise boynuna sarılmış ağlıyorum.ayağa kalkacak halim yoktu korkudan ayaklarım tutmuyordu.
Bir süre daha öyle durduk. Burak kalkamıyacağı anlayınca beni kucakladı ben hala ellerim boynunda duruyordum.
Arabaya geldik beni arka koltuğa otururdu kendisi de yanıma oturup sarılmaya devam etti.
