24.03.2018 kısa hikaye #6
****
anon345ds12ced: Yanına gelen piçten uzak dur.
Siyahaburunmuskiz: Ne? Şu bana doğru yürüyen kas yığınından mı bahsediyorsun??
Siyahaburunmuskiz : Eğer onu kastediyorsan vazgeçmek gibi bir niyetim yok.
anon345ds12ced: Si...
Üzerimde yoğun bakışlara yarım saattir maruz kalıyordum karşımdaki tekli koltuğa oturmuş Levent -namı değer babam- onun çaprazındaki büyük koltukta oturan annem ve abim ve hepsinin karşısında oturan ben avuçlarım terlemişti bu aralar ne çok terliyorlardı. bileğimdeki siyah lastik toka ile boğmaya başlayan saçlarımı sıkı bir şekilde topladım.
"Ne kadar da büyümüşsünüz siz öyle hele sen Kamer çok güzel bir kız olmuşsun canım" gülümsemek istedim -babama- ama nedense kıvrılamadı dudaklarım bir türlü. Sadece yüzüne baktım buda onu birazcık üzdü galiba yüzündeki gülümseme söndü çünkü.
"Neden geldin Levent" annemin sorusu ile merakla babama baktım evet işte buydu geldiğimden beri aklımda dönüp duran ve bir türlü soramadığım o soru.
"Kamer'i yanıma almak istiyorum. Hande ile İngiltere'ye taşınacağız , Kamer'inde üniversiteyi orada okumasını istiyorum."
Hayır olamaz benden istediği şey bir ölümdü. Her şeyimi bırakmamı istiyordu bu büyük bir sebepti ah tabi bir sebep daha var Hande.
O zamanlar annemden sonra güvendim ikinci kadını 1.sınıf öğretmenim. Ona deli gibi hayrandım onun gibi konuşmaya, onun gibi yürümeye , saçlarını toplamaya çalışırdım 1.sınıf aklı ile tabi o zamanlar hiç bir şey anlamazdım babamın beni almaya geldiğinde diğer velilerle oranla daha samimi daha uzun konuşmalarını.
2.sınıfa gelene kadar öyle sürdü sonra babam gitti bir iki hafta sonra mahkemeden gelen boşanma kağıtları Kahraman beni kandırırdı onların babamın yazdığı mektuplar olduğunu söylerdi. Sonra babam geldi yanında Hande ile beraber annemle , kahraman anlamıştı ne olduğunu ama babam beni evdeki en çok vakit geçirdiğimiz olan kütüphaneye götürüp Hande ile evlendiğini ve bir daha buraya yanımıza gelmeyeceğini söylediği an bitmişti benim için rol modelim ailemize zarar vermişti.
Babam o gün tekrar gitti ama bu sefer tekrar dönmedi annem o zaman küs olduğu ailesi ile barışıp holdingin başına geçti ve biz 4 yıl daha o evde oturduk. Bu dört yıl boyunca bir daha o kütüphaneye girmedim kapısından her geçtiğimde sanki babamın 'ben artık yokum Kamer' deyişini duyuyordum.
"Bana uyar Kamer eşyalarını hazırla" kafamdaki anıları def eden ses ile gözlerim irileşti annem nefretini bir kez daha vurmuştu yüzüme "Anne saçmalama Kamer hiç bir yere gitmeyecek. " gözlerim Kahraman'a kaydı oda annemden çektiği bakışlarını üzerime sabitleyip şefkatle bakmaya başladı ona yıl sonra Kahraman bana ilk defa böyle yakın oluyordu.
Bir şey diyemedim şuan bağırıp burayı yıka bilirdim ama yapmadım sadece sustum ve ayağa kalkıp evden çıktım.
Ağlamak istiyordum deli gibi hemde ama göz pınarlarımda kuraklık ağlamama izin vermeyip boğazımdaki yumrunun da büyümesine sebep oluyordu. Hızlı adımlarla hiç bilmediğim bir parka girdim kafam aşağıda yürürken sert bir bedene çarptım ve belime bir kol dolandı. düşmemi engelleyen kolun sahibine bakmak için kafamı kaldırdım ve "sen?" kelimesi döküldü dudaklarımdan.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KAMER
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
SELAM UZUN BİR ARADAN SONRA BEN GELDİM NABERSİNİZZZZ
Kamer'in ailesinden bir bölum oldu kısa zamanda bir bölumde daha atmaya çalışacağım
bana veya karakterlere sormak isterseniz buradan veya özelden yazabilirsinniz
