Dominique's POV
"You're late" iniwas ko ang mukha ko sa kaniya
"Sorry sinumpong nanaman si Nayah ayaw akong paalisin,so saan tayo?"he asked
"Forget it nawalan nako ng gana." I said and walked away nakakainis almost 3 hours akong naghintay,nagpaganda pa ko para sa kaniya nag effort akong mag bihis babae tapos paghihintayin niya ko.Hindi lang naman to ang unang beses na nalate siya sa mga lakad namin actually lagi.Sabagay sino ba naman ako para magreklamo ako naman ang may gusto nito at isa pa pangalawa lang ako.
"Babe Im so sorry wag ka na magalit huh?andito na naman ako.Promise di na mauulit.Huy Babe." Shit ginagawa niya nanaman yung kahinaan ko nagpapacute nanaman siya with matching back hug pa.Mahina ako dito eh,wag kang magpapadala Dom galit ka diba ga..
"Aish umalis kana nga dyan tara na pasalamat ka naku."ilang minuto pa bago niya ko bitawan anuee ba kinikilig na ko ng sobra
"So,let's go." Then he intertwined our hands..How I love this man.
We're in the middle of eating when his cellphone ring.Tinignan niya pa ko nagpapaalam kung sasagutin niya ba o hindi.Tumango ako at sinagot na niya.Nabitawan ko yung spoon na hawak ko nang marinig ko ang pangalan niya,so it's her his girlfriend.Sumenyas siya na lalabas muna siya why?ayaw noya bang marinig ko yung usapan nila hay nawalan nako ng gana.
"Ahm Babe tumawag kasi si Nayah umiiyak kailangan niya daw ako,ano.. ano.. kasi"hindi niya masabi ang gusto niyang sabihin.Napabuntong hininga nalang ako.
"Go to her,Im okay here." I said while smiling but deep inside it hurts.
"Sorry Babe babawi ako next time."He said with apologetic look atleast he feel guilty im ok with that.Hinalikan niya ko sa noo at tulayan na siyang umalis.Inalis ko na ying ngiti ko at bumagsak na ang luhang kanina ko pa pinipigilan.Bakit ganun hindi pa rin ako masanay madalas naman tong nangyayari dapat I used to it pero di kk pa rin mapigilang masaktan.Kasi kahait na anong ginagawa namin basta tumawag ang girlfriend niya, right girlfriend iiwan at iiwan niya pa rin ako.Ayokong tanungin kung sinong lamang sa amin dahil alam ko alam na alam ko kung ano ang isasagot niya at natatakot akong marinig iyon kaya kahit masasaktan ako nang ganito ok lang as long as kami pa rin handa akong magtiis ganyan ko siya kamahal
