Limon Kokulum!

"SIÇTIK CAFER BEZ GETİR!"

Multimedya-Sıla
Clean Bandit-Solo ft.Demi Lovato

Saçlarım bir o yana bir bu yana sallanıyordu. Neden mi? Çünkü top oynuyorduk. Yorulduğumu fark edince nefes alabilmek için durdum ve sahanın ortasına çöktüm.

"Ay yeter!Sabahtan beri tek kale maç yapıyoruz sıkılmadınız mı?Yorulmadınız mı arkadaş aklım almıyor yahu?"

İsyan etmiştim sonunda. Sıcağın altında yanmıştık. Susamıştık. Terlemiştik ama bizimkiler inatla oynuyordu. Gülüştüler. Sahi. Size kendimi tanıtmadım. Ben Sıla. Bunlarda bizim tayfa.

Arda,Emirhan,Yankı,Zeynep,Yağmur. Bizim tayfaya hoş geldiniz!Eğer bu satırları okuyorsanız;gülecek, ağlayacak,hüzünlenecek,korkacak,ve bu duyguları zirvede yaşayacaksınız çünkü biz olmak bunu gerektirir.

"Ne gülüyorsunuz ya!" diye çirkefleştim hemen. Emirhan konuşmak için ağzını açtı ama benim bakışlarımla birlikte hiçbir şey söylemeden ağzını kapattı. Arkamı dönmüştüm ki Arda kaleden yanıma geldi ve arkadan yüzüme kadar eğilip"Emirhan'ın demek istediği 'Komiksin'di."deyivermeseydi belki hala bir yaşama şansı olurdu. Elimi kaldırdım. Tabii ki de Arda'ya vurmak için değil.Elimi tabanca haline getirip Arda ya doğrulttum ve ağzımla bir tabanca sesi çıkardım. Tıpkı şunun gibi.

"Dıkşıv dıkşııııv."

Arda da kalede ölmüş gibi yaparken bizimkiler gol attılar.Gülmekten kırıldık. Biz kızlar olarak erkeklere tam 4-2 yenildik. Ahahahha. Tamı tamına 4-2. İddiaya girmiştik. Kaybeden kazanana dondurma ısmarlayacaktı. Hem de ikişer top. Mmmm...

Hemen kalkıp sokağın karşısına geçip 6 dondurma söyledim. "...Hepsinde ikişer top olsun. Hepsinde sos ve fıstık da-"Sözüm yarıda kesildi. Limon kokusu alıyorum. Keskin. 45 esanslı. Anlaşılan birileri yine buralarda dolaşıyordu.

Arkadan gelip üstüme zıplayan Yağmur'la sendeledim ama dik durmayı başardım. " Aldın mı bakalım dondurmaları?"diye sordu Yankı Bey!Dondurmacının verdiği dondurmayı ona uzattım. Sırayla herkes almıştı.

"Durun hiç sırası değil.Bir öküz buralarda dolaşıyor." demedim tabii ki de. Onlara anlatmadığım bir konu da bu kısımdı. Çok eski bir konu oldu için hiç gerek duymamıştım. Ve Yankı'yla da çok güzel bir arkadaş-sevgili ilişkimiz vardı. Açıkçası bozmayı düşünmüyordum. Kalbini en son kırmak istediklerim,hatta hiç kırmak istemediklerimdi. Onlar arkadaştan öteydi. Dosttu hatta kardeşlerimdi. Bu yaz lise 3 oluyorduk. Ne yazık ki öküz de bizim okuldaydı. Gözlerimi devirdim.

"Aldım Yankı Bey buyrun!İki top vanilyalı dondurmanız."

Gülüştük. Onu seviyorum gerçekten diğerleri de bir şey demiyorlardı çünkü arkadaşlığımızın bozulmayacağını biliyorlardı. Ama ilk söylediğimizdeki tepkileri çok komikti. Zeynep bayılmış,Emirhan'ın çenesi açık kalmış,Yağmur arka arkaya Yankı'yla bana sorular soruyordu. Arda ise kolonya ile Zeynep'i ayıltmaya çalışıyordu.Aklıma gelince kıkırdadım.

O sırada keskin bir koku hissettim. Çok yakından. Tam arkamdan. Aynı anda suratın bembeyaz kesildi. Yankı seslendi. "Sıla?İyi misin canım..."

"Sıla! Sıla!"

"Ha?"

Zeynep yanıma geldi."Suratın kireç gibi oldu. İyi misin?Hortlak gördün sandık."

"İyiyim ya sadece bir fena oldum. Kızlar biz bir lavaboya gitsek fena olmaz. Değil mi?"

Kızlar başlarını salladılar.Çocukları orada sahilde bırakıp gittik.Hemen kapıyı kapadım ve kısık sesle anlatmaya başladım."Kızlar dışarısı çok tehlikeli şuan."

"Neden?" diye sordular aynı anda. "Neden olacak? Çocukluk aşkım dışarıda. Hatta bizim oğlanların arkasında. Yandık ki ne yandık."

"Omen tonrem!"

Ya!Öyle işte. "Ne yapacağım ben kızlar? Yankı'yı üzmeyi kırmayı istemiyorum ama elbet öğrenecek gerçeği."

"Hayır!" diye aynı anda bağırdılar.Sonra Yağmur ekledi."Söyleyemezsin. Valla Yankı burnundan girer ağzından çıkar çocuğun. Ayrılırsınız. En azından şimdi söyleyemezsin."

Haklıydı. Şuan Yankı'yı kaybetmeye hazır değildim. Şuan öyle bir durumdaydım ki. İçimden bağırmak geliyordu. Ne diye mi?

"SIÇTIK CAFER BEZ GETİR!"