CHAPTER 1
Natasha’s POV
He’s not my first love, but I love him and I love him as a brother, and he love me too as his sister. Hindi ba pwede na mahalin ako ni kuya as a girl not his little sister. Well, his kind actually saken, kina mommy and daddy at sa mga friends niya, kung sa ibang tao masunget at sumplado handsome, smart, sweet, cute, loving and caring kuya,. Hindi niya hahayaang masaktan ang mga taong malapit sa kanya. He loves his friends.
June 20, 1989 at exactly 10:33 PM ipinanganak kami ni kuya Nathan sa St. Lukes Medical Center, una syang 2 minutes sakin, yes, were twins. Bye the way I’m Natasha Lopez, mahaba yung buhok, medyo may kataasan, siguro cute at maganda, I’m good in singing and also dancing. Mayabang lang ahhh!!!
>>>>>>March 30, 2001<<<<<<<
Hay ilang oras nalang at aakyat nako at si kuya Nathan sa stage para kunin yung diploma namin, masaya ako of course 6 years akong nagpakahirap para lang makuha to, at syempre para maging proud samin sina mommy and daddy. Ginawa nila ang lahat ng makakaya nila para makapag-aral kami sa exclusive school. Syempre ito yung gift namin ni kuya sa parents namin sa pagpapakahirap nila para mabigyan kami ng magandang buhay. Si kuya Nathan yung Valedictorian ng batch namin, si kuya rin ang halos nakakuha ng mga awards, Best in Science, Math, Computer, Pride of School, Model Student, Loyalty Awardee, Athlete of the year, kase naging champion sila sa Volleyball siya rin yung MVP and team captain ng Volleyball Team ng aming school. At ako naman 3rd Honorable Mention ako ng batch namin, meron din naman akong nakuhang awards pero di katulad ng kay kuya. Best in English, Loyalty Awardee, and Performer of the year. President ata ako sa Preforming Arts ng School namen.
Natasha: Naiinggit ako kay kuya kase napakagaling niya sa lahat ng bagay, kahit na hindi sya nag-aaral nakukuha niya yung mga lessons at exams namin, halos ang ginagawa niya lang araw-araw pagdating naming sa bahay ay maglaro ng online games, kapag maykalaro siya ng volleyball maglalaro siya, kapag wala kaharap niya yung computer, or kahit ano mang uri ng video games hindi man niya naisipang mag-aral ng lessons niya, o magbukas man lang ng notebook at book hindi niya magawa eh. Matalino naman ako eh, pero minsan nahahawa ako sa katamaran ni kuya Nathan, pero kaylangan ko parin magsipag para mamaintain ko yung mga grades ko at parehas kaming pasok ni kuya sa top 10. Hay buhay..
Tiffany: Hmmp,, Natasha huwag kanang mainggit sa kuya mo, kuya mo naman nyan ehh,,nakangiti nyang sinabi sakin
Natasha: Yun na nga ehh, so kaya nga dapat kong pagbutihan yung pag-aaral ko. Dahil siya matalino at ako average lang.,, kung hindi ako mag-aaral ng mabuti anong mangyayari saken? Hindi naman ako katulad ni kuya na gifted at matalino ehh. Minsan nga naisip ko kung talaga bang kakambal at kapatid ko si kuya Nathan ehh. Dahil wala kaming pagkakapareho, ni hindi nga kami magkamukha ehh.
Tiffany: Natasha, saan mo naming galing yan?? Anong pinagsasabi-sabi mo!!! Naprapraning ka ata?? Porke ba wala kayong pagkakatulad hindi na kayo magkapatid?? Best,, hindi naman lahat ng twins magkakamukha at pareho ng personality ehh.. Minsan pantay lang,, minsan naman yung isa ang nakakalamang.. Tulad kayo ni Nathan.. Lahat tayo unique,, may iba-iba tayong personality.. Kaya huwag kanang magdrama diyan ngumiti kana,, tignan mo tumitingin dito kuya mo ohh,, Wait Best malapit ng tawagin yung name moh ohh..nakangiting tumingin si kuya Nathan at nagwave siya samin, biglang tinawag ng adviser ko yung name koh para kunin yung diploma ko.
