Hayatımdaki Sürpriz (YağHaz)

DÜŞMANIM

Hazan ÇAMKIRAN

Sanki bütün dünya birleşmişte  benim mutsuz olmam için uğraşıyor,
Peki şimdi ne olacak...
Nasıl devam edicem böyle yaşamaya, kaç kere daha sırtımdan bıçaklanışıma seyirci kalıcam,
Bütün bu düşünceler kafamın içinde cirit atarken Tanıdık olmadık bir ses gözlerimi yavaş yavaş açmama sebep olmuştu...
Buneydi şimdi bana ne olmuştu, hayır hayır daha önemli bir sorun var?
Ben şuan tam olarak neredeyim

-İyimisiniz

Sesin geldiği yöne gözlerimi çevirdiğimde dikkatimi çeken tek şey bir çift yeşil göz olmuştu...

-Uyandığınıza göre sorun yok demektir

-Siz kimsiniz Ben niye burdayım

-Sahilde yürürken başının döndüğünü farkettim seni tutmamla bayılman bir oldu, yanında ne telefon ne de başka birşey vardı bende evime...

-Normalde bir insanın bayıldığını farkettiğinde hastaneye götürmelisin... Amacın ne senin

-Hiçbir amacım yok, zaten ciddi bir durumunda yoktu boşuna getirmeye gerek yok diye düşündüm, ve sahilin karşısında evim vardı ve mantık olarak evime getirdim, kendine geldiğine göre istediğin zaman gidebilirsin

Şunun ukala ukala hareketlerine bak, sanki ben zorla getir dedim evine...

-Çıkıp gdicem zaten emin olabilirsin

Aniden ayağa kalktım ama beynim sanki benimle oyun oynuyormuşcasına kalkmamla birlikte, ayak bağlarımın çözülmesi bir oldu... Sakin bir şekilde yere düşüp rezil olmayı beklerken, onun beni tutup yatağa yatırması bir oldu
-Hemen bırak beni gidicem dedim sana
-Tamam gidiceksin ama önce  yürümeyi öğrenmelisin

Arkasını dönüp giderken kendimi zor tuttum birşey dememek için ama maalesefki, Hazanın içinde yatan o minik canavarı uyandırmıştı

-Pislik...hepiniz aynısınız zaten, böyle ukala ukala davranarak kendinizi birşey sanıyorsunuz

Yavaşça arkasını dönerek

-Pis... Pislik benmi, eğer pislik olsaydım şuan o yatağın içinde bende oluyo olacaktım, senin zor durumda olduğunu  görüp yardım ettim, senin bana teşekkür etmen gerekirken birde üstüne hakaret ediyosun
-Aaa çok şaşırdım bana birşey yapmamana ... Sizin aklınız sadece öyle şeylere çalışır zaten GİDİYORUM BEN!
-Zorla tutmuyorum hadi git...
Kalkmadan önce kendimi uyarmıştım ve  kalkıp düzgünce yürümeyi başardım, evet şimdiki sorunum gidip o iğrenç evden çantamı almaktı

-Burası kaçıncı kat
-254. Daire... niye sordun bir dahamı gelmeyi düşünüyorsun
-Sabır Allahım sabır

Evet benim evimde 2 kat yukarıda olması lazım... Evden çıkmamla karşımda o iğrenç herifi ve yanındaki sürtüğü görmem bir oldu, yine bütün sinir hücrelerim ayaklanmıştı, Beynimden "Hadi git ve onların ağzını burnunu dağıt" diye talimatlar geliyordu, tabii İçimdeki canavar dururmu, koşarak yanlarına gittim, gitmemle kızın saçından asılmam bir oldu
-Sizi iğrenç insanlar Allah ikinizinde belasını versin
-Ha-hazan dur bir dur, iyimisin bırak kızı... İkimiz konuşalım Hazan Açıklıcam nolur

-Ne diceksin pislik şerefsiz, beni nasıl kandırdığınımı, bana nasıl boynuz taktığınımı

Hayır hayır şimdi olmaz Hazan sakın!!! Şimdi ağlayamazsın buna izin verme, ama ne zaman dediğimi yapabildimki, az önce kızın saçlarını elime dolamış koparırken şuan ikisininde önünde diz çökmüş ağlıyorum...

Yağız Egemen

Sabah sabah yaşadığım olaylara bak, ben acıyıp kızı alıyorum evime, birde üstüne gece den sabaha kadar başında bekliyorum ateşi düşsün diye, onun bana yaptığı muameleye Bak, bildiğin sapık dedi ya,
Bu düşünceler kafamda dolaşırken, sehpanın altındaki spor ayakkabıları yeni farketmiştim...
E yuh ama, ayakkabılarını giymeyi unutacak kadar ne düşünüyor bu kız
Hemen ayakkabıları aldım belki yetişirim umudu ile koşmaya başladım...
One şimdi ama bu o kız, neden yere çökmüş bu...

-Allah ikinizinde belasını versin, ikinizde pisliğin, iğrenç insanların tekisiniz...

İstemsizce yavaş yavaş adımlarla yanına yaklaştım, ama yaklaştıkça biri daha bana tanıdık gelmeye başlamıştı
-Sinan!!!
-Yağız?

Sinanı gördüğüm halde hemen gidip yerdeki kızı kaldırmaya çalıştım

-Noluyo burda Sinan
-Bir sorun yok Yağız biz hallediyoruz senlik bir durum yok burada
-Bir sorunmu yok , bir sorun yokmu...
Ben sana özetliyim ukala bey...
Burda evlenmesine bir hafta kala, kendi evinde, kendi yatağında, sevdiği adamı başka bir kadınla yatarken gören... kısacası aldatılmış bir kadın var
-Hazan sus bunlar ikimiz arasında, konuşarak halledebiliriz...
-Sus sus artık, sakın bana bir daha seslenme benimle muhattap olma, çık git burdan
-Seni almadan gitmem...

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ediyordu, ne yapacağımı şaşırmıştım... onunla birlikte diz çökmüş  bir elim omzunda, yanında duruyodum,Sonra elimdeki ayakkabılar aklıma geldi ve ona doğru uzattım, kafasını döndürüp ayakkabılara uzun süre baktı, ağlaması azda olsa Durulmuştu ama iç çekmesi devam ediyordu...
Sinan bir anda elimden ayakkabıları aldı ve Kızın kolunu çekiştirmeye başladı

-Yürü hemen kalk Evimizde konuşalım bunları...
-Sen ne evinden bahsediyosun, bırak kolumu bırak!!!

Evet, bu sefer bağırmaya başlamıştı ama ne üzüntüden ne sinirden... Bu sefer canı acıdığı için bağırmaya başladı

-Bırak kızı Sinan görmüyomusun Canı acıyo

-İşin olmayan yerlere burnunu sokmaya devam ediyosun kuzen... Senlik bir durum yok dedim

Hala değişmemiş, aynı Sinan...
Kızın bağırmaya devam etmesiyle Ayağa kalkıp Sinanı itmem bir oldu, Sinan ne olduğunu şaşırmış bir şekilde sarsılırken, Ayakkabılarını giydirmeye başladım... Ama arkadan gelen bir darbe ile yanlış hatırlamıyorsam Adı Hazan olan o kızın dizlerine kapanmıştım, o sinirle ayağa kalktım

-Sana, işin olmayan yerlere burnunu sokma dedim
-Eğer ben o kızı Gece sahilde yarı baygın bulduysam, gecenin bilmem kaçından sabaha kadar başında ateşinin düşmesini beklediysem, benimde bu olayla alakam vardır demektir Sinan Efendi...

Evet yanağımdan bir  darbe daha almıştım, artık aramızdaki kavga benimde karşılık vermemle Ciddileşmişti,

-Ne saçmalıyosun lan sen,ne başında beklemesi, sen kimsin lan he kimsin

-Yalvarırım durun yeter artık

Artık Hazan ayaklanmış bizi ayırmaya çalışıyordu... Ama imkansız Dı artık, yılların içinde birbirimize  karşı olan nefretimiz ve hırsımız daha çok artmıştı, eskiden ona şakasına dahi tokat atarken içim acırdı, artık gram pişmanlık duymamaya başladım... Beni ailemden ayıran bu adamı artık kuzenim olarak değil DÜŞMANIM olarak görmeye başlamıştım...
Ama arkadan gelen bir ses imkansızda olsa sinirimi hafifletmiş ve sıkmaktan avuç içlerimi yardığım ellerimi aralamama sebep olmuştu...

-Yağız!!!! Yalvarırım beni burdan götür

20 OKUNMADAN VE EN AZ 10FAVORİ DEN SONRA YENİ BÖLÜM GELECEKTİR ARKADAŞLAR, LÜTFEN ARKADAŞLARINIZA VS. HERTARAFA HİKAYEMİ TANITIRMISINIZ... SİZLERİ SEVİYORUM