Akala ( • o n e - s h o t • )

Akala

This is a work of fiction.Names,characters,businesses,places,events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner.Any resemblance to actual persons,living or dead,or actual events is purely coincidental.

~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••
Hi!If you are reading this thank you!Just support my story...😊...Sorry kung hindi maiiwasan ang pag ka cliche kasi bagohan lang po ako sa pag susulat kaya thank you po sa pagbabasa nito!Continue reding my one-shot stories!

Nagmamahal ---pero di minahal,
Lady_Ae...😊💕

~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••

Veronica's P.O.V.

Kring...kring...kring...
Tunog yun ng bell kaya it means recess time na!!Yehey...hehehe...

By the my name is Veronica Reyes but you can call me Nica.I'm Fourth year Highschool or should I say Grade 10,Naabutan kasi ako ng K-12 ey...Nag aaral po ako sa St.Lukes Highschool...

"Oh Nica,ba't kapa andito?Kanina excited kang lumabas pero ito ka ngayon naka tulala."sabi nang kararating lang na si Claire.Si Claire Villaruel ,bestfriend ko.

"Ugh,Ano kaba nang gugulat ka na naman."sabi ko sakanya na may pag kainis na tono.

"Ey kasi kanina pa kita tinitingnan ni hindi mo nga lang ako napansin ey.Tulala ka kasi...kanina kapa ganyan ah.Ano bang iniisip mo?"Sabi niya saakin habang nag hahalughog ng kanyang bag na tila may hinahanap.

"Iniisip ko lang kung paano gawin yung project na ipinagawa ni maam saatin..Tara na nga,punta na tayo sa canteen baka di pa tayo makapag snack niyan madami pa namang tao doon pag recess.."Sabi ko sabay hila sakanya..

~••~••~••~••~••~••~••
Habang nag lalakad kaming dalawa ni claire may naka bangga ako...Ugh!ansaket..sa lakas nag pagkakabangga ko napaupo ako sa lupa..

"OUCH!ansaket..."sabi ko ng hindi pa naka tingin sa nakabangga ko abay malay ko kung sino siya...I hate it!Pinagtitinginan ako ng mga tao!sino ba kasi yung gagong naka---

"Uhmm...miss are you okay?Take my hand."sabi nung nakabangga ko.Inangat ko ang tingin ko sakanya...Kasi pamilyar yung boses niya.Sheyyyyytttt..gosh I need an air...parang nabuhusan ako ng malamig na tubig ng maalala kung nakatitig pala ako sakanya...Tumingin ako saibang dereksyon tsaka inabot yung kamay niya...

"Sorry."Sabay na sabi namin..."Uhmm..pasensya na.hindi kasi ako timitingin sa dinadaanan ey."sabi niya.

"O-okay l-lang."nauutal na sabi ko..

"Ahem!Besty hali kana..!"Sabi ni Claire tsaka ko lang naalala andito pala siya...ghaaaddd nakakahiyaaaaa...Hinila ako ni Claire papuntang canteen..Lumingon ako kay Nathan nakita ko siyang tumango..

GHAD!NAKAKAKILIG kyaaaahhh..kung tinatanong niyo lang kung sino naka bangga ko..siya pala si Nathan Salvador o mas kilalang Nate crush ko na siya since First year palang kame nakaklase ko kasi siya..Pero alam ko namang wala akong pag asa sakanya kasi siya lang naman yung heartrob ng campus...kasali kasi siya sa Basketball team...

"Besty!Hello!Buhay ka pa ba?"sabi ni claire tsaka itinaas ang kilay..hmp!alam niya kasing crush ko si Nathan ey..

"Ano kaba Claire...Oo naman buhay pa ako..Psh!"Sabi ko tsaka siya inirapan.At tumingin sa malayo...Hay!Baket ba ako nag kakaganito..sana nga naalala niya pa ako...Naalala niya pa yung childhood friend niya..Sana lang ..

"Nica."

"Nica."

"NICA!Ano ba yan kana naman!Tulala ka lage,ano ka ba?Kanina ka pa ah!alam kung may problema ka.Share mo naman saakin kasi bestfriend mo ako diba?Diba?"Sabi niya na halatang naiinis ang kanyang tono...

"Hay sige na nga!Sige na!"Sabi ko tsaka ikweninto sakanya ang lahat..

"So...Bestfriends pala kayo dati?"tanong niya ng matapos kung kweninto lahat.

"Sort of.Pero mukhang nakalimutan na niya ako ey.Mukhang di niya na tutuparin yung mga pangako na ibinigay niya nung mga bata pa kami...Hay AKALA ko pa naman na pag balik ko dito sa pilipinas maaalala niya pa ako...Pero AKALA ko lang naman pala yun...AKALA lang kasi ang totoo kinalimutan niya na ako simula palang..."Sabi ko na may namumuong luha sa mga mata ko.

*FLASH BACK*
( 8 years ago )

"Uy!Hali ka nga dito!Pstt..."sabi nung batang Nate saakin habang kumakaway..."Hmp.magtatampo ako niyan di mo kasi ipinaalam saakin na pupunta kang states!sa mga magulang mo nalang ko nalaman..Ano bayan!?"sabi niya na may halong pagkainis...natawa nalang ako sakanya."Oh bakit ka tumatawa?Baliw ka na ba?"dagdag na sabi niya na mas ikinatawa ko...

"Eh kasi para karing baliw ano akala mo doon na ako mamamatay sa states?Lol.Uuwi kami dito noh!di kita iiwan promise babalik akoooooo..."sabi ko tsaka yinakap siya...sa totoo lang ayaw ko naman talaga doon sa states eh.kaso sila mommy at daddy doon sila nagtatrabaho kaya walang magbabantay dito saakin kung sakaling magpapaiwan ako.

"Hmp!AKALA ko pa naman bestfriends tayo pero di mo man lang sinabi saakin na aalis kayo."sabi niya ng naka simangot."Pero ipangako mong babalik ka ha?Sige naaaaa...iiyak talaga ako kung hindi ka babalik.."dagdag niya.

"Oo na babalik na ako..Pero ipangako mo ring Hindi mo ako kakalimutan ha?"Sabi ko tsaka yinakap ulit siya.Bata pa lang kasi kami close na kami more like bestfriends ang turing namin sa isat isa kung nasaan siya andoon din ako kaya hindi kami sanay na mag kahiwalay.."Tsaka magpapadala din naman ako ng sulat eh.wag kang mag alala..😊"dagdag ko pa..

"Uy ano kaba di kita kakalimutan anuman ang mangyari pramis!pinky pramis!"sabi niya tsaka inabot yung pinky hand niya..inabot ko naman..

"Pinky Pramis!"sabi ko

*End of Flash Back*

"Pinky promise."Sabi ko na pabulong