Natasha Lopez(Third Honorable Mention)
Si Tiffany ang bestfriend ko since 3 years old ako magkakilala na kami, dahil parehas lang kami ng village, and magkaibigan yung mga parents namin. Nagkakasundo kami sa lahat ng mga bagay,, lahat ng mga secrets namin,, alam naming dalawa.. Parang magkapatid na yung turingan naming dalawa.. Lahat ng gusto kong sabihin sa kanya ko sinasabi. Baliw yan,, lahat ng mga kalokohan mo sasakyan niya We are Bestfriends nga dba,, pero syempre we know parin are limitations,, kase lahat ng sobra masama. Yah right!!
Natapos narin yung graduation sa wakas nakuha narin namin yung diploma namin. Syempre nagcelebrate kami para sa tagumpay naming tatlo,, naghanda yung parents namin at yung parents ni Tiffany isahan nalang yung ginawa namin. Sa isang garden namin ginawa yon, yung garden na yon isa sa mga pag-aari ng family ni Tiffany,, pang high class,, napakaganda at napakalaki nung lugar,, nakakagaan ng pakiramdam sa ganda ng paligid,, maraming bisita andyan yung mga kamag-anak namin, friends, and yung mga business partners ng parents ko at ng family ni Tiffany.
Natasha: Best,, hindi ko akalain sa sobrang dami ng tao
Tiffany: OO nga ehh,, ako rin akala ko mga 100 lang yung bisita naten,, kase alam ko talaga na mga malalapit na kaibigan lang yung mga invited ehh,, ngayon pala hindi mo mabilang sa dami..
Nathan: Natasha,, may biglang tumawag ng name ko hindi ako sigurado kung meron talaga kasi naman maingay yung paligid kaya nagtingin tingin ako sa paligid. Hanggang sa may nakita akong lalaking nagwewave sakin..
Natasha: Kuya Nathan,,nagwave din ako at ngumiti sa kanya, linapitan niya ako
Tiffany: Ahem,,, cge punta muna ako dun,, mag-usap muna kayong magkapatid,, byee… tinuro ni Tiffany kung nasaan sina Mommy and Dad..ats
Nathan: Ahh,, cge Tiffany Congrats pala,, hinug ni kuya si Tiffany
Tiffany: Congrats den Nathan,, ^_^ hinug rin ni Tiffany si kuya.. Tapos pumunta siya kung asan sina Mommy and Daddy..
Nathan: Congrats!! You’re kuya is very proud of you. Habang tinatap niya yung ulo ko..
Natasha: Kuya talaga nohh,, ang drama.. Mas proud ako sayo. Sa katamaran mong yan ikaw pa naging Valedictorian.. ahhh!!! Napabuntong hininga ako at pinapayan ko sarili ko gamit yung kamay ko.. Ang init ditto!!! >.< Ang bitter lang ahh..
Nathan: Kaw talaga,, dito nga… sabay yakap sakin
Natasha: Congrats din kuya Nathan.. nagsmile ako at hinug ko rin siya..
Habang nag-uusap kami may binigay sakin si kuya Nathan, naka box at nakabalot parang binibigyan niya ako ng gift.
Natasha: Ano to kuya? Anong meron? Hindi naman natin Birthday?? Tanong ko sa kanya habang tinitignan yung box na iniabot niya sakin.
Nathan: Ano kaba naman Natasha!! syempre Graduation gift ko sayo yan. Habang nakahawak sa noo yung kamay niya.
Natasha: Ahh,, talaga kuya? salamat.. tapos kiniss ko sya sa cheeks.
Nathan: Welcome my little sister,, bat hindi mo buksan? Habang nakangiti siya..
Natasha: Baket?? Mamaya nalang..
Nathan: Sige na please… tapos nag pout siya,, yung mukha niya parang bata na humihingi ng perang pambili ng candy,, ihh yan na naman si kuya nagmamakaawa alam naman niyang di ko siya matatanggihan at matitiis ehh.. ttsskkk,,, balak ko pa naman mamaya ko bubuksan…
Natasha: Ahh, sige na nga kuya,, wait lang.. habang binukusan ko yung gift nakangiti parin si kuya.. Ahh…..nabigla ako sa gift sakin ni kuya Nathan.. diba ito yung sa………
