0.2

83 7 8
                                    

Çınar'dan;

Bu anonim işini pek önemsediğim söylenemezdi. Sevdiğim birisi yoktu. Ve seveceğimi de düşünmüyordum. Bu yüzden kafaya takmadım.

Kedilerin neden hep dört ayak üstüne düştüğünü düşünürken odaya giren Kadir ile dikkatim dağıldı. Kadir benim çocukluk arkadaşımdı. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmemişti. Zaten annelerimiz de arkadaştı. Onun babası öldüğü ve ondan bir yaş küçük bir kız kardeşi olduğu için tüm evin sorumluluğunu üzerinde hissediyordu. Babam, annem ve ben onlara olabildiğince yardım etmeye çalışıyorduk. Ne kadar edebiliyorsak artık.

"Eee Çınar yarın ne yapıyoruz?" dediğinde Kadir'e cevap vermek için ona döndüm. Tatile girmemize rağmen biz evde film izlemekten başka bir şey yapmamıştık ve iki gün sonra Kadir işe başlamayı düşünüyordu.

"Bilmem ki. Havuza mı gitsek herkesi alıp?" diyerek yanıtladım Kadir'i.

"Aynen ya. Ada sıkıldığını söylüyordu. Ona da değişiklik olur." fikrimi onayladığında telefonumu elime almış annemi aramaya hazırlanıyordum. Zengin bir süt bebesiyim ben bi kere ehe. Şaka maka annem benim için çok önemliydi. Hayatımdaki tek kadın oydu ne de olsa. Kadir de annesini aradı. Kadir'in annesi, Kadir'in dedesinin şirketinde çalışıyordu. Maddi durumları orta halliydi.

İkimizde ailelerimizi arayıp onay aldığımızda odanın kapısı tıklatıldı. Kadir 'Gel!' komutu verdiğinde içeri elinde bir tepsiyle Ada girdi. Ada güzel bir kızdı. Dersleri de abisine kıyasla kat be kat iyiydi. Kime sorarsanız okuyacağını bilirdi. Okumasa bile model olur bu kız derlerdi. O kadar güzel bir kızdı. Kalbi de kendi kadar güzeldi. Kadir ve benim başımız ne zaman sıkışsa Ada yardımımıza koşardı. Bizim için çok azar işitmişti küçükken. Ama artık eşşek kadar adamlardık. Ben ve Kadir 11. sınıfı bitirmiş son sınıfa geçerken Ada 10. sınıfı bitirmiş on bire geçiyordu.

"E hani film izleyecektiniz? Yarım saattir sizi bekliyorum siz gelmeyince bende izlemeyeceksiniz diye mısır ve kola getirdim size. Ha bir de cips var." deyip tepsiyi yanımdaki sehpaya bıraktı.

Biraz yana kayıp, " Sen de gel burda izleyelim bilgisayardan açıp." diyerek onu da davet ettim. Biraz düşünür gibi oldu.

"Yok ya siz erkek erkeğe takılın. Hem benim işlerim var." diyerek kapıdan çıkmaya yektendiğinde Kadir onu durdurup yarın gideceğimizi söyledi. Onaylayıp odadan çıktı.

Kadir ile son maç hakkında konuşmaya başladığımızda aklım sürekli Ada'ya gidiyordu. Sanki bir şey olmuş gibi bir halleri vardı ama hadi hayırlısı.

Akşam saat on bire kadar Kadirlerde durmuş Ada ile konuşmaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Şimdi ise Kadirlerin evinden çıkmış iki sokak ilerideki kendi evime yürüyordum. Arkamdan adımın seslenildiğini duyduğumda durup arkama baktım. Orta boylu bir kız bana doğru koşuyordu.

"Çı- çınar ya ben senden bir ş-şey isteyecektim de. Müs-müsait misin?" diyerek gözlerime baktı kız. Kızın bizim sınıftan olduğunu hatırladım o an. Ayrıca kız ya nefesi kesildiği için ya da heyecandan kekeleyerek konuşuyordu. Heyecandan olma ihtimali yüksekti çünkü bir ara bu kızın benden hoşlandığına dair söylemler almıştım.

"Evet müsaitim." tek kaşımı kaldırarak suratına baktım. Tek kaşımı kaldırabiliyorum evet.

"Şey bu sene sınav var ya benim matematiğim pek iyi değil sen çalıştırır mısın beni?" diye dik dik bakarak sordu. 'Belki bu kız anonimdir.' diyerek kabul ettim ve numarasını aldım. Eve gittiğimdeyse saat çoktan on ikiyi geçmişti ve ben yorulmuştum.

Koltukta uyuyakalmak üzereyken annemin gelip başımın altına yastık yerleştirmesi ve üzerimi örtmesiyle dudaklarımı ufak bir tebessüm kapladı. Alnımı öpüp giden annem benim için gerçekten önemliydi. Dedim ya ben zengin bir süt bebesi, ana kuzusu ne dersiniz bilmem ama oydum. Kötü çocuk değildim. Asla da olmazdım çünkü ailemin tek çocuğu olarak onları gururlandırabilecek benden başka kimse yoktu. O güne de huzurluca gözlerimi kapadım. Kafamda onlarca soru işareti yoktu. Tek düşündüğüm şey ise;

Anonim gerçekten William Shakespeare okuyor muydu yoksa o gönderinin altındaki yazıyı öylesine bir siteden mi almıştı?

-------------

Bu bölümü texting yapmamamın sebebi biraz karakterleri tanımanızı istemem:) Kısaca Kadir ve Ada kardeş, babaları yok anneleri var. Anneleri kendi babasının şirketinde çalışıyo ama zengin değiller. Çınar da tek çocuk anası babası var ve kendi turizm sektörleri var zenginler yani. Öyle işte. İyi okumalar.

Multi: Yorum okurken ben

-Son İnsan

Kafama Göre|TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin