Hoofdstuk 2: Vaarwel

138 7 0
                                    

-6 dagen verder-
(Pov: Sirah)
Over een dag is het al! Esra is de laatste tijd zo druk. Ik heb daardoor weinig slaap gehad.
"Ja maar over een dag kunnen wij onze mate gaan zoeken!!!"
En zo gaat het de laatste week, de hele tijd. Ik kan haar wel blokken, alleen uiteindelijk is ze er weer. Ik ben ook best zenuwachtig en heb zoveel vragen. Hoelang zal het duren tot ik hem vind? Gaat hij mij niet afwijzen? Is hij knap? En ga zo maar door.

Ik zit op mijn bed een beetje te niksen, ik loop naar beneden om wat eten te pakken.
Mijn ouders zitten op de bank naar het nieuws te kijken, ze hebben mij gisteren uitgelegd waar wij naar toe gingen verhuizen.

-Gister-
Ik loop naar beneden en ik kom erachter, dat ik echt een vergeetachtig kind ben. Ik weet nog geen eens waar we naartoe gaan verhuizen! "Mam, pap, waar zijn jullie?!" Roep ik door het huis, "In de woonkamer schat!" Wordt er terug geroepen en ik hoor dat het mijn vader was. Ik loop naar de woonkamer en zie ze zitten. "Waar gaan wij eigenlijk naar toe verhuizen?" Vraag ik aan ze, "O, jij gaat het zo leuk vinden! Wij gaan namelijk naar Miami!!" Zegt mijn moeder enthousiast.
Nee, nee!! Mijn wereld stort in. Miami daar zit de Black Surviviors roedel! Nou ja, ze zitten eigenlijk een beetje naast Miami, dus het zal toch geen kwaad?
-terug naar vandaag-

En vandaag zit ik nog steeds te paniekeren, een klein foutje en ik kan in hun kerkers zitten. Dat betekent dus ook, extra uitkijken als ik in wolvenvorm aan het rennen ben.
"Maar ik wil zonder zorgen rond kunnen lopen!" Klaagt Esra.
"Wil jij dat we in de kerkers terecht komen!" Zeg ik tegen Esra.
"Nee" Zegt ze sip terug.
Ik vind het zelf ook heel erg jammer, eigenlijk wil ik ook nog wel hier blijven, maar ik kan niet anders. De verhuizing komt er ook al bijna aan, over een week, dus ik besluit om van deze week, de leukste week die ik ooit heb gehad te maken!

-chat: Bitchessss❤️😜👌🏻-
U: Kunnen jullie zo??
Elena: Ofcourseee!
Sanne: Ja hoor!
Dean: Sorry, ben bij familie.
Elena: Oké
U: oke
Sanne: Kan Emma dan wel??
Elena: Wij gaan wel gewoon naar haar huis toe, zij kan altijd wel😂
U: oké, ik zie jullie daar!
Sanne: Tot zo!
Elena: Tot zo!
-Einde chat-

Dat wordt dan maar naar Emma toe gaan, haar ouders zijn echt de besten. Ik weet dat ik toffe ouders heb, maar soms mis ik toch wel mijn echte. Het doet soms pijn om anderen te zien met hun 'Echte ouders', en dat allemaal door die klootzak. Ik wil hem pijn laten voelen, zoveel! De pijn die hij iedereen zelf heeft gegeven, krijgt hij terug.
"ik wil zijn hart eruit rukken" Zegt Esra met zoveel woede.
Ik voel dat Esra de controle wilt overnemen, maar ik kan haar nog net tegen houden.
"Esra, doe rustig, we moeten naar Emma toe!" Probeer ik te zeggen om haar rustig te houden.
"Het gaat goed, het gaat wel" hoor ik Esra met moeite in haarzelf zeggen.
"Laten we ons maar gewoon klaarmaken" Zeg ik tegen haar.

Na mij klaar gemaakt te hebben, ben ik naar Emma toe gegaan. Ik sta voor de deur en bel aan, er wordt geopend door Emma.
"Jullie konden ook allemaal even zeggen om te komen" Zegt ze met haar ochtendstem.
"Moet jij maar niet gaan slapen, en jou app lezen" lach ik haar uit.
"Haha, heel grappig. Ik wil gewoon mijn slaap!" Zegt ze.
Ze doet de deur verder open en gebaart met haar hand om verder te komen. Het ziet er best grappig uit.

Ik loop naar de woonkamer en zie Sanne al zitten. Ik zie dat ze een film aan het kijken waren. "Hee girll!" Roep ik naar haar. Ze schrikt en ik lach haar keihard uit. Haar gezicht is gewoon een trofee waard!
"Godverdomme Sirah, niet grappig!!" Zegt ze humeurig terug. Ik zit nog steeds te lachen, "Haha, haha, jouw gezicht Omg" ik kan niet stoppen met lachen.
"Hoe gaat het?" Vraag ik dan maar
"Wel goed"
"Wat is 'wel goed'?" Vraag ik aan haar. Ze kijkt een beetje sip naar mij, ik loop naar haar toe en knuffel haar. "Is het je broer?" Vraag ik, "Ja, hij zoekt alweer ruzie met mijn ouders. Mijn ouders hebben gezegd dat hij naar een internaat gaat" Zegt zij sip.
Ik vind het zo zielig voor haar, haar broer heeft heel vaak woedeaanvallen en die zijn nogal best heftig.
"Het komt allemaal goed, hij blijft er niet zijn hele leven en jij kan hem altijd bezoeken" Moedig ik haar aan. Ik zie Emma naar binnen komen en zie haar met drinken. De deurbel gaat en Emma kijkt geïrriteerd. "Ik doe hem wel open" zeg ik haar lachend
Ik loop naar de deur toe en zie Elena staan. "Hee girl, kom verder!!"

We zitten met zijn allen de film te kijken, het bleek The Hunger Games te zijn. Een van mijn favoriete films. Nadat de film is afgelopen, hebben wij nog spelletjes gedaan en gepraat, daarna ben ik naar huis gegaan.

Ik word wakker door een stem
"Sirah wakker worden, vanaf nu kunnen wij onze mate gaan zoeken!"
"Esra, heel leuk, maar jij weet wat ik heb gezegd" Zeg ik met een ochtend stem.
"Jaja, maar ik ben gewoon heel blij!"
"Wij zien hem vanzelf wel" Moedig ik haar aan.
Ik voel mij wel aan klein beetje anders, dat blijkt het mate-dinges te zijn. Ik moet er maar proberen aan te wennen, want het is best raar, alsof je blijer bent en zit te wachten. Later op de dag, ga ik naar mijn vrienden, deze week is nu al de beste week ooit!

Iedereen weet dat wij gaan verhuizen, dus maak ik er met iedereen een gezellige week van, maar dan is het toch echt zover. Wij gaan onderweg naar Miami.
-------------------------
Dit was het tweede deel van 'My Dark And Strong Mate'
Ik hoop dat jij het leuk vond!🤗
Dit is nog niet echt het verhaal, maar dat komt nog!!

Ik zie jullie in het volgende deel!!

My Dark And Strong MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu