Çisil bestenin bakış açısı
Gözlerimi araladığımda tepemde bir adet annem, babam, Deniz, ve adını bilmediğim yahuşuhlu jojuk vardı.
Hassssiktiiiiiir! Annem? Babam?
Lan lan lan lan lan lan!
Yerimden fırlayıp elime geçen ilk şeyi o tarafa fırlattım.
"Lam amanın boğğ! Hortlak var Allah'ım sana geliyorum hortlak var lan evde! Büyümü var bizde tövbe estağfurullah hoşt lan hooşt kıışt naaaaş! Deniz gel buraya lan! Yaklaşmayın vallahi bağırırım siz siz öldünüz lan öldünüz! Ben bağırdım morga çığlık attım ses tellerim kısılına kadar boğazım yırtılana kadar bağırdım! "
Gözlerim dolmaya başlarken annemi ne kadar özlediğimi fark ettim. Annemdi tabi. Özlemezmiyim hiç?
" Kızım, yavrum, prensesim, anasının kuzusu, dinle biz gerçeğiz baban da bende ölmedik. Dur da anlatalım otur. "
" Hayır. Hayır. Hayır! Siz benim annem babam değilsiniz! Benim annem izin vermezdi öyle çığlık atarak haykırmama. Benim babam izin vermezdi sinir hastası olup sinir krizleri geçirmeme. Benim ailem acı çekmeme izin vermez! Benim annem ve babam mezarda duydunuz mu! "
Sonlara doğru sesim çatallaşmış ve ağzımdan hıçkırıklara firar etmişti. Ağlıyordum çektiğim acılara, özlemime, kırgınlığıma.
" Deniz sen.. sen benim bö.. Böyle olmama nasıl dayandın lan! Hani kardeşindim senin hani beni karelerin olarak görüyordun! Bumu lan senin kardeşliğin bumu! Seni sizi asla affetmeyeceğim asla! Bunu kafanıza kazıyın Deniz ne senin Çisil Beste diye kuzenim var ne sizin Çisil Beste diye kızınız var! "
Lafımı bitirip koşarak dışarı çıktım. Alaz abim arabasından inerken koşarak ona sarıldım ve hıçkırarak ağlamaya başladım.
" Abiciğum noldi neden ağlaysun? Kim akıtayi bu göz yaşlaruni? "
" Annemle babam yaşıyormuş abi, ben ben o kadar acı çektim sinir krizleri geç... Geçirdim onlar öldü diye okulu bıraktım onlar yaşıyormuş abi. Denizin yanında ben hıçkırarak ağlarken o biliyormuş abi. Onu asla affetmeyeceğim asla! "
Aniden kasları gerildi. Yoksa
Hayır hayır! Abim Alaz abim odamı biliyo?
" Sen sende biliyordun sende acı çekmeme göz yumdun! "
" Abiciğim ben ba-"
" KES bırak beni! Bırak! "
Kollarımı bedenimden ayırdığın gözlerinin içine baktım. Gözleri dolmuştu. Kasılan çenesinden dişlerini sıktığı anlaşılıyordu.
"Seni.. senide affetmeyeceğim. Hiçbirinizi affetmeyeceğim!"
O sırada bi araba gördüm. Plakası 34 DYN 63 idi.
Giray?
Arabadan inip bizim tarafa gelmeye başladığında aniden koşarak ona sarıldım ve Ağlamaya başladım. " Noldu Çisil Beste?"
"Giray annem.. babam yaşıyorlarmış. Benden... Benden saklamış De.. Deniz ve A.. Alaz abim."
"Şşt tamam ağlama." tek kolunu belime sararken eliylede saçımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Bir zaman sonra ağlamam iç çekmeleri dönünce biraz geri çekilip bana baktı ve yüzümü avuçlarının arasına alıp baş parmağı ile gözlerimdeki yaşı sildi.
"Ağlamak yok küçük hanım. Güçlü olucaz bunun da üstesinden gelicez."
O sırada iki el ateş sesi duyuldu. Omzumdaki ve midemde ki acı ile boğazım yırtılırcasına çığlık atarken yere düştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAKICI #Wattys2018
فكاهةGözlerimin içine baktı ve sözleri ile karnımda ki kelebekleri mezdeke oynattı. "Sen sadece oğlumun BAKICI'sı değil annesi, benim gönlümün prensesi oldun." Bir gri ve bir siyahın hikayesi. Bu iki rengi birleştiren ise beyaz bir melek. Bu melek bir...
