Anonim | Texting

5.0

anne marie : friends

****

Kamer terli avuçlarını siyah kotuna silip tekrar parkın girişine baktı. Aras'ı bekliyordu. Kolundaki saate baktı 14.58. Iki dakika dedi içinden son iki dakika kaldı.

Kafasını kaldırdığı an onu gördü üzerine geçirdiği gri düz tişörtü ve siyah kotu ile fazlası ile yakışıklı görünen Aras parka girdiği an tüm dikkatleri üzerine toplanmıştı.

Hızla yanına gelip oturan erkeğe bakmadan kafasını parkta oynayan çocuklara çevirdi genç kız.

"Selam nasılsın "

"İyiyim sen"

"Iyi."

Biten konuşma ile genç kızın telefonuna bilirdim sesi geldi. Gelen mesaja bakan kız ufak çaplı bir şok geçirdi. Mesaj abisinden gelmişti.

'Çabuk eve gel'

"Noluyoruz lan" Aras sorgu dolu bakışlarını Kamer'e dikip "sorun ne" diye sordu.

"Gitmem gerek" deyip kalktı genç kız ve hızla parktan çıktı. Annesinin evi ile parkın arasında 20 dakika vardı vardı içindeki merak duygusu onu ilk bulduğu taksiye binmeye zorladı.

Kamer'den

Kapının önüne geldiğimde durma ihtiyacı duydum. Durmak zorundaydım. Kötü bir şey olacaktı bunu hissediyorum. Daha fazla durmanın anlamsız olduğunu anlayıp zile bastım ve saniyelik geçişten sonra kapı açıldı. Abim tedirgin bir şekilde bana bakıyordu.

Olmuştu. Kötü bir şey olmuştu.

Karaman'ın açtığı delikten içeri girip yolumu şaşmadan salona gittim.

Annem şarap kırmızısı tekli kanepeye oturmuş karşısında ikili koltukta oturan adama nefretle bakıyordu.

Bu adam kimdi?

Neden bana çok tanıdık geliyordu?

Sonra arkamdan biri konuştu hayatımı değiştirecek bir cümle söyledi.

"Kamer bu babamız Levent."

****

İğrenç ötesi bir bölüm oldu.

Arkadaşlar yavaş yavaş sona geldik bundan sonra aklımda üç kurgu var ikisi roman şeklinde biri Texting belli değil ilk hangisini yayınlayacağım.

S E V İ L İ Y O R S U N U Z.

💜🍷🌌🌹💫👑