[Drabble]พ่อบ้านบางคนไม่ได้เกิดมาเพื่อใจกล้า[OkiKagu]

70 2 1
                                    







ยามเย็นกลางสัปดาห์แสนหนักหนาของรองหัวหน้าหน่วยหนึ่งโอคิตะ โซโกะนั้นจบลงด้วยร่างกายที่บอบชํ้า บาดแผลไม่สาหัสจำนวนมาก และชัยชนะของชินเซ็นกุมิ ชายหนุ่มกลับบ้านด้วยสีหน้าไม่ยินดียินร้าย ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวด ไม่ใช่ความรู้สึกผิด เขาพยายามย่างก้าว ทั้งๆที่สงครามจบไปแล้ว แต่กับที่บ้านนี้นั้นมันยังคงอยู่ การต่อสู้ของเขากับคุณภรรยายังอยู่ อุมิโบสึยํ้ากับเขาเสมอว่าสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาลคือมนุษย์เมีย





เพราะฉะนั้นโอคิตะจึงไม่มีความหวังในชัยชนะกับศึกนี้





ไฟห้องครัวไม่ได้เปิด เขาเดาว่าคางุระคงยังไม่ได้ทำอาหาร แต่เมื่อถึงจุดนี้แล้วโอคิตะคิดว่าร่างกายเขายัดอะไรเข้าไปก็ได้ แค่ให้อิ่มก็พอ ยังไงข้าวโปะไข่ดิบก็ทำไม่ยากอยู่แล้ว โอคิตะสนุกกับการเป็นผีตู้เย็นยังไม่ทันอิ่มก็สัมผัสได้ถึงกรรไกรตัดชะตาที่เดินใกล้มาจากด้านหลัง




"กล่องปฐมพยาบาลก็อยู่เหนือตู้เย็งนั่งไงน่อ"




"ฉันหิว"




"อาบูโตะบอกว่าชีวิกคงเลาต้องเลือกตลอดเวลา ตอนนี้ลื้อจะทำแผลพวกนั้งเองก็ล่าย แต่ถ้าอาตี๋น้อยหลับเมื่อไหร่ต่อให้ลื้ออ้อนวอนขออั้วก็ยั้งมือให้ไม่ล่ายเลี้ยวน่อ"





โอคิตะชะงัก กล่องชินเซ็นกุมิมันจูในมือสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ชีวิตของเขาฝากไว้กับลูกชายคนสำคัญเสมอมา ตอนนี้ก็เช่นกัน เขารู้ดีว่าฝีมือการทำแผลของเผ่ายาโตะนั้นเยี่ยมยอดขนาดไหน แต่ถ้าต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดก็เกินกว่าที่ราชาซาดิสคนนี้จะทน




"ไม่เอาน่ายัยหมวย เธอไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้"




ตั้งแต่รู้จักกับลูกพี่ซากาตะเรื่องคำพูดสวยหรูกลบเกลื่อนเนื้อในเน่าหนอนก็กลายเป็นงานถนัด โอคิตะพยายามยัดขนมเข้าปากและมองหากล่องพยาบาล ระหว่างที่คางุระเดินกลับไปดูลูก เขาหวังว่าลูกชายจะไม่เลี้ยงง่ายขนาดหัวถึงหมอนก็หลับ สายตาที่เคยใช้เพ่งเล็งศัตรูและฟาดฟันบัดนี้กลับหากล่องพยาบาลสีขาวแปะลายกาชาตสีแดงโดดเด่นไม่เจอ เขาหวังว่าลูกชายจะเป็นเด็กดื้อเอาแต่ใจพอๆกับเขาที่จะดึงความสนใจของคุณแม่ไว้ที่ตัวเองคนเดียว ในที่สุดก็เจอ กล่องนั้นอยู่ในเคาท์เตอร์เหนือตู้เย็น ยัยหมวยไม่พูดให้เคลียร์ทำเสียเวลาจริงๆ





"สายไปเลี้ยว อาตี๋น้อยหลับปุ๋ยเรียบร้อย หน้าที่ต่อไปของลื้อคือกัดฟันไว้ดีๆน่อ"






รอยยิ้มนั้นมาพร้อมกับเสียงเสียดสีของม้วนผ้าพันแผลในมือ โอคิตะค่อยๆหันหลังไปมองคางุระ เขาเริ่มเข้าใจคำพูดของผู้ชายสักคนที่ถามว่าเคยมองคนรักด้วยสายตาที่แตกต่างกับเธอไหม คุณรู้ว่าคนที่คุณรักคาดหวังอะไรอยู่ แต่มันเป็นสิ่งที่คุณให้ไม่ได้





"ข...ขอจิบสาเกก่อนได้ไหม?"





วันนี้ครอบครัวโอคิตะก็ยังคงสงบสุข

คลังฟิคตั่งต่างสนองนีทเป็นหลักWhere stories live. Discover now